Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη
ΡΕΣΑΛΤΟ:
O φόβος είναι ένα ιδεώδες μέσο
για την άσκηση εξουσίας
Ντήτερ Ντουμ
Αυτό που ζούμε σήμερα είναι ένας γενικευμένος και ολοκληρωτικός κατακλυσμός τρόμου.
Πολυεδρικός και πολυπλόκαμος είναι ο οργουελικός μηχανισμός που καταγράφει το ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ φακέλωμα της ανθρώπινης ύπαρξης, που καταργεί κάθε «ανθρώπινο δεδομένο», που αναγάγει τη ρουφιανιά σε υπέρτατη καθεστωτική «αξία»: στην «αξία» της ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ του χαφιεδισμού…
ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑ και Προπαρασκευαστικά «εργαλεία» φακελώματος και χαφιεδισμού, κατάργησης των «προσωπικών δεδομένων» και ιδιωτικοποίησής τους είναι οι ιδιωτικές εταιρείες «Ενημέρωσης Οφειλετών»: Εταιρείες που λειτουργούν εκβιαστικά και τρομοκρατικά εναντίον του οφειλέτη.
Ο Χρήστος Κυργιάκης, με τη σατιρική του πένα, τις ακτινογραφεί εξαιρετικά…
Ονομάζονται εταιρείες ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις και επιτρέπεται να παρέχουν υπηρεσίες ενημέρωσης οφειλετών για την ύπαρξη ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων καθώς και τη διαπραγμάτευση του χρόνου, του τρόπου και των λοιπών όρων αποπληρωμής των οφειλών, σύμφωνα με το ν. 3758/2009, (ΦΕΚ 68 Α/5-5-2009).
Οι εταιρείες αυτές εξυπηρετούν, κυρίως, τράπεζες αλλά και άλλες ιδιωτικές εταιρείες όπως είναι διάφορες εταιρείες παροχής υπηρεσιών.
Το νομικό πλαίσιο λειτουργίας τους καθορίζεται, ασφαλώς, από τον παραπάνω νόμο και όπως κάθε τι νόμιμο είναι και ηθικό κατά Βουλγαράκην ευαγγέλιο.
Ακολουθούν κάποιες παραθέσεις μερικών άρθρων του νόμου και κάποια ερωτήματα που μου δημιουργήθηκαν όντας αφελής, καλοπροαίρετος και καθόλου καχύποπτος αφού είμαι σχεδόν βέβαιος πως λειτουργούν για το καλό όλης της κοινωνίας μιας και προασπίζονται συμφέροντα των τραπεζών. Να μην ξεχνάμε άλλωστε πως για το καλό της κοινωνίας οι τράπεζες εισέπραξαν πάνω από 200 δις ευρώ τα 4 τελευταία χρόνια από τους φιλεύσπλαχνους δανειστές μας.
Άρθρο 4 – Αρχές ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις
1. Η εν γένει επιχειρηματική δράση των εταιριών ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις στην αγορά διέπεται από το σεβασμό των διατάξεων του Συντάγματος, του κοινοτικού δικαίου, των διεθνών συνθηκών και των νόμων, καθώς και των αρχών της επαγγελματικής δεοντολογίας, της ευπρέπειας, της συναλλακτικής ευθύτητας, της ειλικρίνειας κατά την επικοινωνία, της διαφάνειας, του σεβασμού της προσωπικότητας, της ιδιωτικής ζωής, της υγείας, της ασφάλειας, του τραπεζικού απορρήτου και της συμβατικής και οικονομικής ελευθερίας.
