Όταν η πολιτική σου «βουλιμία» ικανοποιείται σε μια παράσταση στο «Ίδρυμα Κλίντον» τότε τα λόγια περιττεύουν: Η πλανητική, ιμπεριαλιστική κακουργία (Κλίντον) μιλάει από μόνη της…
Όταν απελπισμένα επιδιώκεις μια μονόλεπτη συνάντηση και επικοινωνιακή φωτογραφία με τον εν ενεργεία αυτοκράτορα της πλανητικής κακουργίας (Ομπάμα), τότε η Σιωπή από τα «περιττά λόγια» γίνεται υπόκωφη βοή ΟΡΓΗΣ:
Βρίσκεσαι μπροστά σε ένα δουλικό ανδρείκελο (Τσίπρας) που όχι μόνο δεν έχει συναίσθηση του καταγέλαστου ραγιαδισμού του, αλλά σε δουλεύει και αλαζονικά…
Πάντα τα καχεκτικά πολιτικά μεγέθη κάλυπταν την καχεξία τους με την υπερτίμηση του εαυτού τους και τη συνακόλουθη αλαζονική αυταρέσκεια: Την ομηρική αυτοϊκανοποίησή τους, αντίστοιχη της αχαλίνωτης κενότητάς τους…
Η αλαζονεία αποτελεί το ασυνείδητο, αυτόματο προϊόν των «υπερτιμημένων ηλιθίων»: Των πολιτικών του ΤΙΠΟΤΑ…
Μόνο ένα πολιτικό ΤΙΠΟΤΑ δεν έχει συναίσθηση της κατάστασής του, του πολιτικού του ραχιτισμού, των ανεπαρκειών του, της μηδαμινότητάς του και της γελοιότητάς του…
Αντιθέτως, το ΤΙΠΟΤΑ, λόγω ακριβώς της ΑΓΝΟΙΑΣ και της ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑΣ, υπερτιμάει και υπερεκτιμάει τον εαυτό του, με πόζες ακραίας αλαζονείας…
Στο Σταύρο Θεοδωράκη, σ’ αυτό το πολιτικό ΤΙΠΟΤΑ, όλα αυτά απαστράπτουν…
Στον Τσίπρα παίρνουν ακόμα πιο αξιοθρήνητες και αποκρουστικές μορφές, αλλά και επιμελώς καλυπτόμενες λόγω πολιτικών συγκυριών. Συγκυρίες που τον προβάλλουν ακόμα σαν «μεγάλο» και «χαρισματικό ηγέτη», σαν «νικητή»: Μια πλασματική και ψευδής εικόνα, προϊόν της κάλπικης κάλπης, της κατοχικής κοινοβουλευτικής ΑΠΑΤΗΣ.
Βεβαίως, ένας έμπειρος πολιτικός παρατηρητής διακρίνει καθαρά ΟΧΙ απλώς το ΨΕΥΔΟΣ και την ΑΠΑΤΗ του Τσίπρα, αλλά τη δραματική πολιτική του ασημαντότητα: Το πόσο αξιοθρήνητα πολιτικά μικρός είναι…
Οι εξελίξεις που έρχονται (μεγάλες πολιτικές θύελλες και τρικυμίες) θα ξεγυμνώσουν τον Τσίπρα και θα φωτίσουν όλες τις γωνιές του θεωρητικού και πολιτικού του ραχιτισμού…
ΟΛΕΣ αυτές τις γωνιές που τόσο επιμελώς και αγωνιωδώς αποκρύπτουν τα καθεστωτικά παπαγαλάκια των «νταβάδων» και του δωσιλογισμού, παρά το γεγονός ότι η πολιτική ασημαντότητα του Τσίπρα απαστράπτει καθημερινά, ιδιαίτερα εμφανής στο ραγιαδισμό του μπροστά στα είδωλα της πλανητικής κακουργίας στις ΗΠΑ…
Θεωρούμε σκόπιμο να αναδημοσιεύσουμε ένα «συνθετικό» μας κείμενο για τον Τσίπρα, που μας πρόεκυψε και «μεγάλος ηγέτης»!!!
Βρίσκεται, μαζί με άλλα σχετικά κείμενα για τον Τσίπρα, ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=34788#34788
Τσίπρας: Το Αριστερό ΤΙΠΟΤΑ
Σήμερα καταβάλλονται φιλότιμες προσπάθειες, από τα τηλεοπτικά καλλιστεία, να εμφανιστεί ο Τσίπρας ένας μεγάλος «εθνικός» ηγέτης.
