ΛΟΓΟΤΕΧΝΗΣ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗ
Παρεμβάλλομαι, σαν μάτι αδέκαστο στο κλικ του φωτοφράκτη, που συλλαμβάνει το χρόνο στην ακινησία και το θάνατο, μιας δόλιας και ακρωτηριασμένης ελευθερίας.Στον καθρέφτη του μέλλοντος που δεν κρατά τίποτα καθώς ο λαός μας γυμνός, προδομένος και παραδομένος, σε αγοραπωλησίες και οικονομικά συμφέροντα, δεινοπαθεί και χάνεται.
Παρεμβάλλομαι, σ’ όλους αυτούς τους σαλτιμπάγκους της πολιτικής που μας παραίτησαν από κάθε χαρά που περιορίζεται στο ψωμί, ώστε να ζούμε στο φόβο χωρίς ελπίδα.
Μέσα σε τούτη τη νύκτα της νεοφασιστικής σιγής των νεοσκοταδιστών, δοσιλόγων «σωτήρων». Με τη χειρότερη μορφή διάβρωσης που φτάνει ως τη σύγχυση των νευρώνων.
Παρεμβάλλομαι, στους ταραγμένους καιρούς που όποιος προλάβει σκοτώνει και όποιος δεν προλάβει πεθαίνει. Ή! Στενάζει να κρατηθεί μες στην αφάνταστη φθορά της μικροαστικής του μιζέριας και ηττοπάθειας.
Παρεμβάλλομαι, στην καθολική τυφλότητα που μας σπρώχνει στο βάραθρο, στην αβάσταχτη άγνοια της χαύνωσης και της γοητείας.
Παρεμβάλλομαι, στα σχέδια τους για το λαό που πάντα έχουνε το μέτρο του Προκρούστη. Σ’ όλους αυτούς τους Καλλικρατικούς που δείχνουν να χαμογελάνε φορώντας πάντα προσωπεία. Για να ραντίσουν το μυαλό μας περίεργες μεταθέσεις και συγκαλύψεις ευθυνών της απραξίας, της παρεούλας και της κλίκας.
Παρεμβάλλομαι, σε όλους αυτούς που λεν’ πως θα μας σώσουν με τον έρποντα φασισμό τους από την πτώχευση της χώρας.
Υποθηκεύοντας το βιος μας σε μνημόνια. Σ’ όλους αυτούς που ευτελίζουν τις αρχές του σεβασμού των ανθρωπίνων αξιών και της εθνικής αξιοπρέπειας.
Για να χάσει η ιστορία και ο λαός τα βήματά του. Σ’ όλους αυτούς που προδίδουν και καταπατούν κατ’ εξακολούθησιν όλα τα λαϊκά όνειρα και τους αγώνες που είναι ενάντια στην πολιορκία της εξουσίας τους.
Παρεμβάλλομαι, σ ‘όλες αυτές τις μοναδικές καρικατούρες χυδαίας αρλουμπολογίας, που ξέφτισαν και ξεπουλούν τα πάντα για τους προστάτες- δανειστές, δυνάστες.
Σ’ αυτούς που συνωμοτούν τις νύχτες ανέντιμοι και βολεμένοι να κάνουν φοροεισπρακτικό πλιάτσικο. Σ’ αυτούς που κλειδώνουν το φως απέξω και αφήνουν τη ζωή και τα όνειρα να θρηνούνε στο σκοτάδι.
Σ’ όλη αυτή τη παρασιτική τάξη, τη πολιτική μαφία της παγκοσμιοποίησης, της τρέλας, της συμφοράς, της πείνας και του πανικού με τις αθέατες πληγές του κόσμου και το αστείρευτο τίποτα, στην αιτία του πόνου για τους δρόμους της προσδοκίας.
Παρεμβάλλομαι, απελευθερωμένος από την κοινή μοίρα που μας επιβάλλουν, κραυγή ανταρσίας, πίκρα και θλίψη, διάλογος και πραγματικότητα.
Έξω από το φόβο των ορίων και του περιορισμού στα κλειστά κυκλώματα της επαρχίας.
Παρεμβάλλομαι, ονειροπολώντας την μελλοντική λευτεριά των παιδιών μας και το δικαίωμα τους να ζήσουν κάτω από τον ήλιο της πατρίδας τους.
Παρεμβάλλομαι, μες στην κατάρα της θλίψης και της σιωπής, να γονατίσω την ακινησία στο κάλεσμα του καιρού και της ιστορίας, για να γίνει η έκρηξη που εγγυάται την εξέγερση για την επανάσταση του λαού μας.
