Το πραξικοπηματικό κλείσιμο της ΕΡΤ από την κατοχική κυβέρνηση, αποτελεί μια έξοχη Λυδία Λίθο για το ρόλο της «αριστεράς» και της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας.
Στο κλείσιμο της ΕΡΤ συμπυκνώνεται καταλυτικά η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ των κινημάτων και απαστράπτουν τα δύο ΘΕΜΕΛΙΑΚΑ ζητήματα αυτής της διαλεκτικής: Το ΑΥΘΟΡΜΗΤΟ και το ΣΥΝΕΙΔΗΤΟ
Με πιο απλά λόγια:
Στην ΕΡΤ υπήρξε από τη μια ένας ορμητικός χείμαρρος αυθόρμητης λαϊκής έκρηξης και από την άλλη αυτό το ΑΥΘΟΡΜΗΤΟ έμεινα ΠΑΝΤΕΛΩΣ ακάλυπτο από το ΣΥΝΕΙΔΗΤΟ, από τα πολιτικά ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ των αγωνιστικών κινημάτων: Αριστερά και Συνδικάτα.
Η ΕΡΤ, συνεπώς, αναδεικνύει, κατά τρόπο δραματικό, ΟΧΙ μόνο την ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ μιας πραγματικής Αριστεράς, την ανυπαρξία αγωνιστικών Συνδικάτων, αλλά κάτι ακόμα το χειρότερο: Την πλήρη ενσωμάτωση αυτής της «αριστεράς» και αυτών των Συνδικάτων στους μηχανισμούς του καθεστώτος, στο μετασχηματισμό τους σε προδοτικές δυνάμεις ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ του ΑΥΘΟΡΜΗΤΟΥ.
Από αυτή την άποψη η ΕΡΤ αποτελεί ένα ορόσημο, διότι εδώ ξεγυμνώνεται ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ αυτή η «αριστερά», εδώ ΑΠΑΣΤΡΑΠΤΕΙ ο προδοτικός της ρόλος, όπως και των Συνδικάτων: Αυτός του στυλοβάτη του κατοχικού καθεστώτος. Αυτός του δεκανικιού και του «μπράβου» της Νέας Τάξης (του σύγχρονου φασισμού).
Από την αρχή είχαμε καταγράψει τους όρους των Κινημάτων και το ρόλο της «αριστεράς» και των συνδικαλιστών: Ρόλος προετοιμασίας της ήττας.
Διαβάστε ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7576
Επισημάναμε επίσης ότι αυτή η «αριστερά» και οι συνδικαλιστές, ΟΔΗΓΟΥΝ σε ναυάγιο αυτό το μαζικά εκρηκτικό λαϊκό ΑΥΘΟΡΜΗΤΟ, σε ένα ναυάγιο έρμαιο των ποικίλων «μαγαριστών»- επαγγελματιών προβοκατόρων: Εθνομηδενιστές, «αντιρατισστές» και άλλες σέχτες…
Διαβάστε το άρθρο:
«Συνωστισμός» εθνομηδενιστών και «αντιρατσιστών» στην «ανεξάρτητη» ΕΡΤ…
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7700
Το μόνο που απέμεινε σήμερα από αυτή την λαϊκή έκρηξη στην ΕΡΤ είναι τα κατακάθια των εκλογικών εμπόρων και των συνδικαλιστών, καθώς και οι «επαγγελματίες» του «αντιρατσισμού» με αναρτημένα πανό υπέρ των εισαγόμενων αλλοδαπών δούλων.
Το γελοίο σε μορφές παράνοιας: Ξεσηκώθηκε ο ελληνικός λαός για τους λαθρομετανάστες και ΟΧΙ για να ρίξει τη δωσίλογη κυβέρνηση!!!
Αυτό δεν είναι μόνο φρενοβλάβεια του γελοίου, αλλά και μοχθηρός χλευασμός της ΑΥΘΟΡΜΗΤΗΣ λαϊκής έκρηξης…
Φυσικά ο εκφυλισμός του λαϊκού ΑΥΘΟΡΜΗΤΟΥ, μοιραία θα οδηγούσε σε αυτήν την οικτρή κατάσταση μιας «παιδικής χαράς» και «πολιτικής αγοράς»: των ποικίλων εμπόρων, τυχοδιωκτών και «επαγγελματιών» κάθε είδους…
Βεβαίως, οι πρωτεργάτες που οδήγησαν ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ το κίνημα της ΕΡΤ σ’ αυτήν την κατάσταση δεν ήταν οι «επαγγελματίες» προβοκάτορες κάθε είδους και χρώματος, αλλά τα Συνδικάτα και η «αριστερά» του κατοχικού καθεστώτος.
