Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

Κάθε βόμβα θανάτου μας συνοδεύεται από τρομοκρατική «βόμβα»…


Όπως έχουμε αναλύσει πολλές φορές και από πολύ παλιά η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ (του κράτους, του παρακράτους και των μυστικών υπηρεσιών) αποτελεί το ισχυρό στρατηγικό ατού της πλανητικής και εγχώριας εξουσίας, το προνομιούχο μέσο άσκησης πολιτικής.
Αν παρατηρήσει κανείς προσεκτική τη μεταχουντική περίοδο («Μεταπολίτευση»), θα διαπιστώσει αβίαστα τούτο: Πάντα όταν προέκυπταν σοβαρά ζητήματα (εθνικά, κοινωνικά, πολιτικά) ΥΠΗΡΧΕ και μια τρομοκρατική ενέργεια, είτε από τη 17Ν, είτε από τον ΕΛΑ.


ΠΑΝΤΑ, σαν ΑΝΤΙΠΕΡΙΣΠΑΣΜΟΣ στην υλοποίηση των ποικίλων καθεστωτικών εγκλημάτων, μας προέκυπτε και μια τρομοκρατική ενέργεια με το ανάλογο τελετουργικό θέαμα της τρομο-λαγνείας και τρομο-υστερίας.

Βεβαίως ο αντιπερισπασμός είναι το κεντρικό ΤΑΚΤΙΚΟ μέσον υλοποίησης των στρατηγικών στόχων της τρομοκρατίας. Στόχοι όπως: Η Ενοχοποίηση και συκοφάντηση των λαϊκών κινημάτων, η εντατικοποίηση της καταστολής, η θωράκιση του καθεστώτος με τρομοθετήματα κ.λπ (τα έχουμε αναλύσει διεξοδικά).

ΤΟΤΕ βεβαίως η τρομοκρατική σκηνοθεσία ήταν αρκούντως προσεγμένη και το παιχνίδι του αντιπερισπασμού δίχως μεγάλα χάσματα και χοντροκοπιές.

ΣΗΜΕΡΑ, δεν κρατούνε ούτε τα σκηνοθετικά προσχήματα. Το τρομοκρατικό παιχνίδι παίζεται χοντροκομμένα, αδίστακτα, ξεδιάντροπα, δίχως να υπακούει ούτε στους στοιχειωδέστατους κανόνες της «κοινής λογικής».

Σήμερα ύστερα από κάθε βόμβα της συμφοράς μας και του θανάτου μας, σε κάθε εκτέλεση, από τα κυβερνητικά ανδρείκελα, ενός «συμβολαίου θανάτου» της χρηματιστηριακής χούντας, «σκάει» και μια «βόμβα» τρομοκρατίας…

Πολύ παραστατικά το θέατρο αυτό το καταγράφει το παρακάτω κείμενο του Στάθη, παρά τις κάποιες επιφυλάξεις μας, τις σχετικές με τον εξωραϊσμό του ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ…

Το άρθρο το διαβάσαμε ΕΔΩ:
http://greki-gr.blogspot.gr/2013/01/blog-post_21.html


Κουμπούρες Καμπούρικες...

Το χοντροκομμένο παιγνίδι του αντιπερισπασμού συνεχίζεται. Αλλά, όπως έλεγε ο Χίτλερ στο «Ο Αγών μου» και συχνά επαναλάμβανε στον Γκάιμπελς, «όσο πιο χοντροκομμένο είναι ένα ψέμα, τόσον πιο εύκολα το χάφτουν οι μάζες».

Η έκρηξη στο Mall επισκίασε στα δελτία ειδήσεων, κρατικά και διαπλεκόμενα, τις νέες εκθέσεις του ΔΝΤ.

Ο κ. Σαμαράς και το λοφίο στην περικεφαλαία του, ο κ. Στουρνάρας, δήλωναν μετά την έγκριση της δόσης, ότι δεν θα ληφθούν νέα μέτρα.

Αμέσως μετά απ’ αυτές τις δηλώσεις, το ΔΝΤ εξήγγειλε την ανάγκη νέων μέτρων, ύψους 9,5 δις!!!

Βόμβα η εξαγγελία του ΔΝΤ! να μη χρειασθεί μια έκρηξη, φερ’ ειπείν στο Mall, για να τη σκεπάσει;

Χοντροκομμένο; Βεβαίως! Αρα αποτελεσματικό.

Εκτός όμως απ’ τον αντιπερισπασμό, την παραπληροφόρηση και την αποπληροφόρηση, επανέρχονται και...
οι εκβιασμοί, Πάλι μέσω του ΔΝΤ: «Αν εκλεγούν αντιμνημονιακά κόμματα, η Ελλάδα θα βγει απ’ την Ευρωζώνη»!!


Πάλι τα ίδια; Πάλι το ίδιο τροπάρι; Βεβαίως! Διότι το λέγε – λέγε – λέγε κάνει το ψέμα πιστευτό, όπως επίσης είχε εξακριβώσει το ναζιστικό δίδυμο Γκάιμπελς – Χίτλερ.

Με έναν λόγο: όταν έλεγε ο κ. Σαμαράς ότι δεν θα ληφθούν νέα μέτρα, νέα μέτρα ετοίμαζε ο κ. Τόμσεν.

Μέτρα πρωτόγνωρης βαρβαρότητας, όπως η αποσύνδεση των μισθών απ’ τον χρόνο εργασίας, δηλαδή κατάργηση των τριετιών, στην ουσία κατάργηση των αυξήσεων.

Αλλά, αντί να συζητούμε κάτι τόσον τερατώδες, μας αποπροσανατολίζουν με κάτι αναντίστοιχες παιδαριώδες, όπως η τρομοφιλολογία. Βίλα Αμαλία, καλάσνικοφ στη Συγγρού, έκρηξη στο Mall κι ο κ. Τόμσεν με υποχείριο τον κ. Σαμαρά κάνουν τη δουλειά τους. Ούτε ο Αϊνστάιν δεν θα μπορούσε να αφαιρέσει την παράμετρο του χρόνου απ’ την εργασία, μπόρεσαν τη νεοφιλελεύθερα Νεάντερταλ.

Επί τριάντα χρόνια η τρομοκρατία χρησίμευσε στο σύστημα, για να εξουδετερώνει σε κρίσιμες καμπές κάθε λαϊκό κίνημα.

Τώρα το ΔΝΤ αποφαίνεται ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο υπ’ αριθμόν Ενα κίνδυνος». Συνεπώς τα ποσοστά του πρέπει να καθηλωθούν, να πιεσθούν, να οδηγηθούν σε πτώση.

Μπουμ στο Mall – «αριστεροί τρομοκράτες», δηλώνει αμέσως η Χρυσή Αυγή, ήτις αντικαθιστά τον κ. Σίμο Κεδίκογλου στα ρεπό του.

Την ίδια ώρα ένα παιδί (στην Ελλάδα ή την Πορτογαλία, δεν έχει σημασία) γονατίζει και καταρρέει από ασιτία.

Εχετε ποτέ ακούσει ή δει έναν τραπεζίτη να γονατίζει και να καταρρέει από ασιτία;

Οχι, ε; Σε τι όμως είναι καλύτερος ένας τραπεζίτης από ένα παιδί;

  © Blogger templates Newspaper by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP