Του Ηλία Σιαμέλα
Ημέρες παράξενες και απροφύλαχτες. Ώρες σατανικές κι αλόγιστες. Ζούμε σε καιρούς ναζιστικών ακροβασιών και γελοιοτήτων. Να γιατί πρέπει στα σίγουρα ν’ ανησυχούμε.
Πάντοτε κρατούσα τις επιφυλάξεις μου απέναντι στους σοφούς και στους φωστήρες. Πάντα ήθελα να είμαι έξω και πέρα απ’ το κλουβί όπου κελάηδησαν κάποια ηχηρά ευρωπαϊκά πνεύματα.
«Το μεγάλο επίτευγμα της ανθρωπότητας μέχρι σήμερα είναι ότι δεν έχουμε πια ανάγκη να ζούμε σε διαρκή φόβο για τους βαρβάρους, τα άγρια ζώα, τους θεούς και τα όνειρά μας». Αυτά έγραφε ο Φ. Νίτσε πριν 128 χρόνια. Όμως αλλοίμονο, πόσο τραγικά διαψεύστηκε.
Τώρα δεν έχουμε άγρια ζώα, τα ζώα τα εξοντώσαμε ή τα φυλακίσαμε σε πάρκα. Δεν έχουμε θεούς, τους θεούς τους ευτελίσαμε. Δεν έχουμε όνειρα, τα όνειρα μάς τα έκλεψαν. Το μόνο που μας έμεινε, είναι ένας ευρωπαϊκός τοξικός σκουπιδότοπος, όπου ενδημούν και σιτίζονται παντός είδους τρωκτικά και πολύχρωμοι πολιτικοί απατεώνες.
Μέσα σ’ αυτό το τοπίο δυστυχώς είμαστε υποχρεωμένοι κι εμείς να ζούμε, και να υπομένουμε την ύβρη, τα παιχνίδια και τη θηριωδία του μνημονιακού κράτους και των υποτακτικών Μέσων «ενημέρωσης».
Δεν ήρθα στον κόσμο τούτο για να παραστήσω τον σκεπτόμενο πολίτη και τον μαινόμενο γραφιά. Γεννήθηκα όμως σ’ αυτή την ιερή γη, όπου είδα κι ακόμη βλέπω να την καίνε, να την ποδοπατούν, να την εξαχρειώνουν οι βάρβαρες ορδές και οι τύραννοι της «απαράμιλλης γερμανικής λογικής». Είδα και βλέπω να εξαγοράζουν πρωθυπουργούς και να στηρίζουν ανδρείκελα κι απατεώνες. Βλέπω ακόμη και σήμερα γύρω μου γερμαναράδες προτέκτορες να παροτρύνουν τις «αρχές» της κατακτημένης χώρας μου να προβαίνουν σε κατασχέσεις περιουσιών, σε πρόστιμα, σε φορολογικές αρπαγές, σε λεηλασίες σπιτιών και χωραφιών, σε συνεχείς κλοπές μισθών και συντάξεων.
Οι γερμανοί κατακτητές του Χίτλερ είχαν συνεργούς φιλόδοξους προδότες, καθάρματα κι απατεώνες. Σήμερα η Μέρκελ έχει βρει αντίστοιχους τυχοδιώκτες. Ο καθένας καταλαβαίνει ποιοι είναι.
«Αθάνατη η νιότη του αγέρα, της μυρωδιάς, της θάλασσας», όμως μόνο λίγοι πλέον καταλαβαίνουν. Τούτη η χώρα μ' ένα φως ζωντανό, που αλλάζει χρώματα χίλιες φορές την ημέρα. Τούτη η χώρα, που κάποτε οι πολίτες της πέταξαν με τα φτερά της δόξας, της Αρετής, και της Δημοκρατίας, να κυβερνιέται μέσα από μια δια-πολιτική μουντάδα εισαγόμενης τρομοκρατίας, από αδίσταχτους καιροσκόπους και σαδιστές τύπου Ράϊνχαρτ Χάϊντριχ, προτέκτορα του 3ου Ράιχ στην Τσεχία.
