«Ζητείται ελληνικός λαός…»
ή
Η πολυχρωμία των παπαγάλων
Ξεφύτρωσαν τώρα νέοι «ειδικοί», κοινωνιολογούντες της κακιάς ώρας, για να ρίξουν τα βάρη στο λαό και επιχειρούν να τον αναζητήσουν και να τον κατασκευάσουν στα κλισέ του αρρωστημένου εγκεφάλου τους.
Είναι τέτοια η νόσος αυτών των παρατηρητών από το εγωπαθές δημοσιογραφικό τους γραφείο, αυτών των σαρακοφαγομένων από την ακραία σχηματική δημοσιογραφική σκουριά, που αυτοαναγορεύονται και σε αυθεντίες: «Ως μάλλον ειδικός σε τέτοια ζητήματα»!!!
Και μόνο μια τέτοια αυτό-αναγόρευση δείχνει τη γραφικότητα της κατάστασης.
Κριτήριο δεν είναι το να διαλαλείς την «ειδικότητά» σου,
αλλά η κοινωνική και πολιτική σου συμμετοχή και παρέμβαση στο ιστορικό γίγνεσθαι, η θεωρητική, ιδεολογική και πρακτική συμμετοχή σου στα πράγματα και στα λαϊκά κινήματα.
ΟΤΑΝ στερείσαι όλων αυτών διαλαλείς το «εκλεκτό εγώ» σου και τα κοινωνιολογούντα σοφίσματά σου τα οποία λανσάρεις σαν «ειδικότητα».
Έχουμε γεμίσει από τέτοιους προφήτες της ταχυδακτυλουργίας και της ναρκισσιστικής σκουριάς.
Δεν θα ασχοληθούμε με αυτούς που επιχειρούν, μέσω ιντερνέτ να καλύψουν την ιστορική και αγωνιστική ανυπαρξία τους και να καλυφτούν πίσω από χιλιοειπωμένα μοτίβα της μικροαστικής αθλιότητας ότι φταίει ο λαός.
Γνωστή η καραμέλα αυτή που μεταθέτει τις ευθύνες ή τις επιμερίζει στο λαό.
Το ζήτημα έχει αναλυθεί διεξοδικά από τους μεγάλους ηγέτες της Θεωρίας και της Πράξης.
Και εμείς το έχουμε αναλύσει πολλές φορές. Θα παραθέσουμε στο τέλος ενδεικτικά δύο κείμενά μας.
Θα προβούμε όμως πρώτα σε κάποιες παρατηρήσεις πάνω στα σοφίσματα και στη θεωρητική καχεξία των κοινωνιολογούντων που αυτό- διαφημίζονται ως «ειδικοί».
Σόφισμα πρώτο
Γι’ αυτούς τους όψιμους «σοφούς» «το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα και ευρύτερα το καθεστώς με τους κρατικοδίαιτους εργολάβους του» ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ «την λεγόμενη εθνική αστική τάξη της πατρίδας μας;»
Τέτοια σύγχυση έχουν οι κοινωνιολογούντες. Δεν γνωρίζουν ακόμα τι είναι «εθνική αστική τάξη», τι είναι υπερεθνική αστική τάξη και το χειρότερο ταυτίζουν τους μηχανισμούς της υποτέλειας στα υπερεθνικά κέντρα εξουσίας με την «εθνική αστική τάξη».
Αυτό δείχνει μια ολοκληρωτική ακατανοησία της εποχής μας: Της παγκοσμιοποίησης, της πολυεθνικής κυριαρχίας και των δομών εξουσίας τους: Νέα Τάξη…
Έτσι οι άμοιροι αυτοί αλχημιστές δαιμονοποιούν τα πράγματα: «η διεθνής οικονομική ελίτ, η οποία, μέσω της κυβέρνησης των ανάρμοστων διακυβερνώντων αυτή την περίοδο, έβαλε στην τσέπη την ελληνική κοινωνία…»
Η διεθνής οικονομική ελίτ είναι έξω και υπεράνω από τον ελληνικό καπιταλισμό και τον «έβαλε στην τσέπη», μέσω μόνο αυτής της κυβέρνησης!!!
