
Γράφει:
Ο Στέφανος Ληναίος
Αυτή την τραγωδία που βιώνει σήμερα ο τόπος μας, με την έναρξη του «ανοίγματος» των κλειστών επαγγελμάτων, τη ζήσαμε εμείς οι άνθρωποι του Θεάτρου, πριν τριάντα χρόνια ακριβώς.
Μέσα σε μια νύχτα καταργήθηκε η άδεια του Ηθοποιού και η σωστή, υποχρεωτική θεατρική Παιδεία, με αποτέλεσμα αυτό που βλέπουμε όλοι σήμερα. Τον αφελληνισμό της Τέχνης μας και τον πολλαπλασιασμό της ανεργίας.
Η προπαγάνδα υπέρ της κατάργησης είχε πρωτεργάτες, φυσικά, κάποιους γνωστότατους, αχόρταγους, θεατρώνες. Και μαζί τους, δυστυχώς, κάποιους σοβαρούς ανθρώπους του Θεάτρου που έβλεπαν μόνο το δέντρο και αγνοούσαν το δάσος.
Και με μεγάφωνα, όπως πάντα, τα γνωστά ΜΜΕ και τους γνωστούς κοντυλοφόρους-υπαλλήλους τους.