Γίνομαι σκληρός, χωρίς να είμαι. Γιατί πως αλλιώς να περιγράψεις το κακό. Πώς να σταθείς κάτω από τα χιλιάδες ικριώματα εκείνων που καθημερινά αυτοκτονούν και να μην επαναστατήσεις. Πως μπορείς να βλέπεις τον πεινασμένο και να μη ντρέπεσαι. Πόσο άλογα ζώα πρέπει να γίνουμε για να βλέπουμε ανενόχλητα τον «πρωθυπουργό» της χώρας, σε μια στιγμή σεξουαλικο-πολιτικής ακροβασίας, να βγάζει του «αντιμνημονιακού» άντρα τη στολή, και να ντύνεται τραβεστί, μ’ ένα προκλητικό τεχνητό στήθος παραγεμισμένο απ’ τις μνημονιακές επιταγές.
Όμως ο Σαμαράς δε μένει εκεί. Σα «στρατηγός» της Μέρκελ και του 4ου Ράιχ στην Ελλάδα, κάνει εφόδους που έχουν το χρώμα και το «άρωμα» των επιθέσεων του Ρόμμελ στην έρημο. Πρώτα χτύπησε τους εργαζόμενους στην κρατική Ραδιοτηλεόραση. Σήμερα χτυπά τους ναζιστές «χρυσαυγίτες» με μια πραξικοπηματικού τύπου κυκλωτική κίνηση. Το ναζιστικό στεγοκέφαλο ερπετό, που λέγεται «κράτος», με την καθοδήγηση των κατοχικών δυνάμεων και με εκτελεστή την «Αλεπού Της Ερήμου», Σαμαρά, γύρισε και τρώει το «ερωτικό» ομοίωμά του!!!
Τελικά τι είναι ναζισμός; Είναι μόνο η έμμονη φυλετική ιδέα; Είναι η άκρατη λατρεία προς τη βία και την απόλυτη ισχύ ή είναι η λύσσα κατά του κοινοβουλευτισμού, που κατ’ αυτούς αποτελεί «πηγή αδυναμίας»; Είναι όλα αυτά και όχι μόνο. Ο ναζισμός θα ήταν ένα τίποτα χωρίς το πάθος και την τρέλα του Χίτλερ, μα και ενός σημαντικού μέρους του γερμανικού λαού. Έτσι περπάτησε και αναπτύχθηκε σαν ένας μεταλλαγμένος φασιστικός ιός, που μόλυνε εκατομμύρια εντός και εκτός Γερμανίας.
Μπορεί να σταμάτησε ο πόλεμος που προκάλεσε, όμως τα κράτη παρέμειναν στην ουσία τους ναζιστικά. Οι εξουσιαστές, είτε λέγονται δεξιοί ή αριστεροί, φασίστες ή αντιφασίστες, έχουν μέσα τους το ίδιο μικρόβιο του ναζισμού σε ότι αφορά τη λατρεία προς τη βία και την απόλυτη ισχύ. Ζηλεύουν ο ένας τον άλλον, αλλά ταυτόχρονα αγαπιούνται και μισούνται! Είναι αυτή η τραγικότητα του δίποδου τέρατος, που δεν πρόκειται ποτέ να καταλαγιάσει, μέχρι που να φέρει πάλι την απόλυτη καταστροφή.
Αλλά ο ενδιάθετος ή ενδόμυχος ναζισμός, στην πρωτογενή του μορφή, δε στέκεται μόνο στο λεγόμενο κοινοβούλιο. Ρέει ασταμάτητα στους δρόμους σαν ένα τυφλό και επικίνδυνο ποτάμι. Τον βρίσκεις στα κόμματα, στις φασιστικές και αντιφασιστικές οργανώσεις, στις υπηρεσίες του κράτους, στην τηλεόραση, στους αστυνόμους, στους βλαχοδήμαρχους, στους αναρχικούς, στους κουκουλοφόρους, στους συνδικαλισταράδες, στους δημοσιογράφους, στους πανεπιστημιακούς, στους διαμορφωτές της κοινής γνώμης, στα σχολεία, στις λαϊκές αγορές, στους οδηγούς οχημάτων, μα και μέσα στην ίδια την οικογένεια.
