Κάποιοι πονηρούληδες, παίρνουν μια κουτάλα και ανακατεύουν τα πάντα, όχι βεβαίως δίχως δόλο. Κάνουν ξεκάρφωτες ερωτήσεις που συνδέουν, σε μια ρώσικη σαλάτα, διαφορετικές εποχές και συνθήκες, καθώς και την ιστορική διαμόρφωση της Ελλάδας με αυτή της Ευρώπης.
Αντί να καταθέσουν τεκμηριωμένα την άποψή τους ή να απορρίψουν τις δικές μας, «προβοκάρουν» με εξυπναδούλες, σε στιλ αθώων δήθεν ερωτήσεων
Σε τέτοιου είδους εξυπναδούλες δεν θα απαντάμε άλλη φορά. Δεν έχουμε χρόνο για να ασχολούμαστε με «πονηρίες» και με ζητήματα τα οποία, πολλές φορές έχουμε αναφερθεί και αναλύσει διεξοδικά: Για την Ευρώπη και για το ΚΚΕ και για τις συνθήκες που είναι λάθος η αποχή.
ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ
ΠΡΩΤΟΝ. Τόσο η συμμετοχή στις αστικές εκλογικές διαδικασίες, όσο και η αποχή από αυτές δεν αλλάζουν καθεστώτα, ούτε αποτελούν πανάκεια.
Κάθε πολιτική θέση καθορίζεται από τις συγκεκριμένες συνθήκες μιας περιόδου και δεν αποτελεί «αξίωμα» προς πάσα χρήση.
Και πάντα ΚΑΘΟΡΙΖΕΤΑΙ από την ΟΧΘΗ που βρίσκεσαι: Από την πλευρά του λαού και των κινημάτων ή από την πλευρά του κατεστημένου.
ΣΥΝΕΠΩΣ δεν είναι θέμα «"ιδεολογικής" ορθότητας» (που το πετάνε οι εξυπνάκηδες για να κάνουν εντύπωση, κηδεύοντας και αυτοί τις ιδεολογίες, όπως η Νέα Τάξη), αλλά ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ της τάξης που υπηρετείς και των πολιτικών της κινημάτων.
Τέτοιου είδους οι σποντίτσες δεν περνάνε στο ΡΕΣΑΛΤΟ
ΔΕΥΤΕΡΟΝ. Οι θέσεις του εργατικού και λαϊκού κινήματος είναι καθαρές και διατυπωμένες με ακρίβεια από τους μεγάλους ηγέτες των κινημάτων.
Όσοι έχουν στοιχειώδη επαφή με τα επαναστατικά εργατικά και λαϊκά κινήματα θα τις γνώριζαν…
Θα γνώριζαν ότι η συμμετοχή στις εκλογές είναι συμπληρωματικό και βοηθητικό στοιχείο της κοινωνικής δράσης και οργάνωσης των κινημάτων.
Όταν οι ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ δυνάμεις εκφράζονται, έστω παραμορφωτικά, μέσα από τα πολιτικά τους υποκείμενα ΤΟΤΕ η ΑΠΟΧΗ είναι λάθος, εκτός από μία περίπτωση (πάντα μιλάμε από την πλευρά των συμφερόντων των εργαζομένων, του λαού και των αγώνων τους).
Η ΑΠΟΧΗ, ως πολιτική θέση είναι σωστή ΟΤΑΝ βρισκόμαστε μπροστά σε εκρηκτικές καταστάσεις λαϊκής οργής (προεπαναστατικές ή επαναστατικές τις λέμε εμείς οι μαρξιστές) και ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΤΑΙ η εκτόνωση, το καναλιζάρισμα και η χειραγώγηση της υπερχειλίζουσας λαϊκής οργής, στα εκλογικά κανάλια του καθεστώτος.
ΟΣΟ, λοιπόν τα κόμματα αποτελούσαν τα πραγματικά ΕΘΝΙΚΑ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ των κοινωνικών συγκρούσεων τότε η αποχή ήταν λάθος πολιτική θέση, εκτός από την περίπτωση που αναφέραμε.
