Η
γνωστή συνταγή της δημοσιογραφικής ΛΟΓΙΚΗΣ, που σήμερα είναι η λογική
της «αλητείας» των ΜΜΕ, είναι τούτη: Επιλέγουν ένα ακραίο περιστατικό,
το απομονώνουν και το ανεξαρτητοποιούν και κατόπιν το εμπορεύονται
ασυστόλως.
Άστραψαν και βρόντηξαν οι δημοσιογραφικές πόρνες του mega, στο δελτίο της Τρέμη για την εργοδοτική ακρότητα ενός ξενοδόχου της Αίγινας που με αγγελία του ζητούσε να προσλάβει καμαριέρες με αντιμίσθιο ένα πιάτο φαΐ και την παροχή στέγης!
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και όλα τα κανάλια, αλλά και πολλά ιστολόγια: Απομόνωσαν ένα ακραίο περιστατικό μαύρης εργασίας, το δαιμονοποίησαν, το έπνιξαν μέσα σε ένα εμπορικό πέλαγος ηθικών αναθυμιάσεων, για να συγκαλύψουν και να αποκρύψουν την ΟΥΣΙΑ: Ότι αυτό το «ακραίο» περιστατικό δεν αποτελεί παρά ένα μικρό σύμπτωμα μιας κατάστασης ΔΟΥΛΟΠΑΡΙΚΙΑΣ, σύμπτωμα ενός καθεστώτος που η ΜΑΥΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ αποτελεί, ιδιαίτερα σήμερα, τη βάση του, τη ΜΟΝΙΜΗ και ΠΛΑΤΕΙΑ λειτουργία του.
Παρένθεση: Η υποκρισία των ΜΜΕ γίνεται ακόμα πιο εμετική, διότι γνωρίζουν ότι αυτό το καθεστώς των δουλοκτητών εργατικών σχέσεων και της εργοδοτικής ασυδοσίας, ανθεί ιδιαίτερα μέσα στον Τύπο εδώ και χρόνια, με το τέχνασμα της «δοκιμασίας». Είναι άπειροι οι δημοσιογράφοι που δουλεύουν χωρίς ούτε φαΐ και στέγη, εντελώς τσάμπα, μέχρι να «δοκιμαστούν»…
Πάμε παρακάτω.
Τα ΟΥΣΙΩΔΗ, όμως, που αποκρύπτονται είναι άλλα. ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ:
α). Αποτελεί ΚΕΝΤΡΙΚΗ στρατηγική της εργοδοσίας η άλωση του πλαισίου των εργατικών σχέσεων, πλαισίου που έχουν κατακτήσει οι εργαζόμενοι μέσα από πολύχρονους, αιματηρούς αγώνες.
Η ΕΠΙΒΟΛΗ ενός καθεστώτος μαύρης εργασίας, δηλαδή δουλοκτητικού, αποτελεί στρατηγική συνιστώσα του πλανητικού φασισμού, της Νέας Τάξης. Μια στρατηγική, βάναυσα και πολύχρονα, εφαρμοσμένη στη χώρας μας: Από την εποχή που οι εισαγόμενες στρατιές αλλοδαπών δούλων πήραν επιδημικές διαστάσεις (ιδιαίτερα από την περίοδο του σημιτικού «εκσυγχρονισμού).
Ο αφετηριακός, συνεπώς, παράγοντας που προώθησε την κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων, συνακόλουθα και την προώθηση των δουλοκτητικών σχέσεων (μαύρη εργασία) είναι η λαθρομετανάστευση: Μια συνειδητή στρατηγική της εργοδοσίας, μια στρατηγική που ευλόγησαν ΟΛΑ τα «αριστερά» κόμματα και ύμνησαν οι «πόρνες» του καθεστώτος, που σήμερα οδύρονται για τον ξενοδόχο…
β). Με εργαλείο το λαθρομεταναστευτικό (την εισαγόμενη δουλεία) καλλιεργήθηκε το γόνιμο έδαφος για την καταιγιστική εξάπλωση τις εργοδοτικής ασυδοσίας και μοχθηρίας: Η μαύρη εργασία έγινε καθεστώς στον αγροτικό, επιχειρηματικό, μεταπρατικό, αλλά και βιομηχανικό τομέα της ελληνικής οικονομίας.
