Πάντα ο φασιστικός λόγος ήταν κοσμοσωτήριος και προφητικός.
Ο ναζιστικός λόγος κήρυσσε τη «σωτηρία» στην αποκατάσταση της φυλετικής καθαρότητας, με το περίφημο εκείνο σύνθημα «αίμα και χώμα».
Κατασκεύασε λεκτικά μίγματα από όρους, λέξεις, ιδέες, συνθήματα, σύμβολα που είχαν νόημα έντονα αντίθετο και συχνά αλληλοαναιρούμενο. Πρόκειται για το χαρακτηριστικότατο τέχνασμα του «φασιστικού παράλογου».
Το «φασιστικό παράλογο» ξεκίνησε σαν νοηματικός παραλογισμός. Η ναζιστική εξουσία ένωσε τα ΑΝΤΙΘΕΤΑ στο λόγο της.
Στήριξε την προπαγάνδα της στην καταγγελία του κεφαλαίου και του καπιταλισμού, ενώ ήταν η αιχμή του μεγάλου χρηματιστικού κεφαλαίου. Χρησιμοποίησε τη λέξη Επανάσταση, που ανήκε στις αγωνιστικές παραδόσεις των λαϊκών κινημάτων, ενώνοντας αυτή τη λέξη με τον «εθνικισμό» του ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου, την πλέον αντιδραστική ιδεολογία.
Οικειοποιήθηκε την έννοια του «σοσιαλισμού», ενώνοντάς την με το ακριβώς αντίθετο την εποχή εκείνη: «εθνικός». Έτσι κατασκευάστηκε το λεκτικό τέρας: «εθνικοσοσιαλισμός»!!!
Σήμερα ο φασισμός της παγκόσμιας ιμπεριαλιστικής τάξης καταργεί και τα έμμεσα αυτά τεχνάσματα των «εθνικών» φασισμών. Καταργεί ΕΥΘΕΩΣ τις έννοιες και τις λέξεις: Δολοφονεί άμεσα και τις «ψυχές» των λέξεων για να μην έχουμε συνείδηση του θανάτου μας…
Αυτό που συντελείται σήμερα είναι η «επέλαση» της νεοταξικής βαρβαρότητας: Μια «επέλαση» ασύλληπτη, σε όλους τους κοινωνικούς και πολιτικούς τομείς, μια «επέλαση» χωρίς ιστορικό προηγούμενο.
Τα πάντα ισοπεδώνονται! Η Ιστορία, η Πολιτική, η Αισθητική κάθε κοινωνική Επιστήμη βρίσκονται υπό διωγμό. Η θεωρητική γνώση χλευάζεται και έχει ανακηρυχθεί, επίσημα, η κηδεία της από τους άμβωνες της νεοταξικής βαρβαρότητας: Κόμματα και ΜΜΕ.
Σήμερα τα ανδρείκελα του Νέας Τάξης, χωρίς κανένα ενδοιασμό, ανακηρύσσουν το δωσιλογισμό σε «αρετή», τη βαρβαρότητα σε «πρόοδο», την κοινωνική και εθνική καταστροφή σε «ανάπτυξη», το νεοφιλελεύθερο φασισμό σε «επανάσταση του αυτονόητου», τον ακρωτηριασμό των λαϊκών εισοδημάτων και την ισοπέδωση των λαών σε «αλληλεγγύη», τη δολοφονία της ελπίδας σε «όραμα», την κόλαση σε «παράδεισο» κ.λπ…
Σήμερα έχει ξεκινήσει μια τεράστια επιχείρηση ευτελισμού των εννοιών και των λέξεων: το φρικώδες νεοταξικό έργο αντιστροφής των εννοιών και της ψυχρής εκτέλεσης των κανόνων της λογικής και της νόησης…
Στην Ελλάδα έχουμε και τον κατάλληλο άνθρωπο, το Γ. Παπανδρέου: Διανοητικά λειψό, γλωσσικά καχεκτικό (τα ελληνικά του είναι μετάφραση των αμερικανικών), πολιτικά πιόνι (δωσίλογο) και εθνικά, αλλεργικά εχθρικό σε ό,τι μυρίζει Ελλάδα…
Κάθε εποχή βγάζει και τους «καταλληλότερους» εκφραστές της.
Μόνο σε μια τέτοια εποχή νεοταξικής αυθάδειας θα είχαμε πρωθυπουργό τον ΓΑΠ: Το κενό αυτό δοχείο το οποίο θορυβεί, δολοφονώντας, δίχως έλεος και συναίσθηση, κάθε έννοια και λέξη, κάθε ιδέα και αντίληψη, τα πάντα, ακόμα και τους κανόνες της τυπικής λογικής.
Ένα αλαλάζον κύμβαλο που έχει κονιορτοποιήσει τη σημασία των λέξεων, που περιφέρεται, σαν ομιλούσα μακέτα, δίχως να ξέρει το τι κοτσάνες «ξερνάει», ανάγοντας το γελοίο σε πολιτικό λόγο…
ΟΤΑΝ η ιστορική εξέλιξη τον ξεράσει (γρήγορα θα πεταχτεί στον κάλαθο των αχρήστων), τότε ΟΛΟΙ αυτοί που σήμερα ΣΙΩΠΟΥΝ ή ακόμα και τον υμνολογούν, θα «ΑΝΑΚΑΛΥΨΟΥΝ» τις γελοίες, τις γλοιώδεις και τις δραματικά βλακώδεις ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ του…
Αυτός, λοιπόν, ο άνθρωπος ο οποίος θα περάσει στην ιστορία σαν το πιο στιγματισμένο και μισητό πρόσωπο, βάλθηκε να μας αλλάξει και τις έννοιες, την ίδια τη λογική και να τα υποτάξει στα διαστροφικά καλούπια των «μαφιών του χρήματος».
ΤΙΠΟΤΑ δεν έχει αφήσει όρθιο:
Τη λέξη «σοσιαλισμός» την αντικατέστησε με τη βαρβαρότητα και το δωσιλογισμό.
Τις έννοιες της «υποτέλειας» και «δοσιλογισμού» τις αντικατέστησε με τη «υπευθυνότητα», τη «διαφάνεια» και την «προκοπή» της χώρας.
Την έννοια της «λιτότητας», την αντικατέστησε με την «υπευθυνότητα».
Η νέα μοχθηρή αυθάδεια της ανοησίας του είναι η «αλληλεγγύη». Την εκτέλεση του λαού την βαπτίζει «αλληλεγγύη»…
Εκεί πάνε να μας φτάσουν: ΟΧΙ μόνο ν’ αποδεχτούμε το θάνατό μας, αλλά να θεωρήσουμε το θάνατό μας «ΖΩΗ», «υπεύθυνη πράξη», «αλληλεγγύη» «προσφορά» κ.λπ…
Και όλη αυτή τη ΦΡΙΚΗ, τα γλοιώδη παράσιτα των ΜΜΕ, όχι μόνο την παρασιωπούν, αλλά και την εξωραΐζουν, την προβάλλουν και αυτά, σαν πολιτικό «ρεαλισμό», «υπευθυνότητα» και «πρόοδο»!!!
Διαβάστε ένα αποκαλυπτικό σταχυολόγημα από το «Ριζοσπάστη»:
«Δεν αντέχουν οι λέξεις σ' όλα τα χείλη»...
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=5994133&publDate=10/12/2010
«Ομως, με γνωρίζετε και σας γνωρίζω, ποτέ μου δεν θα αδικούσα τους ανθρώπους της καθημερινής μάχης, τους ανθρώπους της εργασίας. Ποτέ μου δεν θα έπαιρνα οποιαδήποτε απόφαση, άδικη για τους πολλούς»!
