Οι άνθρωποι δεν κρίνονται από τι λένε ή από τις φορεσιές που φοράνε, αλλά από το τι κάνουν και πώς συμπεριφέρονται.
Κριτήριο είναι η πράξη και όχι ο λόγος. Τα λόγια είναι εύκολα και ανέξοδα…
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στα πολιτικά κόμματα και στους πολιτικούς οι οποίοι έχουν ως επάγγελμα τα μεγάλα λόγια και τη δημαγωγία…
Η κυβέρνηση σήμερα έχει εξαπολύσει γενική και μετωπική επίθεση κατεδάφισης και ολοκληρωτικής αποσάθρωσης της ελληνικής κοινωνίας.
Τι κάνουν τα κόμματα; Απολύτως τίποτα!!!
Απλώς καταναλώνουν χλιαρές καταγγελίες, στην καλύτερη περίπτωση, και διπλωματικές ανακοινώσεις…
Τα ιστολόγια έθεσαν για ζύμωση ένα αίτημα που απορρέει από τις ίδιες ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας και από την αρχή των αρχών της «λαϊκής κυριαρχίας»: Δημοψήφισμα για την απόφαση της κυβέρνησης να δώσει ιθαγένεια στους αλλοδαπούς εισβολείς.
Το αίτημα του δημοψηφίσματος είναι ορθό, όχι μόνο διότι βάζει το λαό κυρίαρχο για να αποφασίσει πάνω σε ζητήματα άμεσα που αφορούν την ίδια την επιβίωσή του, αλλά και για έναν άλλο λόγο: Ανταποκρίνεται στις διαθέσεις και στην ψυχολογία της ελληνικής κοινωνίας, αποτελεί ΚΑΘΟΛΙΚΟ αίτημα του ελληνικού λαού…
Τα ιστολόγια δεν είναι πολιτικές οργανώσεις να ζυμώσουν πρακτικά αυτό το αίτημα. Είναι, στην καλύτερη περίπτωση, «προπαγανδιστικοί όμιλοι» που θέτουν για προπαγανδιστική ζύμωση το αίτημα.
Η ακραία, δημαγωγική και τυχοδιωκτική «τσόντα» του καθεστώτος, ο Καρατζαφέρης, άρχισε αμέσως να δημαγωγεί πάνω στο δημοψήφισμα, δίνοντας έτσι το «άλλοθι» να δυσφημιστεί το παλλαϊκό αίτημα…
Πέραν όμως των δημαγωγικών λόγων ΤΙΠΟΤΑ στην πράξη.
Και η πράξη είναι όχι η Βουλή και οι άσφαιρες λεκτικές ομοβροντίες, αλλά η κοινωνία. Δηλαδή το όργωμα της κοινωνίας με το αίτημα του δημοψηφίσματος.
Τι σημαίνει αυτό συγκεκριμένα: Όπως τρέχουν, όλοι αυτοί οι πολιτικάντηδες στις εκλογές, από τη μια άκρη της Ελλάδας στην άλλη, θα έπρεπε, αν πραγματικά δεν ήταν πολιτικάντιδες, να τρέξουν με μεγαλύτερο ζήλο και πάθος για να ενημερώσουν τον ελληνικό λαό, να θέσουν το αίτημα του δημοψηφίσματος, να τον κινητοποιήσουν και να τον οργανώσουν γι’ αυτό τον αγώνα ζωής ή θανάτου.
Πράξη λοιπόν ΜΗΔΕΝ.
Το ίδιο και ο Σαμαράς. Η ελληνική κοινωνία κατεδαφίζεται και αυτός γράφει ανακοινώσεις «κομψές» και «ευγενικές» από το γραφεία του. Υπόσχεται απλώς ότι αν(!) θα γίνει κυβέρνηση θα «φροντίσει» το θέμα!!!
Τον κόκκινο Μάη, δηλαδή…
Για την αρχηγία του κόμματος ο κ. Σαμαράς όργωσε την Ελλάδα…
Τώρα που η Ελλάδα κατεδαφίζεται από άκρη σε άκρη, τώρα που το ΠΑΣΟΚ εκτελεί τα συμβόλαια θανάτου της Ελλάδας, ο κ. Σαμαράς κάθεται στο γραφείο του και γράφει χλιαρές και διφορούμενες καταγγελίες, συνθέτει μουσικές του μέλλοντος!!!
ΟΛΟΙ μας εμπαίζουν…
Δεν πιστεύουν σε τίποτα.
Ακριβέστερα: είναι και οι ίδιοι υπηρέτες των μεγάλων συμφερόντων και διεθνών μηχανισμών που καταστρέφουν την Ελλάδα. Εξαναγκάζονται, απλώς, να διαφοροποιηθούν ανώδυνα και ανέξοδα για ψηφοθηρικούς λόγους…
Και φυσικά, ΤΡΕΜΟΥΝ, όπως κάθε καθεστωτικός οργανισμός, τη λαϊκή βούληση και απόφαση. Το λαό τον θέλουν σε όλα τα ζητήματα στην άκρη, αντικείμενο των εκλογικών τους παιχνιδιών…
Δε μπορεί να περιμένει καμία ΠΡΑΞΗ από όλους αυτούς, καμία κινητοποίηση, ΤΙΠΟΤΑ…
ΟΧΙ άλλες αυταπάτες…
