Ο μαλθουσιανισμός είναι η πιο ακραία και απάνθρωπη πτυχή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Αυτός ο εφιάλτης υλοποιείται σήμερα.
Η Νέα Τάξη είναι η «φάση» της ακραίας καπιταλιστικής βαρβαρότητας: Η υλοποίηση της «θεωρίας» του Μάλθους.
Όταν ο Άγγλος οικονομολόγος, Τόμας Μάλθους, έγραψε το 1798 το «σενάριό» του: «Μελέτη επί της Αρχής του Πληθυσμού», αυτό έπεσε σαν αντιχριστιανική «τρομοκρατική βόμβα» η οποία θορύβησε τους πάντες και κυρίως τους ουτοπιστές σοσιαλιστές και τους χριστιανούς που και αυτοί είναι ουτοπιστές σοσιαλιστές.
Φυσικά η «προφητεία» του Μάλθους διαψεύστηκε από τα πράγματα.
Ωστόσο, η «θεωρία» του Μάλθους διατυπώνει, με ωμό κυνισμό, τα ουσιώδη στοιχεία της παράνοιας και της κτηνωδίας που υπάρχουν μέσα στα οστά, στο αίμα και στις λειτουργίες του καπιταλισμού.
Σήμερα αυτά τα «στοιχεία» έχουν θεριέψει και απειλούν την ανθρωπότητα.
Πριν αναδείξουμε αυτά τα «στοιχεία», ας συνοψίσουμε τη «θεωρία» του Μάλθους.
Σύμφωνα με αυτή τη «θεωρία» οι οικονομικές κρίσεις δεν έχουν καμία σχέση με την οικονομία καθεαυτή, «έχουν σχέση μόνον με την καλπάζουσα αύξηση του συνόλου των καταναλωτών, δηλαδή του συνόλου του πληθυσμού της γης...».
Ενώ τα αγαθά αυξάνονται, κατά τον Μάλθους, με αριθμητική πρόοδο (1,2,3,4...), οι κάτοικοι του πλανήτη αυξάνονται κατά γεωμετρική πρόοδο (1,2,4,8,16...). Το πρόβλημα, μας λέει, ότι θα λυθεί μόνο αν ελέγξουμε αυστηρά τις γεννήσεις.
Σύμφωνα με τον Μάλθους πρέπει να αρχίσει ο έλεγχος του πληθυσμού της γης με την «εκκαθάριση» των κατώτερων ανθρώπων οι οποίοι αποτελούν τα παιδιά ενός «κατώτερου Θεού»!!!
Αυτά τα «παιδιά του κατώτερου Θεού» είναι οι εργαζόμενοι και οι πληβείοι: τα λαϊκά στρώματα!!!
Γι’ αυτό ο Μάλθους χαρακτήριζε τους πολέμους «μοχλούς» οικονομικής ανάπτυξης: Εκεί σφαγιαζόντουσαν οι «κατώτεροι άνθρωποι»!!!
Σύμφωνα με την κτηνώδη «θεωρία» του Μάλθους όσο λιγότεροι οι εκλεκτοί, τα παιδιά ενός "ανώτερου Θεού ", τόσο το καλύτερο για την καλή διατροφή τους…
Αυτά μπορεί να προκαλούν φρίκη, αλλά αποτελούν την πεμπτουσία της καπιταλιστικής λογικής, στην ακραία και μοχθηρή της διάσταση: Αυτή που προωθείται σήμερα, σαν αποτέλεσμα της θηριώδους «εξέλιξης» αυτής της καπιταλιστικής λογικής.
Καταρχάς, μέσα από αυτά τα οστά και τις λειτουργίες του καπιταλισμού ξεπηδούνε όλες οι μορφές του μαλθουσιανού ρατσισμού: Του οικονομικού, κοινωνικού και πολιτικού ρατσισμού εναντίον των κατώτερων «παιδιών του Θεού»: Τους προλετάριους και τα πλατιά λαϊκά στρώματα.
Αυτόν τον ολοκληρωτικό ρατσισμό της Νέας Τάξης εναντίον των εθνών και των λαών της υφηλίου ζούμε σήμερα.
Έναν εφιαλτικό πόλεμο ζούμε. Τα παιδιά του «ανώτερου Θεού» (οι διεθνείς ελίτ) έχουν κηρύξει ένα εξοντωτικό πόλεμο εναντίον του συνόλου της ανθρωπότητας.
Οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζονται σαν σκουπίδια προς τις χωματερές…
Τα λαϊκά στρώματα ρίχνονται στον «καιάδα» της καταστροφής και της αποκτήνωσης…
Οι κοινωνικές και πολιτικές κατακτήσεις των λαών που «ποτίστηκαν» με πολύχρονους αγωνιστικούς ποταμούς αίματος, η ιστορία των λαών, τα πνευματικά τους δημιουργήματα, οι αγωνιστικές μνήμες και το θρησκευτικό τους συναίσθημα, κάθε Πίστη και Όραμα, κάθε Αξία και Ηθική, όλα ισοπεδώνονται βάναυσα από τα παιδιά του «ανώτερου Θεού»: Από τις πολυεθνικές και τους δολοφονικούς μηχανισμούς τους…
Στην Ελλάδα ζούμε αυτόν τον άγριο και κτηνώδη ρατσισμό εναντίον του ελληνικού λαού, της ιστορίας του, της εθνικής του υπόστασης, της θρησκείας του και του πολιτισμού του, σε μορφές παράνοιας.
Ζούμε τον πλέον μακάβριο μαλθουσιανό ρατσισμό στο όνομα του «αντιρατσισμού»: το ιδεολόγημα των παιδιών «του ανώτερου Θεού»!!!
Ό,τι στρέφεται εναντίον του νεοαταξικού ρατσισμού χαρακτηρίζεται από τους μηχανισμούς της εξουσίας σαν «ρατσισμός»: Αυτή η κατάφορη απάτη είναι ο «αντιρατσισμός»…
Η «Αρία φυλή», βεβαίως τρώει με χρυσά κουτάλια, χρησιμοποιώντας για πιάτα τα καλά γυαλισμένα κρανία των θυμάτων της εκμετάλλευσης: τα «απόβλητα» του κέρδους, τα παιδιά του «κατώτερου Θεού».
Αυτόν τον μαλθουσιανό εφιάλτη ζούμε σήμερα: Οι λαοί και τα έθνη να πεθαίνουν και να δολοφονούνται ανελέητα, να στραγγίζεται και η τελευταία ρανίδα του αίματός τους, Και τα κέρδη της κεφαλαιοκρατικής ολιγαρχίας, ιδιαίτερα τα κέρδη των τραπεζών, να εξακοντίζονται σε δυσθεόρατα ύψη: Σε τοκογλυφική αναλγησία χωρίς ιστορικό προηγούμενο…
Ο Μάλθους, πρόωρα βεβαίως, αλλά είχε καταγράψει, με μεγάλη ακρίβεια, τα ουσιώδη χαρακτηριστικά της φρίκης του συστήματος που υπηρετούσε: Το νεοταξικό εφιάλτη…