Ο ναζισμός ήταν και είναι η έρπουσα ιδεολογία του κράτους, που αναπαράγεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς και γεννά πολίτες φασιστο-ναζιστικής ψυχοκατασκευής και συμπεριφοράς.
Κάτω απ’ αυτή την κατάσταση ας μη μας φαίνεται παράξενο που το ερπετό του κράτους, έστριψε και τρώει την ουρά του. Ας μη μας φαίνεται παράξενο ο εκτραχηλισμός και η πολύπλευρη βία της «Χρυσής Αυγής», μα και η διατεταγμένη μαζική επίθεση της καθεστωτικής φασιστικής τηλεόρασης.
Ας μη μας εκπλήσσουν οι φουσκωτοί μπρατσάδες της «αντιτρομοκρατικής», αυτή η ενδημική βιτρίνα του τρομοκρατικού, ολοκληρωτικού, και φασιστικού κράτους, που δημιουργήθηκε για να ενσπείρει στην κοινωνία το φόβο και τον τρόμο.
Ας μη μας εκπλήσσει η μετάλλαξη του Σαμαρά από έναν σκοτεινό και παραγκωνισμένο αρχηγίσκο της Δεξιάς, σ’ ένα κακέκτυπο της «Αλεπούς της Ερήμου», που παρά την απαξίωση κάθε υγιούς νου, εξακολουθεί να εκτρέφεται απ’ τις ηδονές μιας απερίσταλτης φασιστικής εξουσίας των μνημονίων και του ανατριχιαστικού 4ου Ράιχ.
Τέλος, ας μη μας εκπλήξει το γεγονός αν δούμε σύντομα τη Μέρκελ να κάνει αυτό που δεν μπόρεσε να κάνει ο Ντούτσε στην Αλεξάνδρεια. Να εμφανισθεί σαν η νέα θριαμβευτής Ιμπεράτωρ , επί λευκού ίππου, στην κατακτημένη Αθήνα!
Λιμποβίσι Αρκαδίας, (Συνειδησιακά Ελεύθερη Ζώνη, μέσα σε μια Ναζιστοκρατούμενη Ελλάδα).
1 Οκτ. 2013
Ημέρες παράξενες και απροφύλαχτες. Ώρες σατανικές κι αλόγιστες. Ζούμε σε καιρούς ναζιστικών ακροβασιών και γελοιοτήτων. Να γιατί πρέπει στα σίγουρα ν’ ανησυχούμε.
Πάντοτε κρατούσα τις επιφυλάξεις μου απέναντι στους σοφούς και στους φωστήρες. Πάντα ήθελα να είμαι έξω και πέρα απ’ το κλουβί όπου κελάηδησαν κάποια ηχηρά ευρωπαϊκά πνεύματα.
«Το μεγάλο επίτευγμα της ανθρωπότητας μέχρι σήμερα είναι ότι δεν έχουμε πια ανάγκη να ζούμε σε διαρκή φόβο για τους βαρβάρους, τα άγρια ζώα, τους θεούς και τα όνειρά μας». Αυτά έγραφε ο Φ. Νίτσε πριν 128 χρόνια. Όμως αλλοίμονο, πόσο τραγικά διαψεύστηκε.
Τώρα δεν έχουμε άγρια ζώα, τα ζώα τα εξοντώσαμε ή τα φυλακίσαμε σε πάρκα. Δεν έχουμε θεούς, τους θεούς τους ευτελίσαμε. Δεν έχουμε όνειρα, τα όνειρα μάς τα έκλεψαν. Το μόνο που μας έμεινε, είναι ένας ευρωπαϊκός τοξικός σκουπιδότοπος, όπου ενδημούν και σιτίζονται παντός είδους τρωκτικά και πολύχρωμοι πολιτικοί απατεώνες.
Μέσα σ’ αυτό το τοπίο δυστυχώς είμαστε υποχρεωμένοι κι εμείς να ζούμε, και να υπομένουμε την ύβρη, τα παιχνίδια και τη θηριωδία του μνημονιακού κράτους και των υποτακτικών Μέσων «ενημέρωσης».
