Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα
και ειδικότερα σε αυτές στις οποίες αυτάρεσκα
αυτοκατατάσσουν οι Νεοέλληνες τον εαυτό τους – Ευρωπαϊκές, Β. Αμερική– θα είχε ξεσπάσει
τεράστιο σκάνδαλο εάν ο Πρωθυπουργός της
χώρας συλλαμβανόταν «με την γίδα στην πλάτη» να παρακολουθεί τον αρχηγό του
τρίτου κοινοβουλευτικού κόμματος ! Και μάλιστα να έχει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός–
ως καθ’ ύλην προϊστάμενος της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, με δική του πρωτοβουλία
και να μην το ξεχνάμε– την πολιτική ευθύνη
των δραστηριοτήτων της ΕΥΠ.
Συνήθως στην Ελλάδα, τουλάχιστον τις τελευταίες 3–4 δεκαετίες, με ένα «συγγνώμη», συνήθεια και του σημερινού Πρωθυπουργού, τελειώνουμε τις «δύσκολες υποθέσεις». Έχει γίνει πλέον συνήθεια, άτυπος θεσμός της ρωμαίικης, νεοελληνικής «κουλτούρας» η συγγνώμη των Κυβερνώντων συνεχίζοντας στο διηνεκές όπως φαίνεται, την ασυδοσία των Μυστικών Υπηρεσιών και την θρασύτητα των Κυβερνώντων. Άλλωστε, τα ίδια έχουμε παρατηρήσει και σε τομείς που αφορούν την διαβίωση και το ψωμί του λαού μας όπως π.χ. την απίστευτη ακρίβεια της ηλεκτρικής ενεργείας των τελευταίων 12–14 μηνών, τις θεαματικές αυξήσεις στα είδη διατροφής των πλατιών στρωμάτων κλπ. Εδώ παρατηρούμε άλλη «αρχή» και «δόγμα» που λέει – πολύ απλά – «Σου παίρνω από την τσέπη 500, 1000 και παραπάνω ευρώ αλλά σου επιστρέφω τα 100 ! Τι άλλο θέλεις και διαμαρτύρεσαι συνεχώς;». Όλα τα παραπάνω αποτελούν ένα μείγμα κυνισμού, κοινωνικού δαρβινισμού με «ολίγη» από νοοτροπία Μαρίας Αντουανέτας. Συνηθίσαμε πλέον – δυστυχώς– και μάλιστα πολλές φορές «πανηγυρίζοντας» είμαστε και ευχαριστημένοι γιατί «μπορεί να μας πήραν 1.000 ευρώ αλλά μας επιστρέφουν τα 150–200 ! Μην είμαστε και αχάριστοι!». Το ερώτημα είναι, γιατί τέτοια ανοχή εκ μέρους του λαού;
