Καλεσμένος του Δημήτρη Λιάτσου στον «Ιδεοχώρο», ο Ηλίας Παπαναστασίου, οικονομολόγος, πολιτικός επιστήμων, νομικός. Αφορμή για την συζ...
Τρίτη 13 Ιουλίου 2010
«Διαφάνεια»: Το άλλοθι της τοκογλυφίας και της βαρβαρότητας
Τα κόμματα και οι εκλογικοί μηχανισμοί αντιμετωπίζουν τους πολίτες σαν αντικείμενο, σαν εργαλείο εξυπηρετικό, για να πετύχουν τους σκοπούς τους. Το γλωσσικό αποτύπωμα αυτής της κοινοβουλευτικής φιλοσοφίας είναι η ξύλινη γλώσσα.
Το κύριο χαρακτηριστικό αυτής της γλώσσας είναι η πληθωρική ρητορεία λέξεων-αξιών ή όρων νοηματικά ρευστών.
Είναι ένας πολιτικός λόγος με πλεονασμούς και διακριτικά συστατικά την κατάχρηση συνωνύμων, την έντονη συναισθηματική φόρτιση, τη μεγαλοστομία και τη νοηματική ασάφεια.
Ο δημαγωγικός αυτός λόγος παγιδεύει το δέκτη συναισθηματικά και ηθικά. Ταυτόχρονα εμποδίζει και την επικοινωνία, μετατρέποντας τις λέξεις από έννοιες σε ασαφείς και νοηματικά ρευστές ηθικές κατηγορίες. Η «ξύλινη» γλώσσα προβάλλει την ηθική διάσταση σε βάρος του νοήματος και μαζί με την υπερβολή και το στόμφο εμποδίζει την κατανόηση και υποβάλλει την άκριτη αποδοχή. Αυτή η πληθωρική ασάφεια του κομματικού λόγου πετυχαίνει την απομάκρυνση της λογικής και την παγίδευση του οπαδού στα «θαυμαστικά επιφωνήματα και κατάρες». Η μεγαλύτερη απάτη του εξουσιαστικού, ξύλινου λόγου είναι οι «λέξεις αξίες». Λέξεις δηλαδή με τεράστιο αξιολογικό βάρος οι οποίες κατασκευάζουν μηνύματα άτρωτα και για κάθε χρήση: «δημοκρατία», «λαϊκή κυριαρχία», «διαφάνεια», «αξιοκρατία», «έντιμοι», «άριστοι» και πάρα πολλές άλλες τέτοιες «μαγικές λέξεις».
Πάνω στις «λέξεις αξίες» στηρίζεται όλη η απάτη των ποικίλων εξουσιαστών και η ανυπόφορη μυθολογία τους.
Το βασικό χαρακτηριστικό της ξύλινης γλώσσας είναι η χρησιμοποίηση λέξεων με τεράστιο ηθικό βάρος ως άλλοθι της εξουσίας και της απάτης, ως ταμπού και παγίδα διαστρέβλωσης, επικάλυψης και απόκρυψης της πραγματικότητας.
Σήμερα κυκλοφορούν πολλές τέτοιες λεκτικές μυθολογίες που χρησιμοποιούνται ως άλλοθι για να μας παγιδεύσουν στα σχέδια των «νονών» του χρήματος, να μας εξαπατήσουν και να μας χειραγωγήσουν. Μυθολογίες όπως: «Κάθαρση», «διαφάνεια», «αλλαγή του πολιτικού καθεστώτος», «κυβέρνηση εντίμων και αρίστων» κ.λπ.
Ο Πρωθυπουργός μας, αρέσκεται ιδιαίτερα στο λεκτικό μύθο της «ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ»!!!
Όπου σταθεί και σε κάθε στιγμή ο ΓΑΠ παπαγαλίζει αυτή τη μαγική λέξη. Προφανώς ο άνθρωπος, λόγω άγνοιας της ελληνικής γλώσσας, αλλά και μειωμένης πολιτικής νοημοσύνης δεν μπορεί να αντιληφτεί ΠΟΤΕ το νόημα των εννοιών που χρησιμοποιεί και ΚΥΡΙΩΣ ότι το κόμμα του και ο ίδιος προσωπικά αποτελούν «διαφάνεια» αυθάδους αδιαφάνειας
Ας περιοριστούμε στην εμμονή του Γιωργάκη στη «διαφάνεια του χρηματοπιστωτικού τομέα».
Δίνει ομηρικές μάχες, μας λέει ο πρωθυπουργός, για να «υπάρξει διαφάνεια» στο «χρηματοπιστωτικό τομέα» για να «συλληφθούν» οι κερδοσκόποι και τοκογλύφοι!!!