Αγαπητέ μου νομοθέτη, ποιος ορίζει το που αρχίζει και που τελειώνει ο σεβασμός της προσωπικότητας, της ιδιωτικής ζωής και της υγείας του καθενός μας; Το να σε παίρνουν τηλέφωνο οι καλοί και ευγενικοί υπάλληλοι την ώρα που προσπαθείς να κλείσεις για μισή ώρα τα μάτια το μεσημέρι, να σε αποκαλούν με το επώνυμό σου (είσαι ο τάδε;) ξεχνώντας, το γνωστό ακόμη και στα συμπαθή γουρούνια, «κύριε τάδε», συνιστά σεβασμό της προσωπικότητας ή όχι;
Το να σε παίρνει κάποιος κάθε δυο και λίγο (μέρα παρά μέρα) και να σου λέει πως χρωστάς στην τράπεζα και πως έπρεπε να είχες φροντίσει ώστε να μη χρωστάς, λες και εσύ δεν ξέρεις και περίμενες από αυτόν να στο θυμίσει, συνιστά σεβασμό της υγείας του οφειλέτη; Αν αυτό δεν αποτελεί καραμπινάτη ψυχολογική βία την οποία ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει καταδικάσει με τις γνωστές του δηλώσεις, τότε αποτελεί βασική αιτία να γίνει κάποιος υπερτασικός.
2. Η παρέμβαση των εταιριών ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις αφορά στην όχληση και μόνο για την ύπαρξη ληξιπρόθεσμων και απαιτητών χρηματικών απαιτήσεων.
Η εύλογη απορία ενός αφελούς, καλοπροαίρετου και καθόλου καχύποπτου πολίτη, όπως θεωρώ ότι είμαι είναι η εξής:
Αν η παρέμβαση αυτών των εταιρειών και η «όχληση» (ωραίο ουσιαστικό) αφορά μόνο στην ενημέρωση, όπως προκύπτει από τον αυτοπροσδιορισμό τους, για την ύπαρξη ληξιπρόθεσμων οφειλών, για ποιο λόγο οι τράπεζες να πληρώνουν αυτές τις εταιρείες και μάλιστα με τα χρήματα που εισέπραξαν ως βοήθεια από το μνημόνιο; Έτσι κι αλλιώς, οι ίδιες οι τράπεζες δεν ενημερώνουν κάθε μήνα εγγράφως τους δανειολήπτες για την κατάσταση αποπληρωμής των δανείων; Τι παραπάνω προσφέρει η συγκεκριμένη «ενημέρωση»;
Σου λέει, για παράδειγμα, η «ευγενέστατη» υπάλληλος της εταιρείας:
Ξέρετε; Έπρεπε να είχατε πληρώσει ήδη από την προηγούμενη Πέμπτη τη δόση του στεγαστικού. Γιατί δεν το πληρώσατε; Τι σκοπεύετε να κάνετε; Για πότε το έχετε προγραμματίσει;
Ερωτήσεις που μοναδικό σκοπό έχουν να σε εκνευρίσουν, να σε αγχώσουν, να σε κάνουν κουρέλι και να σου ασκήσουν ψυχολογική βία. Λες και δεν τον ξέρουν το λόγο γιατί το ποσοστό των στεγαστικών δανείων που βρίσκεται στο κόκκινο έφτασε στο 70%!
Και μετά σου πετάει και το τρανταχτό επιχείρημα: Μα έχετε βάλει την υπογραφή σας!
Σώπα! Μεγάλη εξυπνάδα! Τι λες χρυσή μου; Κι εγώ που νόμιζα ότι η τράπεζα μου δάνεισε χωρίς να έχω υπογράψει, επειδή είμαι όμορφος, έξυπνος και μετριόφρων; Έπεσα από τα σύννεφα, κλονίστηκε το είναι μου. Μόνο που όταν δανείστηκα από την κ@λ%τράπεζα, είχα εισόδημα κατά 40% μεγαλύτερο από το σημερινό και εξανεμίστηκε για να μην χρεοκοπήσει η ίδια η κ@λ%τράπεζα που μου ζητάει τώρα τη δόση.
Και καλά οι τράπεζες, εντάξει οι εταιρείες, όλες για το δημόσιο καλό πασχίζουν (εδώ είχαν φτάσει να λένε ότι πάλευαν για το σοσιαλισμό, ο Άκης με το Γιάννο).