Φυσικά ποτέ, ούτε σήμερα που μας καταδυναστεύει η δικτατορία της εικόνας και των ΜΜΕ, μπορεί να κατασκευαστεί μεγάλος ηγέτης μια μηδαμινότητα…
Το τηλεοπτικό προϊόν δεν μπορεί να ανυψωθεί μέχρι την κατασκευή ΗΓΕΤΩΝ: Αυτοί βγαίνουν ως προϊόντα του κοινωνικού και πολιτικού γίγνεσθαι και όχι ως προϊόντα των τηλεοπτικών καλλιστείων…
Το τηλεοπτικό προϊόν μπορεί να …ανυψωθεί μόνο στο ύψος της κατασκευής πλαστικών κομμάτων και αρχηγών κομμάτων εξίσου πλαστικών και θλιβερών: Το παράδειγμα του Σταύρου Θεοδωράκη και του «ποταμιού» είναι το μεγαλύτερο …επίτευγμα του τηλεοπτικού σκοταδισμού.
Για ένα μικρό, συνεπώς, χρονικό διάστημα μπορεί ο σκοταδισμός του θεάματος και των ΜΜΕ να εμφανίσουν κάποια πολιτικά μορμολύκεια σαν «ηγέτες»: Να επιβάλλουν καχεκτικά πολιτικά μεγέθη, δραματικά ραχιτικά και ακατάρτιστα (θεωρητικά και πολιτικά), καταθλιπτικής πνευματικής κενότητας, σαν «ηγέτες» περιωπής…
Ο Σημίτης αποτελεί το μεγάλο άθλο των ερπυστριών του τηλεοπτικού σκοταδισμού: Μια μηδαμινότητα ακραίας πολιτικής αποστείρωσης, ένας σκέτος αχυράνθρωπος, εμφανίστηκε, επιτυχώς και για μεγάλο διάστημα, ως μεγάλος «ηγέτης»!!!
«Ηγέτης» του τηλεοπτικού σωλήνα είναι και ο Τσίπρας…
Φυσικά ο χρόνος του Τσίπρα θα είναι ελάχιστος, διότι οι σημερινές συνθήκες κατεδαφίζουν ταχύτατα τέτοιους κατασκευασμένους «ηγέτες». Σε αυτήν την ταχύτατη κατεδάφιση συντελεί αποφασιστικά και η ίδια η γιγάντια «αριστερή» ΑΠΑΤΗ του Τσίπρα που και αυτή κατεδαφίζεται, σε χρόνο ρεκόρ, από τη ΦΡΙΚΗ του 4ου Ράιχ που ζούμε.
Κάθε προσπάθεια, λοιπόν, της δημοσιογραφικής πορνείας να διατηρήσουν και να σώσουν τον Τσίπρα και ακόμα χιρότερα να τον επιβάλλουν σαν μεγάλο ηγέτη, είναι καταδικασμένη.
Η μικρότητα του Τσίπρα πολύ γρήγορα θα αποκαλυφτεί. Τόσο οι αδιέξοδες και εκρηκτικές κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες, όσο και η φρενοβλαβής ΑΠΑΤΗ της «αριστερής» κυβέρνησης, αλλά και η τραγική μηδαμινότητα του Τσίπρα, θα συντελέσουν συνδυαστικά στην ταχύτατη κατεδάφιση του μύθου Τσίπρα…
Πριν από ένα μήνα φιλοτεχνούσαμε το πορτρέτο του «αξιοθρήνητου» Πρωθυπουργού:
«Ένας Πρωθυπουργός ανεπαρκέστατος, πολιτικά αξιοθρήνητος, θεωρητικά ακατάρτιστος, δραματικά τυφλός, συνακόλουθα εντελώς άσχετος με τη θεωρία και την πράξη της Αριστεράς, δηλαδή επικίνδυνος…
Είναι τόσο απελπιστικά λίγος ο Τσίπρας που η συνέντευξή του αποτελεί ΟΜΟΛΟΓΙΑ όλων των παραπάνω: Ομολογεί ο ίδιος την ασχετοσύνη του, τη δραματική πολιτική του τυφλότητα, την καταθλιπτική του «αριστερή» αφέλεια (ΒΛΑΚΕΙΑ)».
Ολόκληρο το κείμενο εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=9767
Θα αναδημοσιεύσουμε δύο κείμενα γραμμένα το Φεβρουάριο του 2008.