Σήμερα η ΕΘΝΙΚΗ ΑΡΕΝΑ δεν υπάρχει, τα κόμματα αποτελούν μηχανισμούς της εθνικής ισοπέδωσης και διακοσμητικά στοιχεία των αποφάσεων που καθορίζονται και εκτελούνται από τους διεθνείς νεοταξικούς μηχανισμούς.
ΣΗΜΕΡΑ τα κόμματα δεν αποτυπώνουν καμία ΔΥΝΑΜΙΚΗ κοινωνική και εθνική, είναι ξεκομμένα από την κοινωνία, συνεπώς καμία δυναμική δεν αναπτύσσεται με τις αλλαγές των εκλογικών συσχετισμών, δυναμική που θα ανέπτυσσε, όπως παλιότερα (όταν τα κόμματα λειτουργούσαν στοιχειωδώς μέσα στην κοινωνία), την αγωνιστική ΟΡΕΞΗ και ΔΙΑΘΕΣΗ των λαϊκών αγώνων.
Και αυτή αριστερά που υπάρχει έχει καταστρέψει κάθε έρεισμα αγώνα, συνακόλουθα κάθε οργανική έκφραση των συμφερόντων των εργαζομένων και του λαού.
ΣΗΜΕΡΑ η οργή και η αηδία του λαού εναντίον των κομμάτων, η καθολική απόρριψή τους, αποτελούν το ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ των ΖΩΝΤΑΝΩΝ πολιτικών μας πραγμάτων.
Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΗ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΡΡΙΨΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΞ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ Η ΑΠΟΧΗ!!!
Η αποχή, δηλαδή βγαίνει απ’ ευθείας από τη ΔΥΝΑΜΙΚΗ της σημερινής πολιτικής κατάστασης.
Η Αποχή είναι το μόνο ζωντανό πολιτικό μέγεθος που αποτυπώνει την οργή της κοινωνίας και το ξεπέρασμα των εκλογικών αυταπατών.
Αυτό δεν ανατρέπει κυβερνήσεις και καταστάσεις, αλλά αποτελεί επαναστατικό καταλύτη των εξελίξεων και των αυριανών εξεγέρσεων
Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ Αποχή αποτυπώνει τη ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ αυτής της αντικειμενικής κατάστασης και τις συνειδητές προσπάθειες να οργανωθεί το ΑΥΘΟΡΜΗΤΟ της απόρριψης του καθεστώτος σε ΣΥΝΕΙΔΗΤΟ και ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ. ΚΙΝΗΜΑ, έξω από τους μηχανισμούς χειραγώγησης…
ΤΡΙΤΟΝ. Καμία σύγκριση πάνω σε αυτό το ζήτημα δεν μπορεί να υπάρξει ανάμεσα στη Δυτική Ευρώπη και την Ελλάδα.
Η Ελλάδα έχει περάσει πολλές θύελλες κοινωνικές και εθνικές και η ψήφος αποτελεί ΕΔΩ ένα ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΚΕΚΤΗΜΕΝΟ, μια παράδοση αγωνιστικής συμμετοχής στην ελληνική τραγωδία.
Η Αποχή, συνεπώς, από τις εκλογικές διαδικασίες στη χώρα μας αποκτάει ξεχωριστή πολιτική διάσταση και καταγράφει όχι ισοπεδωτική αδιαφορία, αλλά υγιέστατη και ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ επαναστατική, αντίδραση και αντίσταση.
ΟΣΟΙ δεν μπορούν να το καταλάβουν αυτό είναι εντελώς πολιτικά αλλοτριωμένοι και κομματικά εξαρτημένοι…
ΤΕΤΑΡΤΟΝ. Η αποχή που έκανε το ΚΚΕ, πριν από τον Εμφύλιο, δεν ήταν απλώς λάθος, αλλά έγκλημα.
Είχε παραδώσει την εξουσία στο αστικό καθεστώς και στα κοινοβουλευτικά του όργανα με τις Συμφωνίες του Λιβάνου και της Καζέρτας, είχε οδηγήσει σε πολιτική συντριβεί το ΚΙΝΗΜΑ και μετά έκανε αποχή!!!
ΟΛΑ αυτά τα έχουμε αναλύσει πολλές φορές…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4865