Δεν ήρθα στον κόσμο τούτο για να παραστήσω τον σκεπτόμενο πολίτη και τον μαινόμενο γραφιά. Γεννήθηκα όμως σ’ αυτή την ιερή γη, όπου είδα κι ακόμη βλέπω να την καίνε, να την ποδοπατούν, να την εξαχρειώνουν οι βάρβαρες ορδές και οι τύραννοι της «απαράμιλλης γερμανικής λογικής». Είδα και βλέπω να εξαγοράζουν πρωθυπουργούς και να στηρίζουν ανδρείκελα κι απατεώνες. Βλέπω ακόμη και σήμερα γύρω μου γερμαναράδες προτέκτορες να παροτρύνουν τις «αρχές» της κατακτημένης χώρας μου να προβαίνουν σε κατασχέσεις περιουσιών, σε πρόστιμα, σε φορολογικές αρπαγές, σε λεηλασίες σπιτιών και χωραφιών, σε συνεχείς κλοπές μισθών και συντάξεων.
Οι γερμανοί κατακτητές του Χίτλερ είχαν συνεργούς φιλόδοξους προδότες, καθάρματα κι απατεώνες. Σήμερα η Μέρκελ έχει βρει αντίστοιχους τυχοδιώκτες. Ο καθένας καταλαβαίνει ποιοι είναι.
«Αθάνατη η νιότη του αγέρα, της μυρωδιάς, της θάλασσας», όμως μόνο λίγοι πλέον καταλαβαίνουν. Τούτη η χώρα μ' ένα φως ζωντανό, που αλλάζει χρώματα χίλιες φορές την ημέρα. Τούτη η χώρα, που κάποτε οι πολίτες της πέταξαν με τα φτερά της δόξας, της Αρετής, και της Δημοκρατίας, να κυβερνιέται μέσα από μια δια-πολιτική μουντάδα εισαγόμενης τρομοκρατίας, από αδίσταχτους καιροσκόπους και σαδιστές τύπου Ράϊνχαρτ Χάϊντριχ, προτέκτορα του 3ου Ράιχ στην Τσεχία.
Γίνομαι σκληρός, χωρίς να είμαι. Γιατί πως αλλιώς να περιγράψεις το κακό. Πώς να σταθείς κάτω από τα χιλιάδες ικριώματα εκείνων που καθημερινά αυτοκτονούν και να μην επαναστατήσεις. Πως μπορείς να βλέπεις τον πεινασμένο και να μη ντρέπεσαι. Πόσο άλογα ζώα πρέπει να γίνουμε για να βλέπουμε ανενόχλητα τον «πρωθυπουργό» της χώρας, σε μια στιγμή σεξουαλικο-πολιτικής ακροβασίας, να βγάζει του «αντιμνημονιακού» άντρα τη στολή, και να ντύνεται τραβεστί, μ’ ένα προκλητικό τεχνητό στήθος παραγεμισμένο απ’ τις μνημονιακές επιταγές.
Όμως ο Σαμαράς δε μένει εκεί. Σα «στρατηγός» της Μέρκελ και του 4ου Ράιχ στην Ελλάδα, κάνει εφόδους που έχουν το χρώμα και το «άρωμα» των επιθέσεων του Ρόμμελ στην έρημο. Πρώτα χτύπησε τους εργαζόμενους στην κρατική Ραδιοτηλεόραση. Σήμερα χτυπά τους ναζιστές «χρυσαυγίτες» με μια πραξικοπηματικού τύπου κυκλωτική κίνηση. Το ναζιστικό στεγοκέφαλο ερπετό, που λέγεται «κράτος», με την καθοδήγηση των κατοχικών δυνάμεων και με εκτελεστή την «Αλεπού Της Ερήμου», Σαμαρά, γύρισε και τρώει το «ερωτικό» ομοίωμά του!!!
Τελικά τι είναι ναζισμός; Είναι μόνο η έμμονη φυλετική ιδέα; Είναι η άκρατη λατρεία προς τη βία και την απόλυτη ισχύ ή είναι η λύσσα κατά του κοινοβουλευτισμού, που κατ’ αυτούς αποτελεί «πηγή αδυναμίας»; Είναι όλα αυτά και όχι μόνο. Ο ναζισμός θα ήταν ένα τίποτα χωρίς το πάθος και την τρέλα του Χίτλερ, μα και ενός σημαντικού μέρους του γερμανικού λαού. Έτσι περπάτησε και αναπτύχθηκε σαν ένας μεταλλαγμένος φασιστικός ιός, που μόλυνε εκατομμύρια εντός και εκτός Γερμανίας.
