Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

Ο Μίκης και οι κακές συναναστροφές

Κακοίς ομιλών καυτός εκβήσει κακός

Πηγή:
http://www.klassikoperiptosi.blogspot.com/




Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα χρησιμοποιούσα τον λόγο ενός μεγάλου αρχαίου κωμικού συγγραφέα (του Μενάνδρου) για τίτλο μιας ανάρτησης που αναφέρεται στην "μυστηριώδη" de facto αυτοαναίρεση ενός μεγάλου σύγχρονου Έλληνα δημιουργού, του Μίκη Θεοδωράκη.
Είναι θλιβερό λοιπόν να βλέπεις κάποιον που μέχρι πριν λίγο καιρό φάνταζε μεγάλος να συρρικνώνεται καθώς απομακρύνεται βαδίζοντας στο λασπωμένο μονοπάτι των κολάκων και των βρυκολάκων της εξουσίας.
Δυστυχώς ο Μίκης Θεοδωράκης, για μια ακόμη φορά στη ζωή του επέλεξε να βιώσει σαν ευχαριστημένος ισοβίτης αυτά που μας τραγουδούσε με πόνο και ελπίδα στο "Χάθηκα".
Λυπάμαι και φοβάμαι.

Λυπάμαι για την κατάντια ενός μεγάλου που με τις πράξεις του αναιρεί τα όσα έλεγε με γνήσια εφηβική ορμή πριν λίγο καιρό.

Φοβάμαι όταν σκέφτομαι ότι αύριο μπορεί να προδώσω τα πιστεύω μου και απο δυνητικά αγωνιστής και επαναστάτης βρεθώ και γω να περπατώ στο λασπωμένο μονοπάτι με τ΄ αγκάθια και τα τριβόλια που φύτευαν στο φευγιό τους αποστάτες, δειλοί ή προσκυνητές της εφήμερης δόξας και των κοσμοπολίτικων θυμιαμάτων.

"Χάθηκα μέσα στους δρόμους που μ΄ έδεσαν για πάντα μαζί με τα σοκάκια μαζί με τα λιμάνια".

Αυτό τραγουδούσε τότε ο μέγιστος Μίκης και δεν ήξερε ότι σήμερα κάποιοι απλοί κι άσημοι, μικροί στο ταλέντο και ακόμα πιο μικροί στην ικανότητα, θα του θύμιζαν ότι χάθηκε όχι στα σοκάκια αλλά στα σκοτάδια που στιγμιαία σαν νά΄ ταν σε αναλαμπή φώτισε ο ίδιος με δημόσιες δηλώσεις του λίγες βδομάδες πριν.

Χθες αγκαλιά με τον Παπανδρέου και τον Ερντογάν, σε μια εποχή μάλιστα που ο δεύτερος σαν "ξαναμμένος πελάτης" και ο πρώτος σαν χυδαίος προαγωγός , "διαβουλεύονταν" την τιμή της εθνικής μας εκπόρνευσης.

Σήμερα αγκαλιά με τον Τσίπρα ο οποίος θέσει και φύσει εκφράζει τον χώρο εκείνο που γέννησε και γεννά εθνομηδενιστές και γιαλαντζί επαναστάτες και αντιπροσωπεύει το εργαστήριο που κατασκευάζει τις απαραίτητες πατερίτσες κάθε φορά που κουτσαίνει το "αριστερό" πόδι του ΠΑΣΟΚ.

Διαβάσαμε στην ανακοίνωση του "Συνασπισμού":


ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Αυτοί τα κέρδη, εμείς τα χρέη !
Δεν πάει άλλο!!

Φίλες και φίλοι της καλλιτεχνικής δημιουργίας, της παιδείας και του πολιτισμού,
σας καλούμε σε μια συνάντηση - συζήτηση, την Τρίτη 1η Ιουνίου 2010,
στις 8 μ.μ., στην ταράτσα του Ξενοδοχείου Στάνλεϋ, Πλ. Καραϊσκάκη (μετρό Μεταξουργείου).


Οι επιπτώσεις της πολιτικής που επιβάλλουν στη χώρα μας η Κυβέρνηση, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι δραματικές και δεν αφορούν μόνο την οικονομία. Αφορούν την τέχνη, την παιδεία, τις ηθικές αξίες, την πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία.
Η αμηχανία και ο αιφνιδιασμός από τη θρασύτατη επίθεση που δεχόμαστε, πρέπει να παραχωρήσουν τη θέση τους στη συλλογική αντίσταση και την εναλλακτική δημιουργία.

Την εκδήλωση θα ανοίξουν με σύντομες παρεμβάσεις οι:
· ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΒΕΝΙΟΣ – Καθηγητής ΕΜΠ
· ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ – Καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου
· ΡΙΚΑΚΗ ΛΟΥΚΙΑ – Σκηνοθέτης
· ΧΑΡΑΜΗΣ ΠΑΥΛΟΣ – Πρόεδρος ΚΕΜΕΤΕ – ΟΛΜΕ
· ΧΑΤΖΗΣΟΦΙΑ ΑΝΝΑ – Σεναριογράφος, Ηθοποιός.
Συντονιστής: ΣΠΟΥΡΔΑΛΑΚΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ – Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθήνας.
Θα ακολουθήσει… ζωηρή συζήτηση, μέχρι αργά...

Θα παραβρεθεί και θα μιλήσει ο Μίκης Θεοδωράκης

- Στην εκδήλωση θα συμμετάσχει ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας.

Φιλικά,
Τα Τμήματα Παιδείας & Πολιτισμού του Συνασπισμού



Θυμήθηκα αυτά που έγραφε τον περασμένο Δεκέμβρη στο κείμενο και στις δύο επιστολές που έστειλε στον Στέφανο Ληναίο και την χαρά που ένοιωθα όταν τα διάβαζα ΠΡΩΤΟΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ στο "Ρεσάλτο" του Θύμιου Παπανικολάου.

Μετά θυμήθηκα την βιασύνη μου να τα αναδημοσιεύσω στην "Κλασσικοπερίπτωση" σαν να είχα στα χέρια μου μαλάματα χαμένα από καιρό.

Σήμερα ο ίδιος που με έκανε τότε να νοιώσω "κλασσική περίπτωση Έλληνα", μου θυμίζει ότι ένα μπουκάλι κρασί, όσο καλό και νάναι αν δεν το φελώσεις καλά και δεν το προσέξεις, γρήγορα θα γίνει ξύδι και τότε κάποιος Ρωμαίος στρατιώτης θα βρεθεί να ξαναβουτήξει μέσα σε αυτό το καρφωμένο στη λόγχη του σφουγγάρι.

Λυπάμαι Μίκη που ξεμάκρυνες από τον πόνο και τον καϋμό μας , λυπάμαι που σε βλέπω να φεύγεις αυτοαναιρούμενος και χαμένος στα ...σκοτάδια.



ΧΑΘΗΚΑ:
http://www.youtube.com/watch?v=cdoXNTSzmoY&NR=1

  © Blogger templates Newspaper by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP