Του Κώστα Γιαννιώτη
Πριν απ` όλα να εξηγήσουμε ότι η λέξη τσουτσέκι είναι τούρκικη και τους ταιριάζει... γάντι. (Cüce = νάνος, έχει και την έννοια του προπέτη και του θρασύ)!
Τόλμησαν λοιπόν τα τσουτσέκια της "επιτροπής 2021" να ανοίξουν το στόμα τους και να μας... ‘’διδάξουν’’ Ιστορία!
Αντ` αυτού ξαμόλησαν το βόρβορό τους, πασχίζοντας να μολύνουν αμόλυντες μορφές του 1821!
Πριν λύσουμε τις διαφορές μας, με τους τζουτζέδες αυτούς, ας ‘’ακούσουμε’’ την εισαγωγή από ένα ιστορικό μεγαλούργημα με την υπογραφή του Δημήτρη Φωτιάδη!
‘’ΣΑΝ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΟΥΤΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ.
Στο κεφαλοχώρι του Ροδοβιτσιού της Άρτας,τη Σκουληκαριά, ζούσε(...) μια θεληματικιά κοπέλα,η Ζωή Ντιμισκή, αδερφή του κλέφτη Κώστα Ντιμισκή και ξαδέρφη του καπετάν Γώγου Μπακόλα. Παντρεύτηκε έναν ξενοτοπίτη, τον Γιαννάκη από το Μαυρομάτι της Καρδίτσας. Την πήρε νύφη, με τα λαγούτα και τις πίπιζες, και την πήγε στο δικό του χωριό. Μα τούτο το στεφάνωμα στάθηκε άτυχο. Έπειτα από λίγο πέθανε ο άντρας της και την άφησε χήρα νέα και άτεκνη.
Θες τα λόγια του κόσμου, θες η φτώχια, θες η συνήθεια, την έκαναν να καλογερέψει και να μπει καντηλανάφτισα στο μοναστήρι του Άη Γιώργη, που γνώριμος ή συγγενής της είταν ο γέρος ηγούμενος. Κάτω όμως από το μαύρο ράσο έβραζε το αίμα της. Η ζωή τής γύρευε τα δικαιώματά της, που μάταια προσπάθαγε να πνίξει.
Εκεί, γύρω στα 1780, κονάκιασε, ως φαίνεται, στο μοναστήρι ο φοβερός Δημήτρης Καραΐσκος, αρματωλός του Βάλτου. Λιμπίστηκε την ομορφιά της νιας καλόγριας, την έμπλεξε στα δίχτυα του και πλάγιασε μαζί της. Ευλογημένη ώρα!
Η Ελλάδα της χρωστάει έναν από τους πιο λαμπρούς ήρωες του Εικοσιένα!’’
Γέννησε έρημη και μοναχή της "όπως τ` αρκούδια" σε μια σπηλιά που κατέφυγε, αφαλόκοψε το παιδί με τα δόντια της, το τύλιξε σε κάτι κουρέλια, το βύζαξε, το φίλησε και το παρέδωσε σε κάτι τσελιγκάδες της περιοχής.
Κατά τα ειωθότα της εποχής ήταν βρώμικη και αμαρτωλή!
Γι` αυτό και η ίδια χάθηκε στους δύσβατους δρόμους του γολγοθά της.
Οι τσελιγκάδες, όταν τους ρωτούσαν ‘’τίνος είναι αυτό το μπάσταρδο’’ που μεγάλωναν,απαντούσαν... ‘’ο γιος της καλόγριας’’!
Το πρώτο του όνομα, που τον ακολουθούσε σε όλη του τη ζωή!
Κι όταν μεγάλωσε λίγο, του φόρτωναν τις πιο βαριές δουλειές για ένα ξεροκόμματο ψωμί.
Ανδρώθηκε μέσα στην καταφρόνια και τον κατατρεγμό ενώ, απ` όπου κι αν περνούσε, άκουγε να τον ακολουθεί σαν αντίλαλος η λέξη... μούλος!
Θαυμάζοντας την ανεξαρτησία και την παλικαριά των κλεφτών, μεγαλώνοντας και δημιουργώντας το δικό του κλέφτικο σώμα, είχε να διαλέξει ανάμεσα στην εκδίκηση και τη μεγαλοψυχία!
Διάλεξε το δεύτερο!
Αν ήταν άλλος στη θέση του, ίσως να διάλεγε την πιο σκληρή εκδίκηση για τη σκληρότητα των συμπατριωτών του.
Με τη θέση που πήρε έδειξε και την ικανότητά του στην επιλογή του σωστού. Με την έννοια ότι γρήγορα στράφηκε εναντίον αυτών που ήταν οι πραγματικοί θύτες των δεινών του.
