Του Γ. Σιώζου Πώς μπορείς να αποτυπώσεις στο χαρτί, τις σκέψεις και τα συναισθήματα που σε διακατέχουν; Ποιες λέξεις είναι...
Σάββατο 10 Ιουλίου 2010
«Αρκεί ανεπαίσθητη ρωγμή»!
Δόλιοι και άρπαγες. Εξαπατούν, τρομοκρατούν, κινδυνολογούν, εκβιάζουν, παραχαράσσουν, πλαστογραφούν, διαστρεβλώνουν. Αποφασίζουν και διατάζουν!
Εκοψαν μισθούς, αφαίρεσαν συντάξεις, διέγραψαν εργασιακά δικαιώματα, γύρισαν τη ζωή 100 χρόνια πίσω, φέσωσαν την Ελλάδα μέχρι Δευτέρας Παρουσίας, τίναξαν τους φόρους και τον πληθωρισμό στα ύψη, έφεραν στον τόπο το ΔΝΤ, υπήγαγαν τη χώρα στους «δανειστές» και μάλιστα υπό το αγγλικό δίκαιο (!), ξεπουλούν ό,τι έχει απομείνει να θυμίζει δημόσια περιουσία και πατρίδα.
Ο ελληνικός λαός, «πάντοτε ευκολόπιστος και πάντα προδομένος», πορεύεται με «βάρκα» τον «Τιτανικό» και με τιμονιέρηδες τους μούτσους που γινήκανε καπεταναίοι, ποδηγετείται από «πειρατές» που έχουν για έμβλημα τη σημαία της «περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας». Και αξιοπρέπειας...
Και τώρα οι «Ηρόστρατοι», οι «Εφιάλτες» κοκορεύονται ότι ούτε οι απεργίες, ούτε οι συγκεντρώσεις, ούτε οι διαμαρτυρίες, ούτε ο όγκος της οργής είναι τέτοια που θα τους κάνουν να ιδρώσει τ' αυτί τους.
Ας το νομίζουν. Δε νοούν τίποτα από τα λόγια του ποιητή:
«Αρκεί στον τοίχο/
ανεπαίσθητη ρωγμή/
να τον γκρεμίσει».
Που σημαίνει ότι η Ιστορία δεν τελείωσε.
Τώρα αρχίζει!
Θα το διαπιστώσουν πολύ νωρίτερα απ' όσο φαντάζονται.