ΗΤΑΝ αυτή η «αριστερά» και αυτά τα Συνδικάτα που δεν πήραν πάνω τους αυτόν τον αγώνα (όπως και κάθε άλλο δυναμικό αγώνα, π.χ. των εκπαιδευτικών) και τον άφησαν ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ να ΕΓΚΛΩΒΙΣΤΕΙ στα στενά, αδιέξοδα και καταδικασμένα πλαίσια των απολυμένων της ΕΡΤ: Δηλαδή να εκφυλιστεί και να ναυαγήσει…
ΗΤΑΝ αυτή η «αριστερά» και οι εργατοπατέρες που δεν έδωσαν την ΗΓΕΣΙΑ στη λαϊκή έκρηξη, μια λαϊκή ΕΚΡΗΞΗ του ΑΥΘΟΡΜΗΤΟΥ που έσπαγε τα στενά πλαίσια της ΕΡΤ και έθετε επιτακτικά το κεντρικό πολιτικό ζήτημα του γκρεμίσματος της δωσίλογης κυβέρνησης.
Μόνο αφελείς μπορεί να πιστεύουν ότι ο λαός που ξεσηκώθηκε από την πρώτη μέρα του κυβερνητικού πραξικοπήματος ήταν στενά για την ΕΡΤ ή για τους απολυμένους της ΕΡΤ που ούτε ζωγραφιστούς δεν ήθελε (ο λαός) να τους δει.
Ο λαός ξεσηκώθηκε για να πέσει η κυβέρνηση της καταστροφής και του θανάτου, η κατοχική κυβέρνηση των πωρωμένων εκτελεστών και πραιτοριανών του 4ου Ράιχ.
Γι αυτό και τα συνθήματα ήταν συνθήματα Πολυτεχνείου και ΟΧΙ συνθήματα για τους απολυμένους…
Αν υπήρχε ΑΡΙΣΤΕΡΑ θα έμπαινε ΑΜΕΣΩΣ επικεφαλής αυτής της έκρηξης του λαϊκού ΑΥΘΟΡΜΗΤΟΥ και θα την προωθούσε σε ανώτερα επίπεδα πολιτικής και οργανωτικής συνείδησης.
Τέτοιες αυθόρμητες, μαζικές, λαϊκές εκρήξεις που θέτουν άμεσα το κεντρικό πολιτικό ζήτημα (το γκρέμισμα της κυβέρνησης), αποτελούν δώρο της Ιστορίας για τη Αριστερά.
Δώρο της Ιστορίας, διότι όπως υπογραμμίζει η Ρόζα Λούξεμπουργκ:
«Στην επανάσταση, όταν η ίδια η μάζα εμφανίζεται στην πολιτική σκηνή, η ταξική συνείδηση γίνεται πρακτική και δραστήρια. Έτσι, ένας χρόνος επανάστασης έδωσε στο ρώσικο προλεταριάτο τόση “μόρφωση” όση δεν μπόρεσαν τεχνητά να δώσουν στο γερμανικό προλεταριάτο 30 χρόνια κοινοβουλευτικών και συνδικαλιστικών αγώνων».
Αυτά, βεβαίως, για τη σημερινή «αριστερά» δεν είναι απλώς ψιλά γράμματα, αλλά της προκαλούν και αλλεργία: Αυτή αγωνίζεται να καταστρέψει κάθε δώρο της ιστορίας, κάθε έκρηξη του ΑΥΘΟΡΜΗΤΟΥ…
Η ηγεσία του ΚΚΕ, από τη δική της μεριά αναμένει μια λαϊκή ΕΚΡΗΞΗ με «οργανωμένο πολιτικό σχέδιο»: Το δόλιο τέχνασμα για να μην κάνεις ΤΙΠΟΤΑ και να ΠΡΟΔΙΔΕΙΣ κάθε αγώνα χωρίς «σχέδιο», δηλαδή κάθε ΑΥΘΟΡΜΗΤΗ λαϊκή έκρηξη.