(Γιώργος Παπανδρέου, 19 Μάρτη 2010, ομιλία στο συνέδριο της ΓΣΕΕ)
*
Κι όμως! Λίγες μέρες πριν (3 Μάρτη) ήταν αυτός που είχε πάρει το πρώτο «πακέτο» της λεηλασίας, με τις πρώτες μειώσεις μισθών, περικοπές σε επιδόματα Χριστουγέννων, Πάσχα και άδειας, «πάγωμα» συντάξεων», αύξηση του ΦΠΑ και ανατίμηση της βενζίνης...
***
«Από την εμπειρία μου έχω γίνει και πιο σοσιαλιστής απ' ό,τι ήμουν πριν»!
(Γιώργος Παπανδρέου, ομιλία στη Βουλή, 17 Απρίλη 2010)
Κι όμως! Ούτε μια βδομάδα αργότερα, στις 23 Απρίλη, ήταν ο ίδιος άνθρωπος που ανακοίνωσε από το Καστελόριζο την «Οδύσσεια» του ελληνικού λαού και την υπαγωγή της χώρας στο μνημόνιο...
***
«Είναι καιρός για λιτότητα», μας λένε (σ.σ.: οι "συντηρητικοί"). Τι εννοούν, όμως, με την έννοια "λιτότητα"; Εννοούν την περικοπή των συντάξεων, της Πρόνοιας, των επιδομάτων ανεργίας, των δαπανών για την Παιδεία - αυτοί οι τομείς είναι οι υπαίτιοι, που θα πληρώσουν (...). Ετσι, η Δεξιά μάς προκαλεί.
Προβάλλει τη λιτότητα ως τη μόνη λύση»!
(Γιώργος Παπανδρέου, ομιλία στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, 2 Δεκέμβρη 2010).
Κι, όμως, ο άνθρωπος που εφτά μήνες αργότερα βγάζει «πύρινους λόγους» κατά της «Δεξιάς», είναι ο ίδιος που εφτά μήνες πριν, το Μάη του 2010, επέβαλε στη χώρα το μνημόνιο, και έκτοτε εφαρμόζει «την περικοπή των συντάξεων, της πρόνοιας, των επιδομάτων ανεργίας, των δαπανών για την Παιδεία» και κάθε είδους λιτότητα, σαν εκείνη για την οποία (ως... «προοδευτικός» που είναι)... καταγγέλλει τους «συντηρητικούς»!
***
«Ετσι διευρύνουμε τη δημοκρατία, την ισότητα, και τις ευκαιρίες (...) έτσι διευρύνεται η συμμετοχή των πολιτών στη μεγάλη προσπάθεια που κάνουμε»!
(Γιώργος Παπανδρέου, ομιλία στο υπουργικό συμβούλιο, χτες, 9 Δεκέμβρη 2010).
Κι όμως! Ολα αυτά ειπώθηκαν στην έναρξη μιας συνεδρίασης, της χτεσινής, όπου η κυβέρνηση αποφάσισε να δώσει στο λαό, και ειδικά στους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, την «ευκαιρία» να ζήσουν (
με 700 ευρώ το μήνα, καταλύοντας τις Κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις και «απελευθερώνοντας» τους εργοδότες από κάθε φραγμό στο «δικαίωμά» τους να απολύουν! ***
Αυτό το κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, και ο πρόεδρός του, που έχουν το ανεπανάληπτο θράσος να πιάνουν στο στόμα τους έννοιες όπως «σοσιαλισμός», «κοινωνική δικαιοσύνη», «ισότητα», «ειλικρίνεια», «συνέπεια», «πολιτική εντιμότητα», «πατριωτισμός»,
δεν είναι παρά η - τραγική για την Ελλάδα - επιβεβαίωση του στίχου του ποιητή: «Δεν αντέχουν οι λέξεις σ' όλα τα χείλη».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5193