Μπορεί να σταμάτησε ο πόλεμος που προκάλεσε, όμως τα κράτη παρέμειναν στην ουσία τους ναζιστικά. Οι εξουσιαστές, είτε λέγονται δεξιοί ή αριστεροί, φασίστες ή αντιφασίστες, έχουν μέσα τους το ίδιο μικρόβιο του ναζισμού σε ότι αφορά τη λατρεία προς τη βία και την απόλυτη ισχύ. Ζηλεύουν ο ένας τον άλλον, αλλά ταυτόχρονα αγαπιούνται και μισούνται! Είναι αυτή η τραγικότητα του δίποδου τέρατος, που δεν πρόκειται ποτέ να καταλαγιάσει, μέχρι που να φέρει πάλι την απόλυτη καταστροφή.
Αλλά ο ενδιάθετος ή ενδόμυχος ναζισμός, στην πρωτογενή του μορφή, δε στέκεται μόνο στο λεγόμενο κοινοβούλιο. Ρέει ασταμάτητα στους δρόμους σαν ένα τυφλό και επικίνδυνο ποτάμι. Τον βρίσκεις στα κόμματα, στις φασιστικές και αντιφασιστικές οργανώσεις, στις υπηρεσίες του κράτους, στην τηλεόραση, στους αστυνόμους, στους βλαχοδήμαρχους, στους αναρχικούς, στους κουκουλοφόρους, στους συνδικαλισταράδες, στους δημοσιογράφους, στους πανεπιστημιακούς, στους διαμορφωτές της κοινής γνώμης, στα σχολεία, στις λαϊκές αγορές, στους οδηγούς οχημάτων, μα και μέσα στην ίδια την οικογένεια.
Ο ναζισμός ήταν και είναι η έρπουσα ιδεολογία του κράτους, που αναπαράγεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς και γεννά πολίτες φασιστο-ναζιστικής ψυχοκατασκευής και συμπεριφοράς.
Κάτω απ’ αυτή την κατάσταση ας μη μας φαίνεται παράξενο που το ερπετό του κράτους, έστριψε και τρώει την ουρά του. Ας μη μας φαίνεται παράξενο ο εκτραχηλισμός και η πολύπλευρη βία της «Χρυσής Αυγής», μα και η διατεταγμένη μαζική επίθεση της καθεστωτικής φασιστικής τηλεόρασης.
Ας μη μας εκπλήσσουν οι φουσκωτοί μπρατσάδες της «αντιτρομοκρατικής», αυτή η ενδημική βιτρίνα του τρομοκρατικού, ολοκληρωτικού, και φασιστικού κράτους, που δημιουργήθηκε για να ενσπείρει στην κοινωνία το φόβο και τον τρόμο.
Ας μη μας εκπλήσσει η μετάλλαξη του Σαμαρά από έναν σκοτεινό και παραγκωνισμένο αρχηγίσκο της Δεξιάς, σ’ ένα κακέκτυπο της «Αλεπούς της Ερήμου», που παρά την απαξίωση κάθε υγιούς νου, εξακολουθεί να εκτρέφεται απ’ τις ηδονές μιας απερίσταλτης φασιστικής εξουσίας των μνημονίων και του ανατριχιαστικού 4ου Ράιχ.
Τέλος, ας μη μας εκπλήξει το γεγονός αν δούμε σύντομα τη Μέρκελ να κάνει αυτό που δεν μπόρεσε να κάνει ο Ντούτσε στην Αλεξάνδρεια. Να εμφανισθεί σαν η νέα θριαμβευτής Ιμπεράτωρ , επί λευκού ίππου, στην κατακτημένη Αθήνα!
Λιμποβίσι Αρκαδίας, (Συνειδησιακά Ελεύθερη Ζώνη, μέσα σε μια Ναζιστοκρατούμενη Ελλάδα).
1 Οκτ. 2013
