Και λίγη ποίηση για την ανάγκη να μιλήσουμε
Και να ασφαλίσουμε τις πόρτες
στον οδοστρωτήρα της Νέας Τάξης.
Από τη συλλογή του Νικηφόρου Βρεττάκου:
ΟΔΟΙΠΟΡΙΑ
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ
Ποτέ δεν ένοιωσα τόσο πολύ, αλλά σήμερα
έχουμε ανάγκη οι άνθρωποι να μιλήσουμε.
Να βρούμε ξανά την άρθρωση της ψυχής.
Απλά πράγματα θάθελα να ειπώ:καθημερινά.
Ν’ αντιγράψω το λόγο μου απ’ το δόσιμο των χεριών
Τ’ αντιμέτωπα δάκρυα, το φίλημα.
ΣΤΙΧΟΙ ΤΟΥ 1970
Τα βιβλία μας κινδυνεύουν, οι στίχοι μας.
Μισθοφόροι σέρνουν την αλήθεια προς την πυρά,
να την κάνουν στάχτη.
Στις παρυφές του ορίζοντα οι νύχτες
με τους μαύρους ανέμους τους μισανοίξαν τις πόρτες.
Ασφαλίστε τις μικρές σπίθες στην κατακόμβη.
Σχηματίστε έναν τοίχο με τις παλάμες σας,
κλείστε τον άνεμο γύρω-τριγύρω τους,
φυλάξτε αναμμένα τα κεριά των ποιητών.
