Όσο πλησιάζουν οι εκλογές για την εκλογή προέδρου του ΚΙΝΑΛ τόσο περισσότερο κορυφώνεται το ενδιαφέρον των «διπλανών» κομμάτων και κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό για έναν απλούστατο λόγο, τον σαφέστατο αποκλεισμό συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ όλων των υποψήφιων του ΚΙΝΑΛ με πρωτοστατήσαντα τον Ανδρέα Λοβέρδο που έσυρε στον χορό όλους τους υπόλοιπους, υποχρεώνοντάς τους να κάνουν όρκους πίστης στον αντι–ΣΥΡΙΖΑΙΣΜΟ των οπαδών του ΚΙΝΑΛ.
Είναι γνωστό πως τους τελευταίους 28 μήνες, όλες – μα όλες – οι σφυγμομετρήσεις δίνουν μια αποδοχή της κυβερνητικής πολιτικής από τους ψηφοφόρους του ΚΙΝΑΛ – του εκλογικού 8,2 % των τελευταίων εκλογών – που ξεπερνά ακόμη και τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας. Από την οικονομική πολιτική έως την εξωτερική πολιτική που άπτεται όλων των κρίσιμων εθνικών θεμάτων, η συντριπτική πλειοψηφία της μάζας των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ βλέπει θετικά την πολιτική των κυβερνώντων και αντίστοιχα αρνητικά την αντιπολιτευτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ. Τι σημαίνει αυτό ;
Όταν έχεις τέτοιο τείχος αντι–ΣΥΡΙΖΑΙΣΜΟΥ και ταυτόχρονα ένα πολύ μεγάλο ποσοστό αποδοχής των κυβερνώντων, είναι εξαιρετικά δύσκολο – ακόμη και αν το επιθυμούσες– να «κολυμπήσεις ενάντια στο ρεύμα» προτείνοντας «Προοδευτική Διακυβέρνηση» με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Όμως αντίστοιχα αυτό δεν σημαίνει πως θα ταυτιστείς με τη ΝΔ ούτε θα «παραδοθείς άνευ όρων». Σιγά–σιγά έχει εμπεδωθεί στους υποψήφιους του ΚΙΝΑΛ, πως αυτό που θα διατηρήσει την «ορμή ανόδου» –το momentum– της δημοσκοπικής βελτίωσης του ΚΙΝΑΛ είναι η ενδυνάμωση του ΚΙΝΑΛ και η βελτίωση της θέσης του, αλλάζοντας την αναλογία των τελευταίων εκλογών, κυρίως μεταξύ ΚΙΝΑΛ και ΣΥΡΙΖΑ. Ένα μικρό και περιθωριακό ΚΙΝΑΛ δεν μπορεί να κάνει συμμαχίες αλλά μόνο δορυφοροποίηση δηλαδή «Φιλλανδοποίηση»! Και αυτό ακριβώς είναι που επιθυμεί ο Λούμπεν ΣΥΡΙΖΑ που έχει αναγάγει τον πολιτικό διασυρμό σε πολιτική και την περιθωριοποίηση – ει δυνατόν– του ΚΙΝΑΛ σαν κύρια στρατηγική άντλησης ψήφων από την δεξαμενή του. ΚΙΝΑΛ υποταγμένο και όχι αυθύπαρκτο και εκλογικά δυνατό θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα ΚΙΝΑΛ που θα είναι «παιδί για όλες τις δουλειές» του Chief των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ και της φυλής τους, Α. Τσίπρα.
