Αυτός ο κόσμος του χρήματος και οι μαϊμούδες του (πολιτικοί, διανοούμενοι, καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι και Σία) δεν μπορούν να παράγουν πολιτισμό.
Το αντίθετο: Καταστρέφουν τους θησαυρούς του πολιτισμού, τους μετατρέπουν σε πολιτικό και διαφημιστικό χρήμα.
Οι διαχειριστές του πολιτισμού είναι μια ιεραρχία ειδικών για τα λείψανα, μια διαβρωμένη και εξαγορασμένη καμαρίλα, από τους νονούς του χρήματος, για να δολοφονεί τα πάντα, να ξεπουλάει τα πάντα και να προωθεί όλες τις ποικιλίες των διαστροφών της αποσύνθεσης και της νεοαταξικής φιλοσοφίας.
Ο Πολιτισμός είναι και αυτός κορυφαίο Πολιτικό ζήτημα, ακριβώς γιατί είναι ΙΣΤΟΡΙΑ.
Ένας λαός που αποκόπτεται από τον Πολιτισμό του αποκόπτεται και από την Ιστορία του. Ένας τέτοιος αποκομμένος λαός είναι πολύ λιγότερο ελεύθερος να διαλέξει και να δράσει ως λαός.
Αυτό είναι το μεγάλο πολιτικό διακύβευμα.
Σήμερα λυσσαλέα μας αποκόβουν από το παρελθόν μας, από τον Πολιτισμός μας, από την Ιστορία: Όλα τα κάνανε εμπορεύματα καταναλωτικών αξιών, γι’ αυτό και τα ξεπουλάνε αδίστακτα…
Οι χειρότεροι διαχειριστές του πολιτιστικού ευνουχισμού μας, του αχαλίνωτου ξεπουλήματος και του θηριώδους κιτσαριού είναι το πασοκικό κράτος και παρακράτος.
Το ζήτημα με τον Καραγκιόζη αποτελεί κομβικό παράδειγμα το οποίο αποκαλύπτει το πόσο αδίστακτοι, ασύδοτου, κακόγουστοι, αλλά και αμόρφωτοι είναι αυτοί οι υποτελείς δωσίλογοι που μας κυβερνούν…
Το κείμενο το πήραμε από το ΣΑΝΤΟΡΙΝΙΟ:
http://santo-rinios.blogspot.com/2010/07/o-k.html
"O Kαραγκιόζης, Υπουργός Πολιτισμού"
Είναι τελικά γεγονός ότι η πολιτιστική πολιτική που ευαγγελίζεται η νέα ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, βασίζεται στο ιδίωμα της βλακείας, της ημιμάθειας, της αφόρητης κοινοτοπίας και του κιτς.
Τα μεγάλα σχέδια και λόγια γρήγορα εξαντλούνται –καίγονται για την ακρίβεια- μέσα στο υπουργικό αυτοκίνητο στη διαδρομή Μπουμπουλίνας –Σταδίου, εκεί όπου ο Παύλος Γερουλάνος συνδυάζει το προσωπικό αίσθημα του ωραίου με μια έμφυτη νεοπασοκική κλίση προς τα κυριλέ γυμναστήρια.
Όλοι βέβαια γνωρίζουν ότι ο κύριος Γερουλάνος τον ερχόμενο Νοέμβριο μετακομίζει στο Μέγαρο Μαξίμου, να μαζέψει τα ασυμάζευτα αποτελέσματα των εκλογών της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Πολιτιστική Πολιτική στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Δεν υπήρξε για την ακρίβεια ποτέ. Από κανένα κόμμα. Το Υπουργείο Πολιτισμού στα 80ς δανείστηκε την γκλαμουριά μιας Υπουργού Μπλανς Ντυμπουα, τη Μελίνα Μερκούρη, που πίσω από την πλάτη της γελούσε με την ουτοπική καλλιτεχνική φλυαρία της, ΠΑ.ΣΟΚ και Ν.Δ. μαζί.
Μετά την πούλησε εκταμιεύοντας της στις δημοτικές εκλογές της Αθήνας και τέλος την αγιοποίησε σε μια μεγαλειώδη πανελλήνια φρενήρη ταφική πρόθεση και εκφορά πάνω στον κυλίβαντα πολυβόλου όπλου. Εποχή μια σειράς εκταμίευσης δημόσιων ταφικών τελετών που ακολούθησαν βέβαια...
Σήμερα το Υπουργείο Πολιτισμού μετά την ισοπεδωτική ακολασία της προηγούμενης κυβέρνησης, μένει επί της ουσίας ακέφαλο, μισοκυβερνάται από μια κυρία που η εμφάνιση της παραπέμπει σε πασοκική εκδοχή της χρυσοπηγής, με στέκα στα μαλλιά, φούστα κλαρωτή και γαρούφαλλο στο αυτί. Κι όλα αυτά με την επίφαση 5 δημοσιεύσεων του κώλου, με πλούσια συνδικαλιστική δράση, μυστικές διαβουλεύσεις και ψηφοθηρικό αποκλειστικά μοίρασμα της δημόσιας χρηματοοικονομικής πολιτικής φανουρόπιτας...
Από το Μάιο έχω αποστείλει επιστολή στο Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού για την υπόθεση της Unesco για τον τούρκικο Karagöz.
Σιωπή!
Σήμερα τρεις σχεδόν μήνες μετά ξυπνήσανε οι Έλληνες δημοσιογράφοι κι ανακάλυψαν πως η UNESCO έδωσε την τουρκική υπηκοότητα στον Καραγκιόζη, επικυρώνοντας σχετική απόφαση που είχε ληφθεί πέρυσι από μία υποεπιτροπή της, η οποία απαρτιζόταν από εκπροσώπους έξι χωρών: της Τουρκίας, της Εσθονίας, του Μεξικού, της Βόρειας Κορέας, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και της Κένυας.
Η υποεπιτροπή είχε συνεδριάσει στο Αμπου Ντάμπι και είχε αποδεχθεί την εισήγηση που συνέταξε το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού της Τουρκίας, βάσει της οποίας τόσο ο Καραγκιόζης όσο και ο Χατζηαβάτης είναι Τούρκοι.
Η απόφαση επικυρώθηκε και από την αρμόδια επιτροπή της UΝΕSCΟ, χωρίς να υπάρξει καμία αντίδραση της Ελλάδος.
Ο Σπαθάρης αν ζούσε σήμερα βάζω στοίχημα πως θα είχε ήδη γράψει το έργο “Ο Καραγκιόζης, Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού της Ελλάδας” και θα το παρουσίαζε ιδίοις εξόδοις με ελεύθερη είσοδο μπροστά από το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στο Σύνταγμα.
Καλή σας νύχτα αφεντάδες μου…
