Ο φίλος Ηλίας Σιαμέλας διαφωνεί με την «επίθεση» του Ρεσάλτο κατά του Μίκη. Σεβαστή η άποψή του, σεβαστή και η «επίθεση» που κάνει στο ΡΕΣΑΛΤΟ.
Βεβαίως θα περίμενε κανείς μια στοιχειώδη πολιτική τεκμηρίωση των ηθικών κραυγών του. Υπάρχει το «Μανιφέστο» του Μίκη, γνωστός και ο τρόπος συγκρότησης της «Σπίθας», αναρτημένες και οι κριτικές μας. Αυτά όλα τα παρακάμπτει ο φίλος Σιαμέλας.
Η απάντηση η δική μας στο τέλος, μετά το κείμενο του Σιαμέλα
Η «ΣΠΙΘΑ» ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΡΡΟΠΕΣ ΜΙΚΡΟΝΟΙΕΣ
Του Ηλία Σιαμέλα
«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)
Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!
Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *
Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;
Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.
Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****
* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση
6 Δεκεμβρίου 2010.
Λιμποβίσι Αρκαδίας, (Συνειδησιακά Ελεύθερη Ζώνη σε μια άναντρα υποδουλωμένη χώρα).
ΣΧΟΛΙΟ ΡΕΣΑΛΤΟ
Μας κατηγορεί, ο φίλος Ηλίας, ότι επιτεθήκαμε στο Μίκη ενώ το Ρεσάλτο έχει βγει με εξώφυλλο του Μίκη. Συνεπώς δεν δικαιούμαστε από τη μία να τον προβάλλουμε και από την άλλη να τον «σφάζουμε».
Παράξενη πολιτική και ηθική συλλογιστική!!!
Με αυτήν τη λογική, μια και ο Μίκης μας έστειλε και ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ κείμενα στο Ρεσάλτο, δεν θα έπρεπε ποτέ να τον κριτικάρουμε, αντίθετα θα έπρεπε άκριτα να καταπίνουμε τα πάντα και να του φιλοτεχνούμε την αγιογραφία του.
Αυτή η φιλοσοφία έχει όνομα: Ειδωλολατρία και λακεδισμός…
Ο φίλος όμως Σιαμέλας, δεν έχει προσέξει ότι το Ρεσάλτο ασκεί κριτική και μάλιστα κριτική εδώ και πολύ καιρό σε ζητήματα σοβαρά και στα οποία ο φίλος Σιαμέλας συμφωνούσε, όπως και άλλοι φίλοι που σφυρίζουν τώρα κλέφτικα.
Το ΡΕΣΑΛΤΟ χειροκρότησε το Μίκη σε όλες τις πατριωτικές του εκδηλώσεις που εκφράστηκαν μέσα από κείμενά του και τον υπερασπίστηκε μέχρι παρεξηγήσεως, όσο κανένας άλλος, στις επιθέσεις εναντίον του.
Αυτό, ωστόσο δεν το εμπόδισε να του ασκήσει και σκληρή κριτική σε σοβαρά πολιτικά του ολισθήματα.
Αν ανατρέξει κανείς στο σάιτ του ρεσάλτο θα βρει όγκους κειμένων υπέρ του Μίκη, αλλά και σκληρές κριτικές.
Θα παραθέσουμε κάποιες κριτικές σε χρονολογική σειρά και ας κρίνουν οι αναγνώστες αν θα έπρεπε να σιωπήσουμε.
Θα περιμένουμε και τις θέσεις του Ηλία Σιαμέλα πάνω στις κριτικές μας, καθώς και πάνω στα κείμενα της κριτικής μας για τη «Σπίθα»…
12 Ιουλίου 2009
Ο Μίκης υπογράφει πρώτος σε «αντιρατσιστικό μανιφέστο» των γνωστών επιδοτούμενων «αντιρατσιστών». Λεπτομέρειες και τις γνωστές υπογραφές διαβάστε εδώ:
Το «οχυρό» Μίκης αλώθηκε
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3539
16 Νοεμβρίου 2009
Σκανδαλώδης πρόκληση, ημέρα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, ο Μίκης μαζί με το Λαζόπουλο: Τον σταρ της εθνομηδενιστικής προπαγάνδας…
ΕΔΩ:
Ο Μίκης: η κολυμπήθρα του Σιλωάμ
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3886&highlight=%CC%DF%EA%E7%F2
15 Μαϊου 2010
ΕΡΝΤΟΓΑΝ: Απόσπασε και την «υπογραφή» του Μίκη!
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4540
1η Ιουνίου 2010
Ο Μίκης και οι κακές συναναστροφές
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4603&highlight=%CC%DF%EA%E7%F2
24 Ιουλίου 2010
Οι «άριστοι» του Μίκη: Η δικτατορία των «εκλεκτών»
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4572&highlight=%CC%DF%EA%E7%F2
31 Ιουλίου 2010
Τα 85α γενέθλια του μεγάλου συνθέτη: Συναυλία στο Λυκαβηττό με όλο το καθεστώς και τα ανδρείκελα που κατηγορεί
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4800&highlight=%CC%DF%EA%E7%F2
14 Οκτωβρίου 2010
Μίκης Θεοδωράκης - Νίκος Παπανδρέου με θέα τον Ιερό βράχο σχεδιάζουν Μια ζωή με Νότες
Μαύρος Επίλογος
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5017&highlight=%CC%DF%EA%E7%F2
22Νοεμβρίου 2010
Ο Μίκης στην εκπομπή στην «υγεία των κορόιδων» μαζί με όλα τα ανδρείκελα και τα παράσιτα που στηλιτεύει.
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5147
Και κάτι τελευταίο: Όποιος δεν ξεκόβει ριζικά από τον κόσμο της πολιτικής και ηθικής σήψης δεν μπορεί να οικοδομήσει τίποτα το καινούργιο και αντικαθεστωτικό…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5181