Εάν αντίθετα, δυναμώσει το ΚΙΝΑΛ δημοσκοπικά σε πρώτη φάση, είναι μαθηματικά δεδομένο πως θα στηριχτεί γι’ αυτήν ακριβώς την ενδυνάμωσή του σε επαναπατρισμένους ψηφοφόρους που έρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ και εγκατέλειψαν το ΠΑΣΟΚ ήδη από τις πρώτες εκλογές των Μνημονίων (Μάιος 2012). Αυτοί ακριβώς οι ψηφοφόροι, τουλάχιστον ένα σημαντικό τμήμα τους, απογοητευμένοι από τις κυβερνητικές αθλιότητες του ΣΥΡΙΖΑ και την πανάθλια αντιπολιτευτική του τακτική, μετά τη «συναισθηματική έκρηξη» λόγω του θανάτου της Φώφης Γεννηματά και την ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων, αρχίσαν να παρατηρούν με ένα διαρκώς αυξανόμενο ενδιαφέρον και ανάλογο κύμα συμπαράστασης, τα τεκταινόμενα εντός του ΠΑΣΟΚ. Ρεύμα που δεν αφορά μόνο τους νυν ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ αλλά κυρίως τους «μετακομίσαντες» – κυρίως στον ΣΥΡΙΖΑ, από το 2012 – ψηφοφόρους. Και εδώ ακριβώς αρχίζουν οι υπαρξιακές ανησυχίες και μεγάλοι φόβοι του πανικοβλημένου ΣΥΡΙΖΑ.
Γνωρίζει πολύ καλά ο ΣΥΡΙΖΑ πως οποιαδήποτε δημοσκοπική αύξηση του ΚΙΝΑΛ θα προέρχεται από τις τάξεις του και θα συρρικνώνεται διαρκώς. Ήδη από τις 7-7-2019 – ημερομηνία των τελευταίων εκλογών – ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χάσει το 25-30% του εκλογικού του ποσοστού. Από το 31,5% του 2019 σήμερα κυμαίνεται μεταξύ 21-24%, τουλάχιστον στην συντριπτική πλειοψηφία των δημοσκοπήσεων. Ήδη οι τελευταίες δυο–τρεις σημαντικότερες δημοσκοπήσεις όχι μόνο δεν δείχνουν άνοδο αλλά αντίθετα, πτώση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ. Από την πλευρά του ΚΙΝΑΛ, παρατηρείται μια άνοδος 2-4% και ήδη το ΚΙΝΑΛ με την ανάλογη αναγωγή ξεπερνά το 10% ή και το 11%. Εάν συνεχιστεί αυτή η πορεία, κάτι που θεωρείται όχι μόνο πιθανόν αλλά σχεδόν βέβαιο, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα αντιμετωπίζει μια διαρκή διαρροή μεγάλων διαστάσεων μέχρι τις επόμενες εκλογές. Εάν μάλιστα σκεφτούμε και την «τσιμεντοποίηση» των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και για τον οποίο εκφράζει όχι μόνο μίσος αλλά αληθινή αηδία, τότε έχουμε μια «αυτοεκπληρούμενη προφητεία».
Αυτά ακριβώς σκέφτηκαν σοβαρά οι υποψήφιοι του ΚΙΝΑΛ και έκλεισαν ερμητικά όλες τις πόρτες ξεπετώντας «εκτός» τον ικέτη ΣΥΡΙΖΑ που γονυπετής σχεδόν τους παρακαλά για την λεγόμενη «Προοδευτική Διακυβέρνηση»! Εάν σκεφτούμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει συνειδητοποιήσει πως δεν κερδίζει σχεδόν ούτε μισή ψήφο από τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας, η μόνήη διέξοδος για τους απελπισμένους ΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ είναι η «αλίευση» ψήφων από το ΚΙΝΑΛ. Δύσκολοι καιροί για πρίγκηπες.
