Η «εθνική ψυχή» ενός λαού είναι οι ιστορικοί όροι της ύπαρξής του και της αγωνιστικής του διαμόρφωσης. Είναι δηλαδή οι βαθύτεροι και μόνιμοι εκείνοι ιστορικοί όροι της αγωνιστικής του ύπαρξης, όροι κοινωνικής αγωγής, εργασίας και οργάνωσης.
Αυτό, συνεπώς, το «εθνικό αίσθημα» (κοινωνικό στη βάση του) δεν είναι «εθνικισμός». Είναι ο αυθεντικός πατριωτισμός: ο «εθνικισμός» των πληβείων είναι ο πατριωτισμός.
Εθνικισμός είναι η ιδεολογική και πολιτική εμπορία και καπηλεία αυτού του λαϊκού «εθνικού αισθήματος», η εμπορία, η καπηλεία και ο σφετερισμός της «λαϊκής ψυχής», της «εθνικής συνείδησης».
Ο ενθουσιασμός που σκόρπισε η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου στον ελληνικό λαό δεν είναι «εθνικισμός». Είναι το ξεχείλισμα της ελληνικής «λαϊκής ψυχής», ένα αυθόρμητο ξεχείλισμα «εθνικής» συγκίνησης που πήρε εκρηκτικές μορφές, λόγω των πολλαπλών εθνικών ταπεινώσεων του ελληνικού λαού και της κτηνώδους δολοφονίας του από το σύγχρονο φασισμό του 4ου Ράιχ και τα εγχώρια δωσίλογα ανδρείκελά του.
Η «εθνική έκρηξη» του ελληνικού λαού για την εθνική ομάδα ποδοσφαίρου, ήταν μια μορφή «εθνικής» αντίστασης και απάντησης στις συμφορές, τους εφιάλτες και τις ταπεινώσεις που βιώνει από αυτούς που τον δολοφονούν και θέλουν να το καταργήσουν και ως εθνική υπόσταση…
Η πολιτική εκμετάλλευση και εμπορία αυτής της λαϊκής, «εθνικής έκρηξης», της μεγάλης επιτυχίας της εθνικής ομάδας, από το καθεστώς, τα κόμματά του και τα κυβερνητικά του ανδρείκελα, αυτός είναι ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ: Ένας δόλιος και υποκριτικά αυθάδης εθνικισμός.
Αυτοί που προωθούν την κατάργηση του ελληνικού έθνους-κράτους, που προωθούν όλη τη βαρβαρότητα και κτηνωδία των ΥΠΕΡ-εθνικών μαφιόζων του χρήματος, που εκτελούν τα «συμβόλαια θανάτου» αυτών των μαφιών, για την κατάλυση κάθε τι που έχει ιστορία και χρώμα ΕΘΝΙΚΟ, αυτοί …υμνολογούν τον άθλο της εθνικής ομάδας και εμπορεύονται αφηνιασμένα και ασύστολα τις εξάρσεις της «εθνικής ψυχής».
ΟΙ σημερινοί γενίτσαροι του «αντιεθνικισμού», οι γενίτσαροι της κατάλυσης κάθε έθνους παραληρούν «εθνικά»!!!
Από τη μία, π.χ. καρατομούν την ελληνική σημαία και τα εθνικά μας ιστορικά σύμβολα και από την άλλη τα υψώνουν σαν λάβαρα και συνωστίζονται κάτω από αυτά.
Διαβάστε και το κείμενο, με τις πολλές εύστοχες επισημάνσεις, του Νίκου Μπογιόπουλου:
«Ό,τι έμαθα στη ζωή περί τιμής και καθήκοντος, μου τα δίδαξε το ποδόσφαιρο»!
ΕΔΩ:
http://www.enikos.gr/mpogiopoulos/192511,%C2%ABOti_ema8a_sth_zwh_peri_timhs_kai_ka8hk.html
Αποδεικνύεται εδώ καθαρά ότι η ιδεολογία του «εθνικισμού» και του «αντιεθνικισμού» είναι η ιδεολογία των ληστών και δημίων, οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος που η κάθε μια χρησιμοποιείται, ανάλογα με τα συμφέροντα του καθεστώτος, σε κάθε ιστορική συγκυρία…
Είναι μια ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ που δεν έχει ΚΑΜΙΑ απολύτως σχέση με το εθνικό αίσθημα του λαού. Απλώς εμπορεύεται αυτό το αίσθημα…
Αποδεικνύεται, όμως και κάτι άλλο:
Ότι οι ληστές και δήμιοι των λαών αξιοποιούν και χρησιμοποιούν τους θεούς των γηπέδων και το ποδοσφαιρικό θέαμα σαν παράγοντες σταθεροποίησης της υπάρχουσας κατάστασης και χειραγώγησης των πολιτών: αναισθησιογόνο και ασπιρίνη αφύπνισης της εξασθενημένης αίσθησης για ζωή…
Πιο αναλυτικά εδώ:
http://www.resaltomag.gr/193.mag
Έτσι χρησιμοποιείται και αυτός ο άθλος της εθνικής ομάδας από το καθεστώς και τα ανδρείκελά του…
Τα υπογραμμίζει και το κείμενο του Μπογιόπουλου…