Όμως, εκείνοι οι υπάλληλοι των εταιρειών που εμφανίζονται βασιλικότεροι του βασιλέως, τι όφελος έχουν; Κοιμούνται πιο ήσυχοι τα βράδια; Θεωρούν ότι επιτελούν κοινωνικό έργο; Τους έπεισαν ότι βρίσκονται σε ιεροτραπεζική αποστολή; Τι στα κομμάτια; Εντάξει αυτή είναι η δουλειά τους. Δεν θέλουν να ντρέπονται; Ας μην ντρέπονται. Όχι όμως και να ταυτίζονται με την εταιρεία και τις τράπεζες.
Αναλώσιμοι είναι και οι ίδιοι, δεν το πήραν χαμπάρι. Ας φέρονται, όσοι δεν το κάνουν, πιο ανθρώπινα γιατί, αν δεν βρίσκονται ήδη, είναι πολύ πιθανόν να βρεθούν στην ίδια και χειρότερη θέση με τους οφειλέτες στους οποίους προσπαθούν να πουλήσουν «εξυπνάδες της οκάς».
Και μια τελευταία παράθεση για να ξέρουμε τι μας γίνεται.
7. Απαγορεύεται ρητά στις εταιρίες ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις:
α), η κατά την επικοινωνία με τον οφειλέτη εμφάνιση των εκπροσώπων τους υπό ανυπόστατες ιδιότητες, όπως υπαλλήλων των πελατών τους, δικηγόρων ή δικαστικών επιμελητών, χωρίς αυτοί να διαθέτουν τη συγκεκριμένη ιδιότητα, επί ποινή διάπραξης του αδικήματος της αντιποίησης δημόσιας η δικαστικής αρχής του άρθρου 175 ΠΚ
β) η άσκηση σωματικής βίας, ψυχολογικής πίεσης περί διακινδύνευσης του επαγγέλματος, των περιουσιακών στοιχείων ή της ζωής του οφειλέτη ή των οικείων του,
γ) η επίδειξη προσβλητικής συμπεριφοράς ή χρήση προσβλητικών εκφράσεων εναντίον του οφειλέτη και των οικείων του,
δ) η δυσφήμιση ή απειλή δυσφήμισης του οφειλέτη στο οικογενειακό, το εργασιακό ή το οικείο περιβάλλον του,
ε) η εκμετάλλευση ατυχών περιστάσεων αντικειμενικής αδυναμίας του οφειλέτη,
στ) η απειλή λήψης μη νόμιμου μέτρου σε βάρος του,
ζ) η παραπλανητική πληροφόρηση του οφειλέτη με ψευδή στοιχεία ή παραλείψεις,
η) οι κατ΄ οίκον ή στο χώρο εργασίας του οφειλέτη επισκέψεις χωρίς προσυνεννόηση,
θ) η όχληση των οικείων προσώπων του κατά την έννοια της παραγράφου δ’,
ι) οι επισκέψεις σε χώρους ακατάλληλους, όπως χώρος νοσοκομείου
ια) η παραπλανητική χρήση και παρουσίαση εγγράφων που δημιουργούν εσφαλμένα την εντύπωση, ότι πρόκειται για δικαστικά έγγραφα
ιβ) η οποιαδήποτε γραπτή επικοινωνία που περιλαμβάνει λανθασμένες πληροφορίες σχετικά με τις συνέπειες αθέτησης πληρωμών
Αν βρεθούν στο δρόμο σας, ή μάλλον στην τηλεφωνική σας γραμμή, μην τους αποπαίρνετε. Φερθείτε τους με ευγένεια και μεγαλοψυχία γιατί χάνουν εύκολα την ψυχραιμία τους. Ως ευαίσθητοι είναι και ευέξαπτοι.
Μου ήρθε τώρα στο μυαλό κάτι άσχετο αλλά δεν θυμάμαι που το διάβασα.
Κάποιος βασανιστής σε μια μικρή μεσαιωνική πόλη, μετά από κάθε βασανισμό, πήγαινε στην εκκλησία και ζητούσε από το Θεό να του προσφέρει ένα δώρο για το καλό που έκανε στην κοινωνία.