Αυτό το συνωμοσιολογικό σχήμα και ο επιλεκτικός καταλογισμός ευθυνών είναι …κοινωνική και πολιτική ανάλυση!!!
Αλήθεια η κυρίαρχη εθνική αστική τάξη γιατί δεν αντέδρασε, τι κυρίαρχη ήταν!!!!!
Τα κόμματα και ιδιαίτερα η Ν.Δ. τι έκαναν;
Σόφισμα δεύτερον
Διαβάζουμε: «Η αγοραίας βούλησης στη βάση της σχέσης παραγωγού-καταναλωτή… είναι το πρώτο και ουσιαστικότερο βήμα για την διάλυση αυτής της discursive οντότητας, που συνηθίσαμε να αποκαλούμε λαό. Από εδώ αρχίζει το τέλος της ιστορίας, δηλαδή το τέλος της ιδεολογίας, αλλά και των «imagined political communities», όπως όρισε το έθνος ο Benedict Anderson.»
Όταν δεν λες τίποτα συνθέτεις σοφιστείες και πετάς στο τέλος και Benedict Anderson για επίδειξη.
α). Η «αγοραία βούληση» δεν είναι καινούριο φαινόμενο αλλά η πάγια λογική του καπιταλισμού η οποία στηρίζεται στην αγοραία καπιταλιστική σχέση Παραγωγής- κατανάλωσης.
Αυτό το ουσιώδες συστατικό του καπιταλισμού το έχουμε σήμερα σε πλανητική διάσταση και μορφές.
Συνεπώς, δεν είναι αυτή η «αγοραία βούληση», ως δομικό στοιχείο της καπιταλιστικής αγοράς, που υπέταξε και διέλυσε του λαούς, ούτε οδηγεί σε κανένα τέλος της Ιστορίας και της Ιδεολογίας (εδώ οι όψιμοι αυτοί κοινωνιολογούντες ανακαλύπτουν τα ιδεολογήματα της Νέας Τάξης περί του τέλους της Ιστορίας…).
Πάντα ο καπιταλισμός και οι εξουσίες του εξαπατούσαν τους λαούς, τους χειραγωγούσαν και τους εγκλώβιζαν, με την κατασκευή και τον έλεγχο μιας πολυεδρικής και πολύχρωμης ποικιλίας μηχανισμών.
ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ, όμως, οι λαοί, κάτω από ορισμένες ΣΥΝΘΗΚΕΣ, έσπαγαν τα ΦΡΑΓΜΑΤΑ και μεγαλουργούσαν
ΚΑΙ αυτή η διεγερτική και επαναστατική κίνηση των λαών καθοριζόταν ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ από τις αντιφάσεις του καπιταλισμού και από την «αγοραία βούληση» η οποία αποτελεί προϊόν αυτών των αντιφάσεων…
Οι όψιμοι «ειδικοί» δεν αγνοούν ΠΑΝΤΕΛΩΣ τους νόμους κίνησης των λαών, αλλά και απλές αλήθειες της πολιτικής οικονομίας: Την αντίφαση που ενυπάρχει στον κύκλο Παραγωγή- Κατανάλωση…
Σόφισμα τρίτον
Διαβάζουμε: «Στην Ελλάδα σήμερα πρέπει να ανασυστήσουμε τον λαό και αυτό απαιτεί ένα νέο πατριωτισμό και μια καμπάνια για την παραγωγή κοινωνικής συνείδησης, στη βάση του κοινωνικού φιλελευθερισμού και των δημοκρατικών ιδεωδών της αριστεράς…»
α) «να ανασυστήσουμε τον λαό»!!!
