Αναδημοσίευση παλιού κειμένου (Πρωτοχρονιά 2014)
![](https://lh3.googleusercontent.com/blogger_img_proxy/AEn0k_v9kzRSfgeyVcwnSY1dTD-V-sYxB5b52HjvMShR5nf7W3ho5bwPKxGaTbFQQsdjo19dfUp87_8bvR60DuamUcLYs2VeWjqo_kDJeBO24iA7s4-_BMpe33tL4UbF-5Mh9ECr=s0-d)
Κάθε Πρωτοχρονιά επιχειρείται η ΡΗΞΗ της ιστορικής διαλεκτικής, δηλαδή της κοινωνικής ενότητας, αλλά και της συνέχειας του Χρόνου.
Μέσα από αυτή τη «ρήξη» που τεμαχίζει το ιστορικό κύκλωμα (στον παλιό και νέο χρόνο) επιχειρείται η αναπαλαίωση των διαψευσμένων ελπίδων του προηγούμενου έτους και η πώληση των νέων ελπίδων (ψευδαισθήσεων) για το νέο έτος, μέσω της εμπορευματοποίησης των «ευχών».
Κάθε Πρωτοχρονιά επιχειρείται η ΡΗΞΗ της ιστορικής διαλεκτικής, δηλαδή της κοινωνικής ενότητας, αλλά και της συνέχειας του Χρόνου.
Μέσα από αυτή τη «ρήξη» που τεμαχίζει το ιστορικό κύκλωμα (στον παλιό και νέο χρόνο) επιχειρείται η αναπαλαίωση των διαψευσμένων ελπίδων του προηγούμενου έτους και η πώληση των νέων ελπίδων (ψευδαισθήσεων) για το νέο έτος, μέσω της εμπορευματοποίησης των «ευχών».