Γιατί, όταν περιμένεις μια «οργανωμένη και πειθαρχημένη μάχη που θα διεξάγεται σύμφωνα με ένα σχέδιο», για να πάρεις μέρος σ’ αυτήν, τότε, τέτοια «μάχη» δεν θα ΥΠΑΡΞΕΙ ποτέ.
Δίνει την απάντηση και σ’ αυτό η Ρόζα:
«Η σοσιαλδημοκρατία είναι η πρωτοπορία η πιο φωτισμένη και η πιο συνειδητή του προλεταριάτου. Αυτή δεν μπορεί και δεν πρέπει μοιρολατρικά να περιμένει με σταυρωμένα χέρια την έλευση της “επαναστατικής κατάστασης”, να περιμένει το αυθόρμητο κίνημα να πέσει από τον ουρανό. Αντίθετα, το καθήκον της είναι όπως πάντα να προηγείται της εξέλιξης των πραγμάτων, να προσπαθεί να την επισπεύσει…
»Η τακτική του κόμματος δεν πρέπει ποτέ να βρίσκεται κάτω από το επίπεδο του υπάρχοντος στην πραγματικότητα συσχετισμού των δυνάμεων, αλλά αντίθετα πρέπει να υπερβαίνει αυτό το επίπεδο… Μια τακτική συνεπής, αποφασιστική, που να ανοίγει δρόμους προς τα εμπρός, προκαλεί στις μάζες το αίσθημα της ασφάλειας, της εμπιστοσύνης, της ορμής στη μάχη. Αντίθετα μια διστακτική και φοβισμένη τακτική, που στηρίζεται στην υποτίμηση του προλεταριάτου, ασκεί στις μάζες μια παραλυτική επίδραση και μια ψυχική κατάπτωση».
Καταλυτικός είναι και ο Τρότσκι:
«Οι μάζες δεν ρίχνονται στην επανάσταση με ένα ολοέτοιμο σχέδιο κοινωνικής αλλαγής, αλλά με το στυφό αίσθημα ότι δεν μπορούν να υποφέρουν άλλο το παλιό καθεστώς… Το ουσιαστικό πολιτικό προτσέσο μιας επανάστασης βρίσκεται ίσα-ίσα σε τούτο, ότι η τάξη αποκτάει συνείδηση των προβλημάτων που βάζει η κοινωνική κρίση, και ότι οι μάζες προσανατολίζονται ενεργά σύμφωνα με τη μέθοδο των διαδοχικών προσεγγίσεων…».
Τρότσκι («Ιστορία της Ρώσικης Επανάστασης» –πρόλογος).
Όλο το έργο του Λένιν αναλύει διεξοδικά και λεπτομερειακά αυτή τη διαλεκτική που συνοψίζεται στα παραπάνω κείμενα της Ρόζας και του Τρότσκι.
Αποτελεί αλφάβητο της επαναστατικής πρακτικής τούτο:
Το καλύτερο σχολειό για να μην ΧΕΙΡΑΓΩΓΕΙΤΑΙ ο λαός είναι ο ΔΡΟΜΟΣ, είναι οι εμπειρίες που αποκτά ο λαός όταν εξεγείρεται και συγκρούεται με τις καθεστωτικές δυνάμεις. Μέσα από αυτές τις επαναστατικές εμπειρίες αποκτάει ΓΝΩΣΗ και πολιτική ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, σφυρηλατεί την ενότητά του και τα όργανα του αγώνα του.
Με το πραξικόπημα στην ΕΡΤ η συσσωρευμένη και ασφυκτικά συμπιεσμένη λαϊκή ΟΡΓΗ εκτινάχτηκε ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ…
Η «αριστερά» αγωνίστηκε, με νύχια και με δόντια, να την εκτονώσει, να την οδηγήσει στο σημερινό ναυάγιο και να την εμπορευτεί εκλογικά.
Δεν υπάρχει πιο κραυγαλέο συμβάν που να αποκαλύπτει την απαστράπτουσα ΠΡΟΔΟΣΙΑ αυτής της «αριστεράς»: τη μετάλλαξή της σε «ιμάντα», «αλεξικέραυνο», αλλά και υποστύλωμα του κατοχικού καθεστώτος
Και είναι αθεράπευτα αφελείς και «χρήσιμοι ηλίθιοι» όσοι ακόμα εξακολουθούν να ελπίζουν και να «επενδύουν» σ’ αυτή την «αριστερά» της Νέας Τάξης…
