Όταν ένα διαλυμένο και νεκρό κόμμα, με απανωτές και συντριπτικές εκλογικές ήττες, συσπειρώνει στις εσωκομματικές του εκλογικές λειτουργί...
Δευτέρα 26 Απριλίου 2010
Οι παρασιωπήσεις του ΡΕΣΑΛΤΟ!
Ο Στάθης είναι ευφυής, με αριστερή ορολογία, κριτική ευστροφία και ευρηματική πένα. Τα προσόντα του αυτά τον διευκολύνουν να περνάει απαρατήρητες τις πολιτικές «πεπονόφλουδες», καθόλου αριστερές.
Έχω διαπιστώσει ότι οι συντάχτες του ΡΕΣΑΛΤΟ, έχουν τη γνώση και την εμπειρία να αποκρυπτογραφούν τις «φόλες», έστω και αν «πετιούνται» μέσα σε ένα κείμενο «αθώα» και ορθό στην κριτική του.
Απόρησα, λοιπόν, πώς πέρασε απαρατήρητη η παρακάτω «φόλα» του Στάθη:
«Η ανασυγκρότηση της χώρας δεν μπορεί να γίνει από και με τις ίδιες πολιτικές δυνάμεις, τα ίδια πολιτικά πρόσωπα που την αποδόμησαν. Αυτοί έγιναν ανδρείκελα κι εμάς αφού μας εξευτέλισαν πρώτα διεθνώς ως ανεπρόκοπους, τεμπέληδες και διεφθαρμένους, μας πέταξαν αλυσοδεμένους στο μπαλαούρο...»
Σε μια εύστοχη και πιπεράτη κριτική κατά του Γιωργάκη «ρίχνεται» και η «φόλα» της πολιτικής «κάθαρσης» του αστικού καθεστώτος!!!
Η γνωστή «φόλα» του 1989…
Εδώ ο «αριστερός» Στάθης δεν είναι καθόλου αριστερός!!!
Επικαλύπτει ότι «ανδρείκελα» είναι όλο το πολικό κοινοβουλευτικό καθεστώς στη σημερινή εποχή της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης.
Η διαφορά βρίσκεται όχι στην «ποιότητα» του δοσιλογισμού, αλλά στο μέγεθος…
Τρέφει, επίσης τη μεγάλη απάτη που και ο Λαζόπουλος, συστηματικά και βάρβαρα, μας διατυμπανίζει διαρκώς: Νέα πρόσωπα, νέοι πολιτικοί, άφθαρτοι κ.λπ
Δηλαδή ζητά και ο Στάθης ανανέωση του πολιτικού σκηνικού.
Πιο απλά: βαπτίζει την «αναπαλαίωση» του πολιτικού καθεστώτος με την «ανανέωση»: Το ευαγγέλιο της καπιταλιστικής «κάθαρσης» και του ΣΥΝ, ευαγγέλιο των ίδιων των «νταβάδων» με προεξέχουσα αιχμή το συγκρότημα Λαμπράκη, την Καθημερινή και τον Αλέκο Παπαδόπουλο (Σημίτη) στη χθεσινή ομιλία του.
Τα ίδια έλεγε και αυτός ο σημιτάνθρωπος, μέσα στην παραληρηματική έξαψη της μπουρδολογίας του…
Με ποια πρόσωπα, λοιπόν, θα γίνει «η ανασυγκρότηση της χώρας»; Εδώ ο Στάθης, μάλλον, συμπεριλαμβάνει του συριζαίους και «άλλες νέες αριστερές δυνάμεις» (προφανώς και τον εαυτό του)!!!
Του διέφυγε όμως το θεμέλιο της αριστερής σκέψης που θέλει να έχει: Ανασυγκροτήσεις και Αλλαγές δεν γίνονται με «πρόσωπα», αλλά με Κινήματα, με άλλες ΙΔΕΕΣ, με Πολιτικές και εναλλακτικά κυβερνητικά προγράμματα…
Για όλα αυτά δεν βγάζει τσιμουδιά…
Απορώ, συνεπώς, πώς οι συντάχτες του ΡΕΣΑΛΤΟ, έκλεισαν τα μάτια στην «πεπονόφλουδα» του Στάθη, όταν μάλιστα το ίδιο το ΡΕΣΑΛΤΟ έχει γράψει τα παρακάτω, πιστοποιώντας ότι γνωρίζει να αποκρυπτογραφεί το Στάθη… «Αποφαίνεται, λοιπόν, ο φίλος Στάθης:
«Ο νόμος που προτείνει η κυβέρνηση για τους μετανάστες είναι ένας κατ' αρχήν καλός νόμος· και με τις βελτιώσεις που μπορούν να προκύψουν μέσα από τον εθνικό διάλογο και την εθνική συναίνεση, μπορεί και πρέπει να γίνει νόμος του κράτους».
Μπράβο Στάθη!!!
α). Δίνεις ιδεολογικό και πολιτικό άλλοθι και τεκμήριο στη νομιμοποίηση της εισβολής, κατοχής και εποικισμού της Ελλάδας, δηλαδή στην ολοκληρωτική ισοπέδωσή της…
β). Δίνεις το ίδιο άλλοθι και στον εφιάλτη της «εθνικής συναίνεσης». Αλήθεια, εσύ ο «αριστερός» δεν γνωρίζεις τι σημαίνει «εθνική συναίνεση» σε ένα καπιταλιστικό καθεστώς; Είσαι πιο πίσω ακόμα και από το ΚΚΕ…» Το απόσπασμα το πήρα από δώ: http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4124
ΑΠΑΝΤΗΣΗ Αγαπητέ φίλε «ΡΕΣΑΛΤΟ»
Η επισήμανσή σου, σχετικά με τη «φόλα» του Στάθη, είναι ορθότατη. Δεν είναι, όμως ορθή η επισήμανσή σου για τις παρασιωπήσεις του ΡΕΣΑΛΤΟ.
α) Εντοπίσαμε την «παράγραφο» της αστικής καθαρτήριας λογικής, αλλά, ακριβώς, επειδή πέρναγε απαρατήρητη δεν θέλαμε να ακυρώσουμε, με μια κριτική, όλο το άλλο κείμενο…
Προσπαθούμε να αναδείξουμε τη διαλεκτική σκέψη, έναν τρόπο, δηλαδή, συνολικής πολιτικής προσέγγισης των πραγμάτων και όχι να «τεμαχίζουμε» τη σκέψη σε «ειδικές» πολεμικές.
Όταν χρειάζονται και τέτοιου είδους πολεμικές τις κάνουμε, όπως το κείμενό μας το οποίο παραθέτεις…
γ). Ετοιμάζει, ήδη, ο «Παλαίμαχος» ένα κείμενο για την επίσπευση που επιχειρείται της αποδόμησης και ανασύστασης του πολιτικού σκηνικού, μέσω μιας κατασκευασμένης «τρομοκρατικής συναίνεσης», καθώς και για την «αγωνία» των ποικίλων πολιτικών παιχτών.
Απόψεις σαν και αυτές του Στάθη, που ορθώς επισήμανες, βρίσκονται μέσα σε αυτό το παιχνίδι και είναι κυρίαρχες: Η σημερινή κεντρική άποψη των «ΝΕΩΝ» , καθώς και πολλών άλλων, ακόμα και της Ντόρας…