Όταν θυμηθώ που το είδα θα σας το πω…
ΠΗΓΗ:
https://kyrgiakischristos.wordpress.com/
ΡΕΣΑΛΤΟ:
O φόβος είναι ένα ιδεώδες μέσο
για την άσκηση εξουσίας
Ντήτερ Ντουμ
Αυτό που ζούμε σήμερα είναι ένας γενικευμένος και ολοκληρωτικός κατακλυσμός τρόμου.
Πολυεδρικός και πολυπλόκαμος είναι ο οργουελικός μηχανισμός που καταγράφει το ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ φακέλωμα της ανθρώπινης ύπαρξης, που καταργεί κάθε «ανθρώπινο δεδομένο», που αναγάγει τη ρουφιανιά σε υπέρτατη καθεστωτική «αξία»: στην «αξία» της ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ του χαφιεδισμού…
ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑ και Προπαρασκευαστικά «εργαλεία» φακελώματος και χαφιεδισμού, κατάργησης των «προσωπικών δεδομένων» και ιδιωτικοποίησής τους είναι οι ιδιωτικές εταιρείες «Ενημέρωσης Οφειλετών»: Εταιρείες που λειτουργούν εκβιαστικά και τρομοκρατικά εναντίον του οφειλέτη.
Ο Χρήστος Κυργιάκης, με τη σατιρική του πένα, τις ακτινογραφεί εξαιρετικά…
Ονομάζονται εταιρείες ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις και επιτρέπεται να παρέχουν υπηρεσίες ενημέρωσης οφειλετών για την ύπαρξη ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων καθώς και τη διαπραγμάτευση του χρόνου, του τρόπου και των λοιπών όρων αποπληρωμής των οφειλών, σύμφωνα με το ν. 3758/2009, (ΦΕΚ 68 Α/5-5-2009).
Οι εταιρείες αυτές εξυπηρετούν, κυρίως, τράπεζες αλλά και άλλες ιδιωτικές εταιρείες όπως είναι διάφορες εταιρείες παροχής υπηρεσιών.
Το νομικό πλαίσιο λειτουργίας τους καθορίζεται, ασφαλώς, από τον παραπάνω νόμο και όπως κάθε τι νόμιμο είναι και ηθικό κατά Βουλγαράκην ευαγγέλιο.
Ακολουθούν κάποιες παραθέσεις μερικών άρθρων του νόμου και κάποια ερωτήματα που μου δημιουργήθηκαν όντας αφελής, καλοπροαίρετος και καθόλου καχύποπτος αφού είμαι σχεδόν βέβαιος πως λειτουργούν για το καλό όλης της κοινωνίας μιας και προασπίζονται συμφέροντα των τραπεζών. Να μην ξεχνάμε άλλωστε πως για το καλό της κοινωνίας οι τράπεζες εισέπραξαν πάνω από 200 δις ευρώ τα 4 τελευταία χρόνια από τους φιλεύσπλαχνους δανειστές μας.
Άρθρο 4 – Αρχές ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις
1. Η εν γένει επιχειρηματική δράση των εταιριών ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις στην αγορά διέπεται από το σεβασμό των διατάξεων του Συντάγματος, του κοινοτικού δικαίου, των διεθνών συνθηκών και των νόμων, καθώς και των αρχών της επαγγελματικής δεοντολογίας, της ευπρέπειας, της συναλλακτικής ευθύτητας, της ειλικρίνειας κατά την επικοινωνία, της διαφάνειας, του σεβασμού της προσωπικότητας, της ιδιωτικής ζωής, της υγείας, της ασφάλειας, του τραπεζικού απορρήτου και της συμβατικής και οικονομικής ελευθερίας.