Όμως ακόμη και στην περίπτωση που κάποιος νέος πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ «αλληθωρίσει» προς τον ΣΥΡΙΖΑ για πιθανές «προοδευτικές εκδουλεύσεις», ας έχει υπόψη του πως θα βρεθεί στην δυσάρεστη θέση να προσφέρει το καλύτερο δώρο στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Οι νυν ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ δεν θέλουν να βλέπουν ούτε ζωγραφιστό τον ΣΥΡΙΖΑ, οι δε «παλιννοστούντες» ΠΑΣΟΚΟΙ ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, εγκαταλείπουν τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί ελπίζουν σε μια επανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ, τουλάχιστον σε αξιοπρεπή ποσοστά και βέβαια όταν εγκαταλείπεις «μια γυναίκα γιατί σε πρόδωσε» δεν ξαναγυρνάς ποτέ πίσω! Εάν λοιπόν μετά τις πρώτες εκλογές και τη σχεδόν βέβαιη άνοδο του ΚΙΝΑΛ, υπάρξει και η παραμικρή υπόνοια για σύμπραξη με τον ΣΥΡΙΖΑ, τότε προβλέπεται μαζική εγκατάλειψη του ΚΙΝΑΛ από τους ψηφοφόρους του, σχεδόν αποκλειστικά προς την μεριά της ΝΔ.
Οι υποψήφιοι του ΚΙΝΑΛ και πολύ περισσότερο ο νέος πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ, θα έχει σαν πρώτο στόχο την ενδυνάμωση του ΚΙΝΑΛ ώστε να στηριχτεί στα πόδια του αυτόνομα και σαν δεύτερο στόχο να αποφύγει τις παρεκκλίσεις είτε υπερ. της ΝΔ είτε υπερ. του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή την δύσκολη ισορροπία – αληθινά δύσκολη και ακροσφαλή– εάν ο μελλοντικός πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ την φέρει εις πέρας, είναι σίγουρο πως το ΚΙΝΑΛ θα αλλάξει την αναλογία μεταξύ ΚΙΝΑΛ και ΣΥΡΙΖΑ από 1 προς 4 στις τελευταίες εκλογές, πιθανόν σε 1 προς 2 ακόμη και σε 1 προς 1,5. Αυτό θα αλλάξει τα πολιτικά και εκλογικά δεδομένα με την προϋπόθεση πως ο «ενδιάμεσος» δρόμος θα τηρηθεί χωρίς παρεκκλίσεις. Άλλωστε, ο φόβος του ΚΙΝΑΛ μην χάσει ψήφους προς την Νέα Δημοκρατία έχει ομοιότητες με τον ακόμη μεγαλύτερο φόβο, υπαρξιακό φόβο με υστερικές και ψυχοπαθολογικές προεκτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, να μην γνωρίσει μια επανάκαμψη των ΠΑΣΟΚΩΝ ψηφοφόρων στο ΚΙΝΑΛ. Γιατί ο αληθινά τρομοκρατημένος και πανικοβλημένος – και όχι απλά «φοβισμένος» – είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που δεν πήρε ποτέ στα σοβαρά την πιθανότητα να επανακάμψει το ΠΑΣΟΚ. Τώρα, έστω και καθυστερημένα, κατάλαβε τον κίνδυνο και παρουσιάζει παραληρηματικό πανικό με τεράστια δόση υστερίας αλλά είναι αργά. Κακή κατάσταση για τον ΣΥΡΙΖΑ που αρχίζει και συνειδητοποιεί, αργά όμως σταθερά, τον γκρεμό που πλησιάζει. Όμως καλή κατάσταση για την πρόοδο, την Δημοκρατία και τον ελληνικό λαό!
Το έχουμε γράψει επανειλημμένα, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να συντριβεί οριστικά. SYRIZA delendus est! (O ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να εξαλειφθεί). Πολύ χαιρόμαστε που πλησιάζει αυτή η στιγμή, αργά και σταδιακά, όμως σταθερά και αμείλικτα, περίπου νομοτελειακά! Ακούγονται από τώρα οι θρήνοι και οι οιμωγές των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ για την επερχόμενη εκλογική συντριβή της μεγαλύτερης φαρσοκωμωδίας των τελευταίων 100 ετών, αυτής του ΣΥΡΙΖΑ! Οι χριστιανοί το ονομάζουν «Θεία Δίκη» εμείς το ονομάζουμε «Αμείλικτη καταδίκη της Ιστορίας»! Οριστική, αμετάκλητη και τελεσίδικη! Και μάλιστα, «χωρίς ελαφρυντικά»!