Ογκόλιθος σοφιστείας, αλλά και απύθμενης βλακείας:
ΠΡΩΤΟΝ:
Οι τοκογλύφοι και οι κερδοσκόπου είναι ΔΙΑΦΑΝΕΣΤΑΤΟΙ!!!
Τους έχει κατονομάσει, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ακόμα και Γκαλμπρέιθ: «Η διαδικασία με την οποία οι τράπεζες δημιουργούν το χρήμα είναι τόσο απλή που το μυαλό αδειάζει»...
Και τον Γκαλμπρέιθ αγνοεί ο αμερικανόθρεφτος πρωθυπουργός μας;
Για ποια «διαφάνεια» μιλάει ο ΓΑΠ, όταν η πηγή της κερδοσκοπίας και της τοκογλυφίας είναι οι τράπεζες και τα χρηματιστηριακά ιδρύματα τα οποία αποτελούν και τα κέντρα της σύγχρονης οικονομικής ζωής, τους βασικούς νευραλγικούς κόμβους όλου του καπιταλιστικού συστήματος.
Ο υπηρέτης αυτών των γιγάντιων κέντρων των διεθνών ληστών μιλάει για διαφάνεια!!!
ΔΕΥΤΕΡΟΝ:
Αλλά ας παρακάμψουμε αυτό το καλαμπούρι του Γιωργάκη.
Τον ρωτάμε:
Γιατί, έστω σε αυτό το πλαίσιο της «διαφανούς» ρητορικής του, δεν δίνει στον ελληνικό λαό μια ενδιαφέρουσα πληροφορία; Πόσες είναι οι ελληνικές τράπεζες, ποιες είναι και πόσα είναι τα ελληνικά κρατικά ομόλογα που κατέχουν;
Έτσι, δηλαδή, για να έχουμε μια ...διαφανή προσέγγιση και κατάδειξη, από τα πιο επίσημα χείλη, των εγχώριων «κερδοσκόπων» και των «τοκογλύφων».
Σημείωση-1: Αυτοί οι «κακοί» κερδοσκόποι και τοκογλύφοι, οι οποίοι πίνουν το αίμα του ελληνικού λαού, «παίζουν» με τα ελληνικά ομόλογα και συμμετέχουν πρωταγωνιστικά στην εκτίναξη των επιτοκίων του διεθνούς δανεισμού της χώρας, είναι οι ίδιοι που (δημοσίως και ...διαφανώς) επευφημούν τον κύριο Παπανδρέου για τα μνημόνιά του με το ΔΝΤ (του «σοσιαλιστή» Στρος - Καν) και προς τους οποίους ο κ. Παπανδρέου - νόμιμα, ηθικά και ...διαφανέστατα - εξασφάλισε στο μνημόνιο διάταξη με την οποία τους παραχωρεί άλλα 15 δισ. ευρώ «ενίσχυση», δίπλα στα προηγούμενα 28 δισ. ευρώ του Καραμανλή.
Σημείωση-2:Νέο πακέτο με ζεστό χρήμα στις τράπεζες προσφέρει η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο που από χτες συζητείται στη Βουλή και προβλέπει την ίδρυση ταμείου «για τη στήριξη του τραπεζικού συστήματος».
Η ίδρυση του ταμείου προβλέπεται στο μνημόνιο που έχει υπογράψει η κυβέρνηση με την τρόικα και με τα κονδύλια αυτά αναμένεται να χρηματοδοτηθούν οι τράπεζες σε περίπτωση που αντιμετωπίσουν προβλήματα στα λεγόμενα τεστ αντοχής στα οποία θα υποβληθούν το επόμενο διάστημα.
ΤΡΙΤΟΝ: Πριν δέκα μέρες δόθηκαν στη δημοσιότητα (διαφανώς, διαφανέστατα...) τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, από τα οποία προκύπτει ότι, σε μέσα επίπεδα, τα καταναλωτικά δάνεια που εγκρίνουν οι ελληνικές τράπεζες χορηγούνται με επιτόκιο ύψους 13,93%.
Θυμίζουμε ότι το επιτόκιο αυτό είναι δεκατέσσερις φορές (αριθμός: 14!) υψηλότερο από το βασικό επιτόκιο με το οποίο αντλούν χρήμα οι τράπεζες!
Αλήθεια, αγνοεί αυτή την φρενοβλαβή κερδοσκοπία και τοκογλυφία ο ΓΑΠ: Να δανείζεται η τράπεζα με 1% και τα ίδια λεφτά να τα δανείζει με 14%;
Είναι ή δεν είναι τοκογλυφία;
Με αυτά τα λίγα γίνεται καθαρή η κομπάζουσα απάτη της έννοιας «διαφάνεια», αλλά και η κομπάζουσα γνωστική ανεπάρκεια του πρωθυπουργού ο οποίος πιστεύει ηλιθίως ότι ηλίθιοι είναι οι Έλληνες…