Αγαπητέ μου νομοθέτη, ποιος ορίζει το που αρχίζει και που τελειώνει ο σεβασμός της προσωπικότητας, της ιδιωτικής ζωής και της υγείας του καθενός μας; Το να σε παίρνουν τηλέφωνο οι καλοί και ευγενικοί υπάλληλοι την ώρα που προσπαθείς να κλείσεις για μισή ώρα τα μάτια το μεσημέρι, να σε αποκαλούν με το επώνυμό σου (είσαι ο τάδε;) ξεχνώντας, το γνωστό ακόμη και στα συμπαθή γουρούνια, «κύριε τάδε», συνιστά σεβασμό της προσωπικότητας ή όχι;
Το να σε παίρνει κάποιος κάθε δυο και λίγο (μέρα παρά μέρα) και να σου λέει πως χρωστάς στην τράπεζα και πως έπρεπε να είχες φροντίσει ώστε να μη χρωστάς, λες και εσύ δεν ξέρεις και περίμενες από αυτόν να στο θυμίσει, συνιστά σεβασμό της υγείας του οφειλέτη; Αν αυτό δεν αποτελεί καραμπινάτη ψυχολογική βία την οποία ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει καταδικάσει με τις γνωστές του δηλώσεις, τότε αποτελεί βασική αιτία να γίνει κάποιος υπερτασικός.
2. Η παρέμβαση των εταιριών ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις αφορά στην όχληση και μόνο για την ύπαρξη ληξιπρόθεσμων και απαιτητών χρηματικών απαιτήσεων.
Η εύλογη απορία ενός αφελούς, καλοπροαίρετου και καθόλου καχύποπτου πολίτη, όπως θεωρώ ότι είμαι είναι η εξής:
Αν η παρέμβαση αυτών των εταιρειών και η «όχληση» (ωραίο ουσιαστικό) αφορά μόνο στην ενημέρωση, όπως προκύπτει από τον αυτοπροσδιορισμό τους, για την ύπαρξη ληξιπρόθεσμων οφειλών, για ποιο λόγο οι τράπεζες να πληρώνουν αυτές τις εταιρείες και μάλιστα με τα χρήματα που εισέπραξαν ως βοήθεια από το μνημόνιο; Έτσι κι αλλιώς, οι ίδιες οι τράπεζες δεν ενημερώνουν κάθε μήνα εγγράφως τους δανειολήπτες για την κατάσταση αποπληρωμής των δανείων; Τι παραπάνω προσφέρει η συγκεκριμένη «ενημέρωση»;
Σου λέει, για παράδειγμα, η «ευγενέστατη» υπάλληλος της εταιρείας:
Ξέρετε; Έπρεπε να είχατε πληρώσει ήδη από την προηγούμενη Πέμπτη τη δόση του στεγαστικού. Γιατί δεν το πληρώσατε; Τι σκοπεύετε να κάνετε; Για πότε το έχετε προγραμματίσει;
Ερωτήσεις που μοναδικό σκοπό έχουν να σε εκνευρίσουν, να σε αγχώσουν, να σε κάνουν κουρέλι και να σου ασκήσουν ψυχολογική βία. Λες και δεν τον ξέρουν το λόγο γιατί το ποσοστό των στεγαστικών δανείων που βρίσκεται στο κόκκινο έφτασε στο 70%!
Και μετά σου πετάει και το τρανταχτό επιχείρημα: Μα έχετε βάλει την υπογραφή σας!
Σώπα! Μεγάλη εξυπνάδα! Τι λες χρυσή μου; Κι εγώ που νόμιζα ότι η τράπεζα μου δάνεισε χωρίς να έχω υπογράψει, επειδή είμαι όμορφος, έξυπνος και μετριόφρων; Έπεσα από τα σύννεφα, κλονίστηκε το είναι μου. Μόνο που όταν δανείστηκα από την κ@λ%τράπεζα, είχα εισόδημα κατά 40% μεγαλύτερο από το σημερινό και εξανεμίστηκε για να μην χρεοκοπήσει η ίδια η κ@λ%τράπεζα που μου ζητάει τώρα τη δόση.
Και καλά οι τράπεζες, εντάξει οι εταιρείες, όλες για το δημόσιο καλό πασχίζουν (εδώ είχαν φτάσει να λένε ότι πάλευαν για το σοσιαλισμό, ο Άκης με το Γιάννο).
