Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010
Το λίπος της αχρειότητας των παρασίτων του ΠΑΣΟΚ
Η ΙΣΤΟΡΙΑ του ανθρώπινου γένους περιέχει ένα αξιοπρόσεκτο αριθμό από σταδιοδρομίες που μοιάζουν με μετεωρικά φαινόμενα. Οι μετεωρίτες αυτοί κατά κανόνα προέρχονταν από μικροαστικά στρώματα και αποτύπωναν τον ξεπεσμό αυτών των στρωμάτων και τα πολιτικά χαρακτηριστικά αυτού του ξεπεσμού: κατάπτωση ιδεολογική, καταθλιπτική πολιτική κενότητα, θεαματικές πολιτικές πτήσεις και μεταλλαγές, άπληστη αναζήτηση της επιτυχίας, υπέρμετρη φιλαυτία, υπερβολική ευκαμψία, απέραντο μιμητισμό, μνησίκακες ονειροπολήσεις, απίστευτη χυδαιότητα και κακογουστιά…
Ο χώρος που θέριεψε αυτά τα νοσηρά φαινόμενα και κατακλύστηκε από αυτές τις άθλιες σταδιοδρομίες είναι το ΠΑΣΟΚ. Εδώ οι τυχάρπαστοι της εξουσίας πήραν επιδημική διάσταση και αποκρουστικές μορφές.
Ο ξεπεσμός του πασοκικού μικροαστικού σοσιαλισμού και η «εκσυγχρονιστική» του μετάλλαξη σε ένα παράσιτο της καπιταλιστικής εξουσίας παρήγαγε πολύ «λίπος». «λίπος» που δεν καιγόταν με τίποτα.
ΣΗΜΕΡΑ, κάτω από την επιδερμίδα της καλοαναθρεμμένης πασοκικής «αλητείας» κατακάθεται το ξύγκι του πιο αποτρόπαιου πολιτικού αμοραλισμού, της αχαλίνωτης διπροσωπίας, της εκτυφλωτικής φαυλοηλιθιότητας, της χυδαιότητας και της μοχθηρής κακογουστιάς.
Αν παρατηρήσει κανείς όλον αυτό τον κυβερνητικό θίασο που παίζει στην πολιτική σκηνή θα τον πιάσει ναυτία η οποία θα πολλαπλασιάζεται από την οργή.
Το ίδιο αίσθημα αηδίας και οργής σε καταλαμβάνει όταν όλα τα παρασιτικά κατακάθια της σαπισμένης κομματικής γραφειοκρατίας βγαίνουν και το παίζουν «αριστερή αντιπολίτευση»!!!
Συμμετείχαν στον εκφυλισμό, αποτελούσαν γρανάζια της εκσυγχρονιστικής μετάλλαξης και αποσύνθεσης του ΠΑΣΟΚ, γρανάζια του δοσιλογισμού του ΓΑΠ και τώρα υψώνουν σημαία «επανάστασης»!!!
Μια από πλέον γλοιώδεις πασοκικές σταδιοδρομίες είναι ο Γιάννης Δημαράς: Δεινός ακροβάτης καιροσκοπισμού και τυχοδιωκτισμού.
Παλιότερα όταν το ΠΑΣΟΚ φαινόταν ότι θα καταρρεύσει έσπευσε στον Τσοβόλα…
Όταν το πείραμα Τσοβόλα τέλειωσε ξαναγύρισε παρακαλώντας, σαν τη μετανοούσα Μαγδαληνή, στη λιπαρή και ζεστή εκσυγχρονιστική φωλιά…
Όλο αυτό το διάστημα δόξαζε τον ΓΑΠ…
Μεθυσμένος με το «ριζοσπαστισμό» του νάρκισσου και επιτήδειος γραφειοκράτης της δημοσιογραφίας, μεθόδευσε μια «ανταρσία» στην ψήφιση του Μνημονίου. Πάντα αποζητούσε τις κολακείες για τον «ηρωισμό» του!!!
Το χόμπι της «ανταρσίας» δεν κράτησε πολύ. Αμέσως δήλωσε μεταμέλεια ζητώντας μια θέση περιφερειάρχη (ίσως και η «ανταρσία» να ήταν «ζαριά» εκβιασμού): «Επιθυμώ βαθύτατα και διακαώς να είμαι υποψήφιος για την περιφέρεια Αττικής με την στήριξη του ΠΑΣΟΚ. Αλλά αυτό είναι μία απόφαση του κόμματος και θα μπορούσα να υποστηρίξω τον υποψήφιο που θα επέλεγε το ΠΑΣΟΚ».
Μια και τα παρακάλια δεν έπιασαν και η «συγχώρηση» δεν ήρθε από τον ΓΑΠ, σήκωσε ξανά το λάβαρο της «ανταρσίας»!!!
Θα κατεβεί «ανεξάρτητος» !!!
Εδώ οι αντοχές του νευρικού συστήματος σε εγκαταλείπουν. Η αηδία δεν "χωνεύεται"…
Και γίνεται ακόμα πιο αβάσταχτη από το γεγονός ότι Τσίπρας, μάλλον, θα τον στηρίξει…
ΠΑΝΩ σε τέτοιες σταδιοδρομίες «ποντάρουν»!!!
Και περιμένουν να διασωθούν…