Η Μανωλάδα είναι ένα από τα πολλά συμπτώματα δίπλα σε πολλά άλλα που δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας.
ΟΛΕΣ σχεδόν οι αγροτικές, μεταπρατικές επιχειρήσεις, καθώς και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών λειτουργούν δουλοκτητικά: Με βάση τη μαύρη εργασία.
Και εδώ κλείνουν τα μάτια οι «ευαίσθητοι», ακριβώς για να μην έρθει στην επιφάνεια η στρατηγική της εισαγόμενης δουλείας που στήριξαν, νομιμοποίησαν και ύμνησαν, και συνεχίζουν ακόμα…
γ). Ένας σημαντικός, επίσης παράγοντας είναι η παρατεταμένη και αδιέξοδη οικονομική κρίση, καθώς και η ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΒΟΛΗ των σχέσεων αποικιοκρατίας που επέβαλε το 4ο Ράιχ.
Όταν αυτό το καθεστώς των δωσίλογων ανδρεικέλων εκτελεί την Ελλάδα και τη μετατρέπει σε ΑΠΟΙΚΙΑ των διεθνών μαφιών του χρήματος, αυτό μοιραία κτυπά το μικρομεσαίο κεφάλαιο, αλλά και μερίδες του μεγάλου κεφαλαίου.
Ταυτόχρονα πολλαπλασιάζει, τις ήδη υπάρχουσες, στρατιές ανέργων…
Οι εργοδότες που καταστρέφονται από τη χρεοκοπία και την αποτέφρωση της χώρας δεν έχουν άλλη διέξοδο από το να αξιοποιήσουν, να προωθήσουν και να επεκτείνουν σε όλον τον οικονομικό κορμό, το καθεστώς της μαύρης εργασίας: Τη ΝΕΑ ΔΟΥΛΕΙΑ…
ΟΤΑΝ στρατηγικά έχει επιβληθεί η νέα αποικιοκρατία, το τίναγμα στον αέρα των εργασιακών σχέσεων, η ΕΞΟΝΤΩΣΗ της οργανωμένης εργατικής τάξης, ΟΤΑΝ τα στίφη των ανέργων και της πείνας αυξάνονται με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου, ΤΟΤΕ η ΜΑΥΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ (η νέα δουλεία) ξαπλώνεται, σαν επιδημία σε όλους τους οικονομικούς ιστούς, σε όλα τα κοινωνικά κύτταρα.
Είναι, λοιπόν, υποκριτική φρενοβλάβεια να επικαλύπτουμε και να εξαφανίζουμε ΟΛΑ αυτά και να χύνουμε κροκοδείλια δάκρυ για το «θράσος» του ξενοδόχου της Αίγινας…
Υποκριτική φρενοβλάβεια είναι και να τα ρίχνουμε όλα στην Τρόικα και να επικαλύπτουμε τα δολοφονικά σχέδια του κεφαλαίου και της εργοδοσίας, την ίδια τη ΛΟΓΙΚΗ της καπιταλιστικής μοχθηρίας, με παιχνίδια «κλεφτών και αστυνόμων», με την τρόικα.
Επ’ αυτού είναι πολύ κατατοπιστικό το άρθρο της «Ε»: «Χειρότεροι οι γερμανοτσολιάδες»
Το διαβάσαμε ΕΔΩ:
http://greki-gr.blogspot.gr/2013/11/blog-post_8143.html
Η ΜΑΥΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ, η νέα δουλεία, υπήρξε πάντα το στρατηγικό βάθρο της εργοδοσίας. Όταν καταστρέφονται τα κοινωνικά και λαϊκά αντισώματα θεριεύει. Ιδιαίτερα σε εποχές κρίσεων και οικονομικών χρεοκοπιών, σε εποχές, σαν τη σημερινή, που ολόκληρη η ελληνική κοινωνία έχει ριχτεί, από τους νέους αποικιοκράτες και τα δωσίλογα ανδρείκελά τους, στα τάρταρα της ολοκληρωτικής καταστροφής: Σε ένα νέο Μεσαίωνα…