Ξεκινάμε με το πρώτο: Τσίπρας:Το θράσος της βλακείας
Βρίσκεται εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=15248#15248
Τσίπρας:Το θράσος της βλακείας
ΟΤΑΝ η καμπύλη της ιστορικής εξέλιξης ανεβαίνει, η πολιτική σκέψη γίνεται οξύτερη, τολμηρότερη, ευφυέστερη. Όταν όμως η καμπύλη τραβάει προς τα κάτω, η ανοησία κυριαρχεί πάνω στην πολιτική σκέψη.
Σήμερα η βλακεία έχει αποθρασυνθεί, ισοπεδώνει τα πάντα και ανοίγει με ταχύτητα τους δρόμους του σύγχρονου σκοταδισμού: Του «προοδευτικού», νεοταξικού σκοταδισμού.
Μόνο σε μια τέτοια περίοδο νοσηρής πολιτικής καχεξίας θα τολμούσαν ακόμα και τα μορμολύκεια και τα παράσιτα της εξουσίας να ξεστομίζουν τις φαυλοηλιθιότητές τους και τα πολιτικά τους καλαμπουράκια και να προβάλλονται όλα αυτά σαν «απόψεις» και «αποκαλύψεις», σαν πολιτική σκέψη και κριτική.
Μόνο σε μια τέτοια εποχή ισοπέδωσης μέσα από την τρομοκρατική ομοιομορφία της ανοησίας, ξεπετιέται ένα πλήθος από σαλτιμπάγκους, αυτοσχεδιαστές, φωνακλάδες πολιτικάντηδες, επιτήδειους γραφειοκράτες της δημοσιογραφίας, φλύαρους καλαμπουρτζήδες, οι οποίοι, μεθυσμένοι από την ανοησία τους, χύνουν καθημερινά το τρομερό τους δηλητήριο: Την τεμπελιά της σκέψης και το «μίσος» εναντίον αυτών που έχουν τη συνήθεια και την ικανότητα να σκέφτονται και να κινούνται…
Το θράσος της βλακείας που ζούμε σήμερα δίνει το στίγμα της παρακμής και αποτελεί την πλήρη γελοιοποίηση της Πολιτικής. Μια από τις εκδηλώσεις αυτού του θράσους είναι η διαστροφή του πολιτικού παραλογισμού: Η ολοκληρωτική, δηλαδή, υποκατάσταση των ιδεών από τις εικόνες και τα είδωλά τους.
Και αυτή η βάναυση δολοφονία της ιδέας και η διαστροφική ειδωλολατρία της εικόνας δεν οδηγεί μόνο στο φασισμό της τηλεοπτικής εικόνας και των ειδώλων, αλλά και στην κατασκευή εικονικών πολιτικών: Πολιτικών χωρίς καμία αξία χρήσης, χωρίς ιδέες και αγωνιστική ιστορία. Πολιτικών κατασκευασμένων από τους αγοραίους νόμους της τηλεοπτικής ανταλλακτικής αξίας, φωτογραφικά είδωλα της τηλεοπτικής αγοράς!!!
ΕΝΑ τέτοιο σκοταδιστικό κατασκεύασμα είναι ο Τσίπρας!!!
Μια εικόνα κοινωνικά και ιστορικά αφυδατωμένη, με μια «αριστερή» ετικέτα από την οποία έχει εξατμιστεί εντελώς η Ιστορία, έχει αφαιρεθεί τελείως η αγωνιστική αριστερή παράδοση, έχει εξανεμισθεί πλήρως η «αξία χρήσης» της αριστερής θεωρίας και πράξης…
Ο Τσίπρας αποτελεί το αλαζονικό αποτύπωμα του «εκσυγχρονιστικού», σύγχρονου σκοταδισμού. Το αποτύπωμα της εκτρωματικής κακοποίησης της αριστερής σκέψης. Ποτέ η αριστερή θεωρία και πράξη δεν κακοποιήθηκαν τόσο βάναυσα, όσο από αυτό το νέο-σκοταδιστικό έκτρωμα του «εκσυγχρονιστικού» νεοφιλελευθερισμού: Τον ΣΥΡΙΖΑ!!!
Η «αριστερά» έγινε εικόνα, ανταλλακτική αξία στο χρηματιστήριο του πλανητικού ολοκληρωτισμού. Γι αυτό γεννάει πολιτικούς-εικόνες και τραμπούκους-γενίτσαρους, νέο-σκοταδιστές, τύπου Κουναλάκη…