Ποιοι οι παρατηρητές και οι «ειδικοί»; Συνειδητοποιούν αλήθεια τον ογκόλιθο της βλακείας τους και της νοσηρότητάς τους αυτοί οι τύποι;
β). Εδώ βεβαίως οι τύποι αυτοί που θα «ανασυστήσουν το λαό» ανατρέπουν τα όσα είπαν προηγουμένως, όταν η «αγοραία βούληση» έχει κατεδαφίσει του λαούς και έχει σημάνει το τέλος των ιδεολογιών!!!
Θα πάψει να υπάρχει η «αγοραία βούληση» (συστατικό στοιχείο της καπιταλιστικής αγοράς) ή θα καταργήσουν αυτό το σιδερένιο νόμο κάποιοι τέτοιοι θλιβεροί τύποι.
Μέσα στο ίδιο κείμενο αυτό-αναιρείται ο «ειδικός» αλχημιστής…
γ). Αυτά περί «κοινωνικού φιλελευθερισμού» τι είναι που τα προβάλλει και ως αριστερό ιδεώδες;
Μάλλον οι «ειδικοί» αυτοί, σύμβουλοι του Σαμαρά θέλουν να γίνουν, αν δεν είναι. Προς τα εκεί δίνουν εξετάσεις…
Και αυτά περί «νέου πατριωτισμού» το ίδιο χρώμα έχουν.
Καπιταλισμός και πατριωτισμός σήμερα είναι έννοιες ασυμβίβαστε και θανάσιμα εχθρικές.
Γι’ αυτό όλοι αυτοί οι όψιμοι «ειδικοί» πνίγουν τις έννοιες «καπιταλισμός», «ιμπεριαλισμός» κ.λπ.. λες και έπαψαν να υπάρχουν…
Σόφισμα τέταρτον
Τα τελικά αποκαλυπτήρια: «Πιστεύω ότι η παγκοσμιοποίηση είναι γεγονός και ότι ο κόσμος οδηγείται στην ιστορική αυτή φάση της ανθρωπότητας, σε μια μορφή παγκόσμιας ηγεμονίας πιο ολοκληρωμένα από οποιαδήποτε άλλη ιστορική περίοδο. Η ένστασή μου είναι στον τρόπο που επιχειρείται αυτή η μορφή ολοκλήρωσης της παγκοσμιοποίησης».
Η καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση, λοιπόν, είναι μονόδρομος, ειμαρμένη, δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Οι ενστάσεις του «ειδικού» είναι στον τρόπο και τη μορφή της!!!
Ο «ειδικός» αυτό-αποκαλύφτηκε: Προπαγανδιστικό παπαγαλάκι της Νέας Τάξης είναι και αραδιάζει ποικίλες σοφιστείες για να παραπλανήσει τους αφελείς.
Και αυτός στην υπηρεσία εξαπάτησης του λαού.
Να δεχτούμε, μας λέει το κακό γιατί είναι νομοτέλεια και να επιχειρήσουμε να το εξωραΐσουμε, δίνοντας σισύφειες μάχες στις μορφές …
Καπιταλισμός, όμως, παγκοσμοιοποίηση και μορφές εξουσίας (μηχανισμοί του χρήματος και της Νέας Τάξης) είναι ταυτόσημες έννοιές: Είναι ο καπιταλισμός στο σημερινό εφιαλτικό στάδιο, με τις σημερινές μοχθηρές μορφές της βαρβαρότητας…
Αυτοί, συνεπώς που «αναζητούν» τον ελληνικό λαό και του φορτώνουν τις βασικές ευθύνες είναι «εγκάθετα» όργανα των ποικίλων και πολύχρωμων πολιτικών βιαστών του λαού…
Μην εξαπατάστε και παρασύρεστε…
Στη συνέχεια θα αναδημοσιεύσουμε τα κείμενά μας για το λαό…