Αυτών που κρατούσαν στην αμάθεια την καταπίεση και την καταφρόνεση τους συμπατριώτες του, οδηγώντας τους να ανταποδίδουν την καταφρόνεση στην πρώτη ευκαιρία.
Αυτών που δεν ήταν άλλοι από τους Τούρκους και τους ντόπιους συνεργάτες τους, τους κοτσαμπάσηδες!
Γι` αυτούς, έγινε ο φόβος και ο τρόμος!
Ο γιος της καλόγριας πράγματι ήταν αθυρόστομος!
Γιατί τίμησε την ελληνική γλώσσα κι έλεγε τα πράγματα με το όνομά τους!
Για όσους όμως συγχέουν την αθυροστομία με τη βωμολοχία και την αισχρολογία, θα τους έλεγα να ξανακοιτάξουν τα κιτάπια –αν τα γνωρίζουν- της ελληνικής γλώσσας για να μάθουν τη διαφορά!
Και ο Γιώργης, ο γιος του Καραΐσκου -το Καραϊσκάκι- ήταν αθυρόστομος!
Δεν ήταν ούτε βωμολόχος ούτε αισχρολόγος!
Έλεγε τα πράγματα με το όνομά τους και με την ένταση που σηματοδοτούσε κάθε ένα από τα λεγόμενά του.
Έτσι κατάφερε να διασώσει ο γραμματικός του, ο λόγιος Γαζής, την απάντηση που έστειλε στο γράμμα του Μαχμούτ Πασά που τον καλούσε να τον προσκυνήσει για να σώσει το κεφάλι του.
Του απάντησε, κατά λέξη:
Μου γράφεις ένα μπουγιουρντί, λέγεις να προσκυνήσω.
Κι εγώ, πασά μου, ρώτησα τον πούτσο μου τον ίδιον
κι αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω,
κι αν έλθεις κατ` επάνω μου, ευθύς να πολεμήσω’’!
Γράμματα δεν έμαθε ποτέ, αλλά έμαθε –από νωρίς- να ξεχωρίζει το γνήσιο παιδί της πατρίδας, από το μπάσταρδο!
Κι εδώ μπαίνουμε στο ζουμί!
Τη ικανότητά του αυτή, να ξεχωρίζει γρήγορα τους γνήσιους από τους μπάσταρδους πατριώτες, οι κοτσαμπάσηδες δεν του το συγχώρησαν ποτέ!
Για κάτι τέτοια οι κοτσαμπάσηδες άφησαν ευχή και κατάρα στους απογόνους τους –μέχρι 300ης γενεάς- να τον κυνηγήσουν και να εξαλείψουν το όνομά του!
Αν –τότε- ήταν κάποιος από τους σημερινούς κ.κ. της ‘’επιτροπής’’ και τους συμβούλους των πρωθυπουργών μας, θα έστελνε απάντηση που θα απέβλεπε στον... κατευνασμό του Μαχμούτ Πασά και θα τον καλούσε να χτίσουν... κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ τους ή – στην ακραία περίπτωση- θα έκανε διάβημα στο ΝΑΤΟ της εποχής, την Ιερά Συμμαχία, που βρισκόταν υπό την εποπτεία του περιβόητου ανθέλληνα Αυστριακού φον Μέττερνιχ!
Δεν έγινε από τους τότε κοτσαμπάσηδες, αλλά οι σπόροι τους που έφτασαν μέχρι σήμερα ζητούν εκδίκηση και αποκαθήλωση του... μούλου!
Για να τελειώνουμε με τους τζουτζέδες που παριστάνουν και τους ειδήμονες, να τους πω κάτι στο αυτί και να μην μας ακούει η οικουμένη...
Το να είσαι γεννημένος χωρίς γνωστή την ταυτότητα του πατέρα σου, ούτε έγκλημα είναι ούτε στίγμα!!
Στίγμα και έγκλημα, καθοσιώσεως, είναι να είσαι άτομο αγνώστου πατρίδος!
Άτομο που δεν σέβεται τα ιερά και τα όσια αυτού του τόπου!Τυμβωρύχος που ψάχνει να βρει και να ισοπεδώσει οτιδήποτε στηρίζει -ακόμα- αυτόν τον τόπο!
Τότε πράγματι είσαι μούλος!
Πράγματι είσαι νόθος!
Πράγματι είσαι μπάσταρδος!
Καταλάβατε ‘’κύριοι’’ – με το πούρο στο στόμα- της επιτροπής 2021;;
(Αν προκληθώ, θα επανέλθω και θα σας γ...ράψω κι άλλα, αλλά αυτή τη φορά στη γλώσσα του... μούλου)
ΠΗΓΗ:
http://www.dromosanoixtos.gr/2020/05/o-moulos.html
Διαβάστε και εδώ:
https://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=11474