Όμως, εκείνοι οι υπάλληλοι των εταιρειών που εμφανίζονται βασιλικότεροι του βασιλέως, τι όφελος έχουν; Κοιμούνται πιο ήσυχοι τα βράδια; Θεωρούν ότι επιτελούν κοινωνικό έργο; Τους έπεισαν ότι βρίσκονται σε ιεροτραπεζική αποστολή; Τι στα κομμάτια; Εντάξει αυτή είναι η δουλειά τους. Δεν θέλουν να ντρέπονται; Ας μην ντρέπονται. Όχι όμως και να ταυτίζονται με την εταιρεία και τις τράπεζες.
Αναλώσιμοι είναι και οι ίδιοι, δεν το πήραν χαμπάρι. Ας φέρονται, όσοι δεν το κάνουν, πιο ανθρώπινα γιατί, αν δεν βρίσκονται ήδη, είναι πολύ πιθανόν να βρεθούν στην ίδια και χειρότερη θέση με τους οφειλέτες στους οποίους προσπαθούν να πουλήσουν «εξυπνάδες της οκάς».
Και μια τελευταία παράθεση για να ξέρουμε τι μας γίνεται.
7. Απαγορεύεται ρητά στις εταιρίες ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις:
α), η κατά την επικοινωνία με τον οφειλέτη εμφάνιση των εκπροσώπων τους υπό ανυπόστατες ιδιότητες, όπως υπαλλήλων των πελατών τους, δικηγόρων ή δικαστικών επιμελητών, χωρίς αυτοί να διαθέτουν τη συγκεκριμένη ιδιότητα, επί ποινή διάπραξης του αδικήματος της αντιποίησης δημόσιας η δικαστικής αρχής του άρθρου 175 ΠΚ
β) η άσκηση σωματικής βίας, ψυχολογικής πίεσης περί διακινδύνευσης του επαγγέλματος, των περιουσιακών στοιχείων ή της ζωής του οφειλέτη ή των οικείων του,
γ) η επίδειξη προσβλητικής συμπεριφοράς ή χρήση προσβλητικών εκφράσεων εναντίον του οφειλέτη και των οικείων του,
δ) η δυσφήμιση ή απειλή δυσφήμισης του οφειλέτη στο οικογενειακό, το εργασιακό ή το οικείο περιβάλλον του,
ε) η εκμετάλλευση ατυχών περιστάσεων αντικειμενικής αδυναμίας του οφειλέτη,
στ) η απειλή λήψης μη νόμιμου μέτρου σε βάρος του,
ζ) η παραπλανητική πληροφόρηση του οφειλέτη με ψευδή στοιχεία ή παραλείψεις,
η) οι κατ΄ οίκον ή στο χώρο εργασίας του οφειλέτη επισκέψεις χωρίς προσυνεννόηση,
θ) η όχληση των οικείων προσώπων του κατά την έννοια της παραγράφου δ’,
ι) οι επισκέψεις σε χώρους ακατάλληλους, όπως χώρος νοσοκομείου
ια) η παραπλανητική χρήση και παρουσίαση εγγράφων που δημιουργούν εσφαλμένα την εντύπωση, ότι πρόκειται για δικαστικά έγγραφα
ιβ) η οποιαδήποτε γραπτή επικοινωνία που περιλαμβάνει λανθασμένες πληροφορίες σχετικά με τις συνέπειες αθέτησης πληρωμών
Αν βρεθούν στο δρόμο σας, ή μάλλον στην τηλεφωνική σας γραμμή, μην τους αποπαίρνετε. Φερθείτε τους με ευγένεια και μεγαλοψυχία γιατί χάνουν εύκολα την ψυχραιμία τους. Ως ευαίσθητοι είναι και ευέξαπτοι.
Μου ήρθε τώρα στο μυαλό κάτι άσχετο αλλά δεν θυμάμαι που το διάβασα.
Κάποιος βασανιστής σε μια μικρή μεσαιωνική πόλη, μετά από κάθε βασανισμό, πήγαινε στην εκκλησία και ζητούσε από το Θεό να του προσφέρει ένα δώρο για το καλό που έκανε στην κοινωνία.
Όταν θυμηθώ που το είδα θα σας το πω…
ΠΗΓΗ:
https://kyrgiakischristos.wordpress.com/
